Της Ρουμπίνης Καραγκιακούρη*
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μοναδική κυβέρνηση στην Ελληνική ιστορία, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δεν έχει αγροτική πολιτική! Στα 3 και πλέον χρόνια της εξουσίας του, ουδέν έχει πράξει, αλλά ούτε καν ανακοινώσει για την ελληνική γεωργία! Σαν να μην υπάρχει αγροτικός τομέας στην Ελλάδα! Όλες οι κυβερνητικές αποφάσεις δεν είναι τίποτα άλλο από επικυρώσεις με υπουργικές αποφάσεις κοινοτικών αποφάσεων. Μεταξύ άλλων, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδοτεί διάφορες δραστηριότητες στον αγροτικό τομέα. Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων καταβάλλεται από την ΕΕ και ένα μικρό μέρος από το Ελληνικό κράτος.
Ας δούμε λοιπόν πως εφαρμόζονται αυτές οι κοινοτικές αποφάσεις από το Ελληνικό κράτος. Σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 242 του ν. 4072/2012, αλλά και με την με αριθμό 465/1999 γνωμοδότηση της Ολομέλειας του νομικού συμβουλίου του κράτους, κατά την εξόφληση απαιτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ ή κάθε άλλου δημόσιου φορέα, προς τον οφειλέτη, ένας τρίτος αν έχει επιδώσει κατασχετήριο οφειλών του οφειλέτη σε αυτόν, δικαιούται να λάβει το αναλογούν ποσό που παρακρατείται από το σύνολο της προκαταβολής ή επιστροφής η εκκαθάρισης!  Μέσα στους τρίτους είναι και η ΔΟΥ.  Συνεπώς, μπορούν να κατασχεθούν, «ε) κάθε είδους κοινοτικές ενισχύσεις ή επιδοτήσεις στα χέρια του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. [Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων] και στον ΕΛΓΑ (Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων), ΕΛΓΑ, ( ως τρίτου, μέχρι την κατάθεση τους στον τραπεζικό λογαριασμό των δικαιούχων ή την με άλλο τρόπο καταβολή τους σε αυτούς.». Η περίπτωση ε’ προστέθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 29 του ν. 3147/2003 (Α’ 135/5.6.2003)! Στην πράξη δηλαδή, αυτό που εφαρμόζεται είναι να χορηγούνται γεωργικές επιδοτήσεις στον δικαιούχο αγρότη και αμέσως μόλις κατατεθούν στον τραπεζικό λογαριασμό του, αυτές να κατάσχονται υπέρ οποιουδήποτε τρίτου, ιδιώτη η και του δημοσίου! Αυτή είναι λοιπόν η αγροτική πολιτική. Να μην λαμβάνει τίποτα ο δικαιούχο; Αγρότης, αλλά οι επιδοτήσεις του, κοινοτικές η εθνικές να καταλήγουν σε τρίτους! Βέβαια, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, υπεύθυνος για αυτή την κατάσταση δεν είναι αποκλειστικά ο ΣΥΡΙΖΑ, καθότι έτσι τα βρήκε από την κυβέρνηση Σημίτη από το έτος 2003. Όμως, άλλα περιμέναμε από την κυβέρνηση της δήθεν «αλλαγής» και μπροστά σε άλλα βρισκόμαστε! Μία κυβέρνηση η οποία θα έσκιζε τα μνημόνια και κατέληξε να υπογράφει νέα, το ένα μετά το άλλο, τα οποία βαφτίζει «ενδιάμεσες συμφωνίες»!
Είναι φανερό, ότι η κυβέρνηση δεν έχει ούτε στόχους, ούτε συγκεκριμένο Εθνικό Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης που να αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του αγροτικού τομέα ώστε να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην ανάταση της Εθνικής οικονομίας. Για την ακρίβεια δεν έχει Πρόγραμμα Αγροτικής Πολιτικής.
Με τη μεγάλη αύξηση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, αφαίρεσε σημαντικούς πόρους από το αγροτικό εισόδημα και σε συνδυασμό με το υψηλό  κόστος παραγωγής, την έλλειψη χρηματοδοτήσεων από τις τράπεζες και την πλήρη απορύθμιση της αγοράς, έχει οδηγήσει τους παραγωγούς σε απόγνωση. Στην πραγματικότητα, ο αγροτικός τομέας κινείται μόνο με τις άμεσες ενισχύσεις της ΚΑΠ (Κοινή αγροτική πολιτική) και αυτές μειωμένες αφού υπολογίζονται πλέον στο φορολογητέο εισόδημα (!!). Δεν προσπάθησε ώστε να κρατηθεί ο αγροτικό τομέας έξω από τα μνημόνια και ανέτρεψε την πολιτική στήριξης των αγροτών.
Τα αντιαγροτικά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τα οποία οδηγούν σε συρρίκνωση την Ελληνική Γεωργία, είναι τα ακόλουθα :
Φορολόγηση των αγροτικών εισοδημάτων, των άμεσων ενισχύσεων συμπεριλαμβανομένων, με συντελεστή που κυμαίνεται από 22 έως 45%. Εξομοίωση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων με τις επιχειρήσεις και συνεπεία αυτού αύξηση της προκαταβολής φόρου στο 100%.
Αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών στο υπερτριπλάσιο αυτής του ΟΓΑ και σύνδεση τους με το φορολογητέο εισόδημα.
Αύξηση της τιμής του αγροτικού ρεύματος.
Επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κρασί που διέλυσε τους μικρούς παραγωγούς που δραστηριοποιούταν στην εσωτερική αγορά και προκάλεσε μεγάλα προβλήματα στις συνεταιριστικές οργανώσεις
Ανυπαρξία πολιτικής για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης που οδήγησε στην πλήρη απαξίωση και στο οριστικό κλείσιμο των εν ενεργεία εργοστασίων, με συνέπεια να χαθεί και η τευτλοκαλλιέργεια, μια δυναμική καλλιέργεια για τη χώρα.
Μεγάλη αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) πετρελαίου, κατάργηση της επιστροφής του για τους αγρότες  αλλά και πληρωμή των ποσών του 2015  με δυο χρόνια καθυστέρηση.
Ανεπίτρεπτο και δίχως τεκμηρίωση παιχνίδι με τα ιστορικά δικαιώματα στο πλαίσιο της τρέχουσας ΚΑΠ, που δημιουργεί άγχος και ανασφάλεια στους αγρότες. Δασικοί χάρτες που αντί να προστατεύουν το περιβάλλον έρχονται απλώς να αφαιρέσουν αγροτική γη. Νέο σχέδιο οριοθέτησης του χάρτη των μειονεκτικών περιοχών που θα στερήσει από πολλούς παραγωγούς την εξισωτική αποζημίωση, η οποία αποτελούσε ένα μέσο εξισορρόπησης του πολύ υψηλού κόστους που προϋποθέτει η δραστηριοποίηση τους στις περιοχές με φυσικούς περιορισμούς.
Μείωση των άμεσων ενισχύσεων ακόμα και μετά την κατανομή του 2015 σε ποσοστό που αγγίζει το 10% και έπεται συνέχεια. Με απίστευτη ευκολία, περικόπτονται σημαντικά ποσά από όλους τους παραγωγούς για να μεταφερθούν σε μικροπολιτικής σκοπιμότητας συνδεδεμένες ενισχύσεις και στο εθνικό  απόθεμα όπου οι νέοι αγρότες είναι μόνο βιτρίνα.
Επιπλέον, από τα Σχέδια Βελτίωσης, εξαιρούνται τα σχέδια άρδευσης που είναι αυτά που «καίνε» τους αγρότες. Να υπενθυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ανέκαθεν ταχθεί κατά της εκτροπής του Αχελώου και την άρδευση του Θεσσαλικού κάμπου.
Μεγάλες καθυστερήσεις τόσο στην πληρωμή των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ όσο και στη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας του Οργανισμού. Και τέλος :
Ψήφιση του Νόμου 4386/2016 για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς με στόχο,  την χειραγώγηση των συνεταιριστικών οργανώσεων με άστοχες παρεμβάσεις στα καταστατικά τους, αντί για μείωση της γραφειοκρατίας που θα διευκόλυνε την δημιουργία και λειτουργία των συνεταιρισμών και ομάδων παραγωγών.
Αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των συνεταιρισμών που βρίσκονται σε εκκαθάριση.
Βέβαια τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ. Τον τελευταίο χρόνο, με την ανυπαρξία ελέγχων στη αγορά και τις ελληνοποιήσεις, η ελληνική κτηνοτροφία μπήκε στο στόχαστρο και οδηγείται στην καταστροφή. Οι κτηνοτρόφοι είναι απροστάτευτοι από τις γαλακτοβιομηχανίες και οι τιμές του αιγοπρόβειου γάλακτος και κρέατος έχουν κατρακυλήσει. Από όλα αυτά αποδεικνύεται ότι και στην γεωργία, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, η μάλλον η μη ύπαρξη πολιτικής, όπως και στους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας είναι καταστροφική.

*Η κυρία Ρουμπίνη Καραγκιαούρη είναι δικηγόρος Αθηνών και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος Δικαιοσύνης

πηγη ::
του Newsroom