της Μεσοπεντηκοστής πανηγυρίζουν οι ναοί ΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑΣ δηλαδή ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ δηλαδή του ΧΡΙΣΤΟΥ,
Η Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής είναι η 25η από του Πάσχα και η 25η προ της Πεντηκοστής ημέρα. Σημειώνει το μέσον της περιόδου των 50 εορτάσιμων ημερών μετά την Ανάσταση του Κυρίου. Είναι δηλαδή ένας σταθμός, μία τομή. Χωρίς δηλαδή να έχει δικό της θέμα η ημέρα αυτή συνδυάζει τα θέματα, της Ανάστασης αφ’ ενός και της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος αφ’ ετέρου, και «προφαίνει» τη δόξα της Αναλήψεως του Κυρίου, που θα εορταστεί μετά από 15 ημέρες. Ακριβώς δε αυτό το μέσον των 2 μεγάλων δεσποτικών εορτών έφερνε στο νου και ένα εβραϊκό επίθετο του Κυρίου, το «Μεσσίας». Μεσσίας στα ελληνικά μεταφράζεται Χριστός. Αλλά ηχητικά θυμίζει το μέσον. Μέγιστη εορτή στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Αυτή με λίγα λόγια είναι η εορτή της Μεσοπεντηκοστής. Η έλλειψη ιστορικού υπόβαθρου της στέρησε τον απαραίτητο εκείνο λαϊκό χαρακτήρα, που θα την έκανε προσφιλή στον πολύ κόσμο. Και το εντελώς θεωρητικό της θέμα δεν βοήθησε τους χριστιανούς, που δεν είχαν τις απαραίτητες θεολογικές προϋποθέσεις, να ξεπεράσουν την επιφάνεια και να εισδύσουν στην πανηγυριζόμενη δόξα του διδασκάλου Χριστού, της Σοφίας και Λόγου του Θεού, της πηγής του ακένωτου ύδατος.
Συνέβη με αυτή κάτι ανάλογο με εκείνο που συνέβη με τους περίφημους ναούς της του Θεού Σοφίας, που αντί να τιμώνται στο όνομα του Χριστού ως Σοφίας του Θεού, προς τιμήν του οποίου ανεγέρθησαν, κατάντησαν, για τους ιδίους λόγους, να πανηγυρίζουν στην εορτή της Πεντηκοστής ή του Αγίου Πνεύματος ή της Αγίας Τριάδος ή των Εισοδίων ή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή και αυτής της Αγίας Μάρτυρος Σοφίας και των 3 θυγατέρων της Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης.
1 σχόλια:
Αποκάλεστε την αυτοκρατορία με το κανονικό της όνομα ΡΩΜΑΝΙΑ και όχι με το κάλπικο των φραγκο γοτθων καθολικών
Δημοσίευση σχολίου