H επαναστατική σημαία της Καλύμνου.
Η πίστη και τα ιδανικά(σταυρός) μαζί με την γνώση και την σοφία(κουκουβάγια),τα οποία αντιπροσωπεύουν την πολιτισμική ανωτερότητα και άρα τον δίκαιο αγώνα των Ελλήνων.Στο έδαφος,χαμηλότερα τους, είναι ο κατακτητής ταπεινώμενος,απειλώντας και λυσσώντας για την ήττα του.Παριστάνεται με φίδι ως ο νοητός εχθρός διαβολος,γιατί είναι τύραννος δόλιος και εχει κατωτερα και απάνθρωπα ένστιχτα και καταβολές.
Η ύβρις στον Θεό,στο ανθρώπινο πρόσωπο,στα φυσικά δίκαια,στην ελευθερία και την αξιοπρέπεια των λαών πάντα τιμωρείται.Είναι χαρακτηριστικό αυτό που λέει ο απλός λαός και έχει καταβολές αρχαίες:Το αδικο στο τέλος τιμωρείται.Όλος ο κόσμος γνωρίζει το τέλος των τυρράνων και των παρατρεχάμενων τους.Μόνον εκείνοι μέσα στο σκότος της οίησης τους καταφέρνουν να το ξεχνούν.Γι αυτό η Θεοτόκος εν πνεύματι αγίω ομολόγησε:Καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς...
«Επί ασπαλάθων ...»
Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη ...
Γαλήνη.
- Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ' αυλάκια•
τ' όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
«Τον έδεσαν χειροπόδαρα» μας λέει
«τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι».
Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος.
31 του Μάρτη 1971
Γιώργος Σεφέρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου