«Έχει το κακό μέσα του», μας ψιθυρίζει ηλικιωμένη κυρία, καθώς διαπίστωσε, πως δεν είχαμε μπει στο κλίμα και η έκπληξη τεράστια, όσο και εμφανής. Ο νεαρός με απίστευτη δύναμη, να επιτίθεται κατά πάντων όσο και του παπά Γιάννη, ο οποίος όμως διάβαζε την ευχή και έδειχνε σα να μην καταλαβαίνει, τις αλλεπάλληλες επιθέσεις που δεχόταν απ’ το νεαρό… Στιγμές, που ο νεαρός έμοιαζε ήρεμος και ξαφνικά πάλι στην επίθεση, να φτύνει, να χτυπάει και οι πέντε άνθρωποι, μαζί με τους γονείς του, να μην μπορούν να τον συγκρατήσουν… Λίγη ηρεμία και νέες επιθέσεις… Όλοι οι παριστάμενοι συγκλονισμένοι, κάποιοι βγήκαν απ’ το ναό, μη αντέχοντας το θέαμα… Ο παπά Γιάννης, εκεί… Επί το έργον! Με τον ξύλινο σταυρό, να χτυπάει το νεαρό στις πλάτες, αλλά και το κεφάλι και για τον πάσχοντα οι στιγμές ηρεμίας και έντασης, να εναλλάσσονται με γοργό ρυθμό…
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Πέρασαν δέκα λεπτά περίπου και η ηρεμία, στο πρόσωπο, αλλά και το σώμα του νεαρού, ήταν καθιερωμένη… Με φοβερή αυτοπεποίθηση ο παπά Γιάννης, κάνει νεύμα σ’ αυτούς που τον κρατούσαν, να τον αφήσουν… Όρθιος ο νεαρός, σα να μην είχαν προηγηθεί, όσα παραπάνω καταγράφονται… Ακολουθεί ένα ακόμη νεύμα, για να πάει στην πόρτα εισόδου του ιερού, ο νεαρός, που το πράττει χωρίς δεύτερη κουβέντα… Του δίνει το αγιασμένο νερό, για να πιεί και να ρίξει πάνω του, τον… σταυρώνει με το λαδάκι και ακολουθεί η έκπληξη.
-Να πας στο καλό, λέει στο νεαρό…
Χωρίς να τον υποβαστάζει κανένας, όπως εισήλθε στο ναό, ο νεαρός κάνει το νεύμα του χαιρετισμού στον παπά Γιάννη και αποχωρεί, για να αφήσει τους πάντες με το στόμα ανοιχτό και το ερώτημα κοινό.
…
Μπροστά στο ιερό βρισκόταν ο παπα-Γιάννης και μπρος στα πόδια του χτυπιόταν ουρλιάζοντας μια ξανθιά γυναίκα, η οποία του τραβούσε τα ράσα και την κρατούσαν δύο σχετικά γεροδεμένοι άντρες. Σαστίσαμε. «Κλείστε την πόρτα γρήγορα», είπε επιτακτικά η νεωκόρος και τότε συνειδητοποιήσαμε πως βρισκόμασταν μπροστά σε εξορκισμό!
«Φύγε, σατανά» έλεγε με ηρεμία ο ιερέας, αγγίζοντας τη γυναίκα με έναν ξύλινο σταυρό και εκείνη φώναζε με αλλοιωμένη φωνή: «Ασε με, ρε. Παράτα με σου λέω». Το σώμα της σπαρταρούσε σαν το ψάρι και οι δύο άντρες που την κρατούσαν έδειχναν και αυτοί σαστισμένοι. Οσοι βρίσκονταν στο εσωτερικό του ναού έμειναν να κοιτάζουν σιωπηλοί και αποσβολωμένοι, ενώ κάθε φορά που η γυναίκα εξαπέλυε με αντρική φωνή βρισιές προς τον ιερέα σταυροκοπιούνταν. Το θέαμα ήταν σοκαριστικό. Αυτό κράτησε περίπου είκοσι λεπτά, ωστόσο ήταν σαν να είχε παγώσει ο χρόνος. Στο τέλος, ο παπα-Γιάννης ζήτησε από τη γυναίκα να σηκωθεί και εκείνη ήρεμη πια τον άκουσε και πήγε στη σειρά της για να πάρει αγιασμό. Οι δύο άντρες που τη συνόδευαν την άφησαν και ευχαριστούσαν τον ιερέα.
…
Ολοι όσοι πηγαίνουν στον ιερό ναό Αγίου Γεώργιου Περάματος μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον παπα-Γιάννη. Μάλιστα, αναφέρουν πως ποτέ δεν τους έχει ζητήσει χρήματα, αντιθέτως είναι γνωστός στην περιοχή για το κοινωνικό του έργο, αφού έχει οργανώσει καθημερινό συσσίτιο για τους άπορους. «Οσο καιρό έρχομαι, δεν μου έχει ζητήσει τίποτα. Οποιος του δίνει χρήματα τα βάζει στο ταμείο υπέρ των φτωχών», μας είπε μια νεαρή που καθόταν στα σκαλιά, την ώρα που ο ιερέας έκανε ένα μικρό διάλειμμα για φαγητό. «Ξέρω από έναν άλλο που έρχεται πως μία φορά του είχε υποδείξει πού υπήρχαν μάγια στο σπίτι του και τον έστειλε να τα βρει. Είναι σαν να βλέπει όραμα», μας εξήγησε συγκινημένη.
Δεκάδες πιστοί τον περιμένουν, να τους διαβάσει την ευχή και να τους πει δυό λόγια… Πέντε δέκα λεπτά γονατιστός μπροστά στην ωραία πύλη, γονατιστός ο πιστός και ο παπάς με μια μεταφυσική, θα την έλεγες, ικανότητα του αναφέρει τι του έχει συμβεί ή τι προσπάθησαν να το κάνουν…
«Δεν ήξερα τι μου έφταιγε… Όλα μου πήγαιναν απ’ το κακό στο χειρότερο και ήμουν στο στάδιο της ολοκληρωτικής απογοήτευσης», μας λέει η 30χρονη Δ. και συνεχίζει: «όταν ήρθα στον παπά Γιάννης, μου βρήκε τα πάντα. Μου είπε ότι βλέπει πολύ βάρος πάνω μου».
«Ο παπα-Γιάννης κάνει συχνά εξορκισμούς» είπε μια κοπέλα που στεκόταν δίπλα μας. «Εγώ έρχομαι εδώ και έξι χρόνια στον ναό. Εχω βοηθηθεί. Ολα μου πήγαιναν στραβά για αυτό ήρθα. Οταν με έβαλε κάτω από το πετραχήλι του για να με διαβάσει μου είπε πως έβλεπε μεγάλο βάρος πάνω μου, αλλά δεν μου είπε κάτι περισσότερο. Απλά, μου ζήτησε να τον επισκεφτώ ξανά. Τον τελευταίο καιρό είμαι καλύτερα, αλλά σήμερα μου είπε πάλι πως κάτι βλέπει. Τι να πω;», κατέληξε και έφυγε από την εκκλησία απογοητευμένη.
Οσο περνούσε η ώρα, ο κόσμος όλο και πλήθαινε. Ανάμεσά τους ξεχωρίσαμε και έναν φίλο μας από τα παλιά, τραγουδιστή. Μας εξομολογήθηκε πως από την ημέρα που τον διάβασε ο παπα-Γιάννης έχει λύσει πολλά προβλήματά του: «Φαντάσου, δεν του είχα πει τι δουλειά κάνω και όταν έσκυψα για να με διαβάσει μου είπε: “Πω-πω! Τι δουλειά κάνεις, βρε παιδί μου, και σε συζητάνε τόσο πολύ;”. Τελικά μου διάβασε την ευχή και μου ζήτησε να ξαναπάω. Τον επισκέφτηκα νομίζω τρεις φορές. Αυτό ήταν. Το κακό με άφησε. Τώρα έρχομαι, έτσι, για να με διαβάζει πού και πού».
Οι πιστοί περιμένουν υπομονετικά για ώρες ολόκληρες. Οταν φτάνουν μπροστά στην ωραία πύλη γονατίζουν μπροστά στον ιερέα και του λένε το πρόβλημά τους. Εκείνος, αφού τους ακούσει, τους βάζει κάτω από το πετραχήλι του, τους διαβάζει την ευχή, τους χτυπάει τρεις φορές στην πλάτη και τους λέει τι πρέπει να κάνουν. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή, τον περιμένουν για να τους δώσει αγιασμό, τον οποίο πίνουν ή ραίνουν με αυτόν το σπίτι και τα ρούχα τους.
Άλλη κυρία δίπλα μας μας εξηγεί: «Ο παπά Γιάννης, κάνει συνέχεια εξορκισμούς… Έχει σώσει πολύ κόσμο, χωρίς να ζητάει το παραμικρό».
«Είναι τόσο σεμνός άνθρωπος, που δεν πρόκειται ν’ ακούσεις κουβέντα, για τον κόσμο που έχει βοηθήσει», μας είχε πει στο προαύλιο, ένας κύριος που είχε έρθει από μακριά καθώς είπε και αυτή η φράση ήρθε στο μυαλό μας, καθώς μιλούσε ο παπά Γιάννης.
«Κι εγώ απ’ την Κόνιτσα είμαι», λέει ο Παπα Γιάννης κι αρχίζει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, η προσωπική του πορεία. «Με χειροτόνησε ο μακαριστός Σεβαστιανός… Ήμουν εφημέριος σ’ ένα χωριό της Κόνιτσας, αλλά με έτρωγε η ανησυχία να προσφέρω στον κόσμο. Πήγα και τον βρήκα, του είπα πως πρέπει να κάνω κάτι παραπάνω και αμέσως μου είπε, πως αν θέλεις να κάνεις κάτι παραπάνω, εδώ δεν θα μπορέσεις… Να πας στην Αθήνα. Με βοήθησε και ήρθα εδώ και από τότε είμαι εδώ».
Με μεγάλο σεβασμό μιλούσε για τον μακαριστό Σεβαστιανό, καθώς θυμήθηκε, πως του έλεγε πως αν καθίσει στα χωριά της Κόνιτσας, το περισσότερο που έχει να κάνει, είναι να μένει στα καφενεία και να του φταίνε όλοι. Του είχε πει χαρακτηριστικά ο μακαριστός: «Αυτοί εδώ κάθονται όλη μέρα στο καφενείο και κάνουν δικαστήρια μεταξύ τους». Αυτό ήταν και το κίνητρο, «ν’ ανοίξει τα φτερά του», να βρεθεί σε μια άγνωστη περιοχή, αλλά με την δύναμη της θέλησης που είχε, να καταξιωθεί και να έχει την δυνατότητα να βοηθάει καθημερινά πολύ κόσμο, που υπό άλλες συνθήκες, δεν θα είχε αυτή την δυνατότητα.
Ο πατήρ Ιωάννης, χωρίς να αναφερθεί σε συγκεκριμένα περιστατικά, μου δηλώνει ότι ο κόσμος απομακρύνεται από το δρόμο του Θεού όλο και περισσότερο κι αυτό μας κάνει πιο ευάλωτους σε δαιμόνια. Ο ίδιος κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει. Αν χρειαστεί, διαβάζει και εξορκισμούς, ναι. Αλλά δεν είναι εύκολες διαδικασίες αυτές. Θέλουν δύναμη. Ο ίδιος πρόσφατα εγχειρίστηκε για καρκίνο κι αντί να κάθεται σπίτι του να αναρρώνει, έρχεται εδώ και προσπαθεί να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη. Αναφέρεται στον εξορκισμό που έκανε κι ο ίδιος ο Χριστός και μου διευκρινίζει ότι τα δαιμόνια δεν έχουν δύναμη να κάνουν τίποτα χωρίς την άδεια του Κυρίου. Ούτε στους χοίρους δεν μπορούσαν να πάνε αν θυμάσαι, μου λέει αναφερόμενος στον δαιμονισμένο των Γαδαρινών. Μου λέει μ” άλλα λόγια, όσο μπορώ να αντιληφθώ, ότι ο δαιμονισμός είναι μια δοκιμασία της ψυχής. Ο Θεός θα επιτρέψει να συμβεί. Και θα το κάνει γιατί με κάποιο τρόπο αυτό θα κάνει καλό στην ψυχή του δούλου του.
Ποια είναι όμως, τα συμπτώματα που διαχωρίζουν έναν δαιμονισμένο από έναν σχιζοφρενή-ψυχοπαθή ή οτιδήποτε άλλο παθολογικής φύσης;
«Η αποστροφή του στα ιερά σύμβολα είναι σίγουρα ένα… » μου λέει ο πατήρ Κυριάκος Τσούρος, «…η ομιλία σε μια γλώσσα που δε γνωρίζει, επίσης αλλαγή της προσωπικότητας ή μεγάλη επιθετικότητα απέναντι στον ιερέα, υπερφυσική δύναμη, αιώρηση και τέλος η ικανότητα να δίνει πληροφορίες που δεν είναι φυσικό να γνωρίζει».
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου