Για όποιον ακόμα αναρωτιέται γιατί μας επιβάλουν συνεχώς φόρους, γιατί μας παίρνουν τις περιουσίες, γιατί μας μειώνουν τα εισοδήματα κ.λ.π., την απάντηση την έχει δώσει
εδώ και 2.500 χρόνια ο Αριστοτέλης.
«…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές. Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά….» (Αριστοτέλους Πολιτικά).
Το ερώτημα όμως που ανακύπτει είναι το εξής: Το έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει όλοι αυτό; Ότι δηλαδή υφιστάμεθα μια τυραννία άνευ προηγουμένου, μόνο και μόνο για να κερδίζουν οι "δανειστές" και οι εγχώριοι ολιγάρχες; ή πιστεύουμε ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό μας;
Μία πολύ γνωστή Αμερικανίδα δημοσιογράφος έλεγε ότι "είναι πολύ δύσκολο να πείσεις τους ανθρώπους ότι τους σκοτώνεις για το καλό τους". Κι όμως η δημοσιογράφος αυτή έκανε λάθος. Προφανώς δεν είχε τότε υπόψη της το μετέπειτα ελληνικό πείραμα.
Εδώ εμάς τους Έλληνες μας σκοτώνουν σιγά σιγά, είτε με τα σκληρά οικονομικά μέτρα, είτε με τους θανάτους λόγω έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, είτε με τους θανάτους λόγω αυτοκτονιών, είτε με την κήρυξη πολέμου εναντίον της οικογένειας με αποτέλεσμα την υπογεννητικότητα είτε με την εκδίωξη του ενεργού πληθυσμού από τη χώρα, είτε με την αλλοίωση του έθνους με παράνομους μετανάστες, κι όμως δεν κουνιέται τίποτα.
Αποδεικνύεται λοιπόν ότι είχε δίκιο ο Αριστοτέλης και όχι η Αμερικανίδα δημοσιογράφος. Αν η τυραννία καταφέρει να προκαλέσει τρόμο στο άτομο και το σπρώξει στην προσπάθεια να εξεύρει τρόπους για ατομοκεντρική του διάσωση, τότε διαλύει τη δύναμη της ενωμένης κοινωνίας και εξουσιάζει πάρα πολύ εύκολα τους ανθρώπους.
«…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές. Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά….» (Αριστοτέλους Πολιτικά).
Το ερώτημα όμως που ανακύπτει είναι το εξής: Το έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει όλοι αυτό; Ότι δηλαδή υφιστάμεθα μια τυραννία άνευ προηγουμένου, μόνο και μόνο για να κερδίζουν οι "δανειστές" και οι εγχώριοι ολιγάρχες; ή πιστεύουμε ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό μας;
Μία πολύ γνωστή Αμερικανίδα δημοσιογράφος έλεγε ότι "είναι πολύ δύσκολο να πείσεις τους ανθρώπους ότι τους σκοτώνεις για το καλό τους". Κι όμως η δημοσιογράφος αυτή έκανε λάθος. Προφανώς δεν είχε τότε υπόψη της το μετέπειτα ελληνικό πείραμα.
Εδώ εμάς τους Έλληνες μας σκοτώνουν σιγά σιγά, είτε με τα σκληρά οικονομικά μέτρα, είτε με τους θανάτους λόγω έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, είτε με τους θανάτους λόγω αυτοκτονιών, είτε με την κήρυξη πολέμου εναντίον της οικογένειας με αποτέλεσμα την υπογεννητικότητα είτε με την εκδίωξη του ενεργού πληθυσμού από τη χώρα, είτε με την αλλοίωση του έθνους με παράνομους μετανάστες, κι όμως δεν κουνιέται τίποτα.
Αποδεικνύεται λοιπόν ότι είχε δίκιο ο Αριστοτέλης και όχι η Αμερικανίδα δημοσιογράφος. Αν η τυραννία καταφέρει να προκαλέσει τρόμο στο άτομο και το σπρώξει στην προσπάθεια να εξεύρει τρόπους για ατομοκεντρική του διάσωση, τότε διαλύει τη δύναμη της ενωμένης κοινωνίας και εξουσιάζει πάρα πολύ εύκολα τους ανθρώπους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου