«Περιφερειακό Παρατηρητήριο: Ασφάλεια για την Οικονομική Ανάπτυξη» Regional Observatory: Security for Economic Development (ROSED) (A Pool of Experts on Eastern Mediterranean & Middle East)
Τους τελευταίους μήνες η κοινή γνώμη ασχολήθηκε με δημοσιογραφικές αναφορές σχετικά με την πώληση συλλεκτικού αυτοκινήτου μάρκας Mercedes, από Έλληνα ιδιοκτήτη. Η ιδιαιτερότητα στις αναφορές αυτές ήταν ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ανήκε στον δικτάτορα Idi Amin Dada της Uganda. Το συγκεκριμένο μοντέλο αυτοκινήτου πρωταγωνίστησε σε σημαντικά γεγονότα που μας απασχολούν μέχρι και σήμερα, όπως είναι το Παλαιστινιακό, η λειτουργία των Δημοκρατικών Θεσμών, η στρατιωτική ετοιμότητα και αποφασιστικότητα σε κρίσιμες στιγμές και άλλα. Είναι μία ιστορία που αγγίζει τη χώρα μας και δεν πρέπει να παραβλέπουμε. Διότι όπως είχε πει ο Winston Churchill: «όσο περισσότερο κοιτάς προς το παρελθόν, τόσο περισσότερο βλέπεις το μέλλον» (The farther backward you can look, the farther forward you can see).
Το συγκεκριμένο μοντέλο της Mercedes 600 με την επιμήκη άτρακτο, ήταν η ναυαρχίδα της γερμανικής βιομηχανίας από το 1963 έως το 1981. Δεν υπήρχε τιμή αναφοράς, αλλά το κόστος απόκτησης καθοριζόταν ανεξάρτητα για κάθε ένα όχημα, όντας εντελώς χειροποίητο και πολύ υψηλών προδιαγραφών, σύμφωνα με τις εκάστοτε απαιτήσεις των αγοραστών. Συνολικά κατασκευάστηκαν 428 οχήματα (long wheelbase) εκ των οποίων μόνο τα 41 ήταν τεθωρακισμένα (bullet proof). Το επίμηκες αυτό μοντέλο επονομάστηκε Pullman λόγω του σχήματος του αμαξώματος, ή Grand λόγω του μεγέθους του. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο το προμηθεύτηκαν πολλοί celebrities όπως ήταν ο Elvis Presley, ο John Lennon, ο George Harrison, ο Jack Nicholson και άλλοι. Επίσης ειδικά το τεθωρακισμένο μοντέλο απέκτησε το παρατσούκλι Dictators automobile, επειδή αποκτήθηκε από δικτάτορες όπως ήταν ο Amin Dada και ο Fidel Castro. Σχετικά με τον τελευταίο, όπως πιστεύαμε στα νεανικά χρόνια μας, ήταν αντικομφορμιστής και επαναστάτης κατά του κατεστημένου για όσο διάστημα χρησιμοποιούσε ξεσκέπαστο στρατιωτικό τζιπ για τις μετακινήσεις του. Μεταμορφώθηκε όμως σε δικτάτορα όταν έκατσε στο σβέρκο των συμπατριωτών του, εγκατέστησε μία Σοβιετία και χρησιμοποιούσε για τις μετακινήσεις του την πανάκριβη αυτή λιμουζίνα. Τα μέλη της οικογένειάς του σήμερα εμφανίζονται ως εκατομμυριούχοι επενδυτές, ενώ οι κάτοικοι της χώρας στο μεγαλύτερο μέρος τους και κυρίως η μεσαία τάξη φτωχοποιήθηκαν. Οποιαδήποτε σύγκριση με την φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα δεν έχει προς το παρόν τεκμηριωθεί επαρκώς, τόσο πολιτικώς όσο και ποινικώς - αστικώς. Ειδικά τώρα με τη λιμουζίνα του Amin Dada υπάρχει μεγάλη ιστορία που οι παλαιότεροι πιθανόν θα θυμούνται και οι νεαρότεροι θα πρέπει να μαθαίνουν.
«Επιχείρηση Entebbe»
Η δεκαετία του 70 έχει χαρακτηριστεί ως η εποχή των αεροπειρατειών, που γίνονταν για την δημοσιοποίηση του θέματος της Παλαιστίνης, ενός προβλήματος που και σήμερα είναι εξαιρετικά επίκαιρο. Στις 27 Ιουνίου του 1976, μία πτήση ρουτίνας, η «AirFrance 139» απογειώθηκε από το Τελ Αβίβ για το Παρίσι με ενδιάμεση στάση στην Αθήνα, όπου επιβιβάστηκαν τέσσερεις τρομοκράτες. Ήταν ζευγάρι Γερμανοί αριστεριστές, μέλη της Baader-Meinhof gang (όπως αναφέρεται από τους εκδότες της εγκυκλοπαίδειας Britannica), καθώς και δύο Παλαιστίνιοι. Οι αεροπειρατές επέλεξαν να επιβιβαστούν στο αεροδρόμιο των Αθηνών επειδή οι Γερμανοί επικεφαλής των αεροπειρατών θεωρούσαν ότι ήταν πιο εύκολα να περάσουν τους ελέγχους επιβίβασης. Υπόψη ότι τότε δεν υπήρχε η συνθήκη Schengen, αλλά όπως λέει ο σοφός λαός: «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα» και ίσως για τον ίδιο λόγο οι γερμανικές αρχές ακόμα και σήμερα, ταλαιπωρούν τους Έλληνες που ταξιδεύουν αεροπορικώς στη Γερμανία, έχοντας άτυπα αναστείλει μονομερώς τη Συνθήκη ελεύθερης διακίνησης. Η αεροπειρατεία εκδηλώθηκε λίγα λεπτά μετά την απογείωση από την Αθήνα και με μία σύντομη στάση στη Λιβύη, τελικά το αεροσκάφος προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Entebbe της Ουγκάντα. Εκεί οι αεροπειρατές ενισχύθηκαν με τρεις ακόμα τρομοκράτες και οδήγησαν τους ομήρους στο παλιό κτίριο του αεροδρομίου, το οποίο περιφερειακά το προστάτευαν οι στρατιώτες της Ουγκάντα του Amin Dada. Οι τρομοκράτες υπέβαλαν αιτήματα προς την κυβέρνηση του Ισραήλ καθώς και σε άλλες κυβερνήσεις, θέτοντας ως χρονικό όριο την Κυριακή 4 Ιουλίου, οπότε και θα άρχιζαν τις εκτελέσεις των ομήρων. Η ισραηλινή κυβέρνηση, εμμένοντας αταλάντευτα στην απόφαση: «δεν συνδιαλεγόμαστε με τρομοκράτες», αποφάσισε μία στρατιωτική καταδρομική ενέργεια για την απελευθέρωση των ομήρων, γνωστή ως επιχείρηση «Thunderbolt» ή ακόμα πιο γνωστή ως "Entebbe operation». Η επιχείρηση στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία αφού από τους περίπου 200 κομάντος σκοτώθηκε μόνο ένας και από του 104 ομήρους μόνο 3. Από το αντίπαλο στρατόπεδο σκοτώθηκαν οι 7 τρομοκράτες, 20 στρατιώτες της Ουγκάντα και επίσης καταστράφηκαν 11 αεροσκάφη MIG που η τότε Σοβιετική Ένωση είχε παραχωρήσει στην Ουγκάντα. Η τεράστια επιτυχία της επιχείρησης έδωσε τροφή για την παραγωγή τριών ταινιών στο Hollywood που επίσης σημείωσαν μεγάλη επιτυχία λόγω του ενδιαφέροντος του κόσμου.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιχείρηση Entebbe έπαιξε η λιμουζίνα του Amin Dada! Συγκεκριμένα όταν το πρώτο από τα τέσσερα C-130 που μετέφεραν τους ισραηλινούς καταδρομείς προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Entebbe, η μαύρη Mercedes ήταν το πρώτο όχημα που αποβιβάστηκε. Με αυτό το όχημα, η πρώτη ομάδα των ισραηλινών καταδρομέων κινήθηκε προς το κτήριο που κρατούνταν οι όμηροι. Σκοπός ήταν να παραπλανηθούν οι στρατιώτες της Ουγκάντα αλλά και οι τρομοκράτες, νομίζοντας ότι ο ίδιος ο Amin Dada επισκεπτόταν για μία ακόμα φορά τους κρατούμενους. Αυτή η Mercedes που ήταν το ίδιο μοντέλο, είχε εντοπιστεί στο Ισραήλ και είχε πρόχειρα βαφεί μαύρη για να προσομοιάζει με τη λιμουζίνα του δικτάτορα Amin Dada. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο, λόγω του γεγονότος ότι χρησιμοποιήθηκε στην επιχείρηση απελευθέρωσης των ομήρων, έχει επίσης συλλεκτική αξία όσο και το πραγματικό του Amin Dada. Η απόλυτα επιτυχημένη επιχείρηση στο Entebbe αποτέλεσε το εφαλτήριο για την ανάδειξη 3 μετέπειτα Πρωθυπουργών του Ισραήλ:
1ος ήταν ο Shimon Peres, Υπουργός Άμυνας κατά την περίοδο διεξαγωγής της Επιχείρησης.
2ος ήταν ο Ehud Barak, ο Διοικητής Στρατιωτικών Πληροφοριών κατά τη σχεδίαση και εκτέλεση της Επιχείρησης.
3ος ήταν ο Ben Nitay φοιτητής αμερικάνικου Πανεπιστημίου που σπούδαζε για να ασχοληθεί με εμπορικές επιχειρήσεις. Το βαφτιστικό του όνομα ήταν Binyamin Netanyahu και ήταν ο μικρότερος αδελφός του Συνταγματάρχη Yonatan ή Yoni Netanyahu που ήταν ο αρχηγός και ο μοναδικός ένστολος νεκρός της «επιχείρησης Entebbe». Ο Yoni Netanyahu ανακηρύχτηκε εθνικός ήρωας του Ισραήλ και σύμφωνα με τους αναλυτές άνοιξε τον δρόμο στον Binyamin να ασχοληθεί με την πολιτική και σε σύντομο σχετικά διάστημα να ανακηρυχτεί Πρωθυπουργός. Σήμερα είναι και πάλι Πρωθυπουργός του Ισραήλ, για μία 3η θητεία.
Η γνώση της ιστορίας του Entebbe, θεωρείται από τους αναλυτές ως βασική παράμετρος που επεξηγεί την βιωματική, αποφασιστική και συγκρουσιακή στάση του Netanyahu στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Η καταδρομική επιχείρηση στο Entebbe διδάσκεται μέχρι σήμερα στα στρατιωτικά Κολλέγια και θεωρήθηκε ως υπόδειγμα για παρόμοιες μελλοντικές επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, το έτος 1980 ο αμερικανός Πρόεδρος Jimmy Carter πριν αποφασίσει για την καταδρομική επιχείρηση με σκοπό την απελευθέρωση των 52 ομήρων στο Ιράν, συμβουλεύτηκε και αντάλλαξε απόψεις με τον Shimon Perez που είχε ζήσει την εμπειρία του Entebbe. Επίσης το έτος 2011 υπεύθυνος για την επιχείρηση εντοπισμού και εκτέλεσης του Osama Bin Laden στο Πακιστάν ορίστηκε ο Ναύαρχος William McRaven που ήταν ο συγγραφέας λεπτομερούς μελέτης-ανάλυσης για την επιχείρηση στο Entebbe.
Η Ελληνική πραγματικότητα
Στην χώρα μας πολλάκις η ιστορία, αλλά και η επαγγελματική στρατιωτική εμπειρία αντιμετωπίζονται ως «φορτίο χύδην», που πολλοί ξένοι αναλυτές και εμπειρογνώμονες το αντιλαμβάνονται ως έλλειψη σοβαρότητας. Σχετικά με το πρόσφατο παράδειγμα δημοσιοποίησης της πώλησης συλλεκτικού αυτοκινήτου που ανήκε κάποτε στον Amin Dada, επισημαίνονται και τίθενται τα ακόλουθα ερωτήματα:
Τελικά το αυτοκίνητο ανήκε στον Amin Dada ή στον Μεταξά όπως δημοσιογραφικά φέρεται ότι δήλωσε ο πωλητής του; Οι τέσσερις σχεδόν δεκαετίες που χωρίζουν τους δύο δικτάτορες, αποκλείει το ενδεχόμενο να είναι το ίδιο μοντέλο αυτοκινήτου.
Υπάρχουν επομένως φωτογραφίες του συγκεκριμένου αυτοκινήτου που πουλήθηκε για να εξακριβωθεί το ακριβές μοντέλο;
Το αυτοκίνητο που πουλήθηκε ήταν νόμιμα στην Ελλάδα;
Είχε πινακίδες συμβατικές ή ΦΙΛΠΑ (Φίλων Παλαιού Αυτοκινήτου);
Μήπως οι πινακίδες είχαν κατατεθεί για να μην πληρώνονται τα Τέλη Κυκλοφορίας;
Πέραν της δήλωσης του Πόθεν Έσχες, υπάρχουν αντίγραφα των συνοδευτικών εγγράφων του αυτοκινήτου όπως είναι οι αποδείξεις αγοράς και πώλησης-μεταπώλησης, η άδεια Κυκλοφορίας ή και το ασφαλιστήριο συμβόλαιο;Τίθενται και άλλα ερωτηματικά τα οποία θα πρέπει «a priori» να τα δεχθούμε ως πολύ σοβαρά, αφού απασχολούν τις Αρμόδιες Επιτροπές και την Ολομέλεια της Βουλής. Εκτιμάται ότι θα πρέπει να αποδοθούν ευθύνες όπου υπάρχουν. Προ ικανού χρόνου, μία συλλεκτική μαύρη Mercedes Pullman ή Grand ή Dictator automobile, ίσως η μοναδική στην Ελλάδα, ήταν παρατημένη και ελαφρώς ρημαγμένη στον παράδρομο της Λεωφόρου Βουλιαγμένης. Ήταν άραγε του πρώην δικτάτορα και τα παλιά της μεγαλεία τα ζήλεψε ο μετέπειτα αγοραστής;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου