Ακολουθεί το άρθρο που διαβάσαμε στο news.in.gr
Έχοντας εκτίσει τρία χρόνια στη φυλακή, ο Τζότζο Ντόε αποφάσισε να ξαναφτιάξει τη ζωή του στο Κέιμπριτζ. Ήταν άστεγος όμως πρόθυμος να δουλέψει. Η πώληση του περιοδικού Big Issue, η αντίστοιχη βρετανική έκδοση του ελληνικού «ΣΧΕΔΙΑ» όπου οι πωλητές προέρχονται από ευάλωτες κοινωνικά και πληθυσμιακά ομάδες, λειτούργησε για αρκετό καιρό, εξασφαλίζοντάς του ένα πιάτο φαί.
Σήμερα όμως οι πωλήσεις έχουν πέσει κατακόρυφα. Όταν ρωτάω στον δρόμο κάποιον εάν θέλει να αγοράσει το περιοδικό λέει ο άνδρας, η απάντηση είναι: «Δεν έχω καθόλου μετρητά» ή «Έχω μόνο κάρτα επάνω μου».
Το πρόβλημα του Ντόε είναι γνωστό. Οι πληρωμές με μετρητά βρίσκονται σε κάθετη πτώση στη Μεγάλη Βρετανία. Το 2006 τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα χρησμιοποιήθηκαν για το 62% των συναλλαγών, πέρισυ το ποσοστό έπεσε στο 40% ενώ σύμφωνα με τις προβλέψεις το 2026 το μόνο ένα 21% των αγορών και συναλλαγών θα πραγματοποιείται με μετρητά.
Το πλαστικό χρήμα δεν αλλάζει μόνο τη ζωή των αστέγων αλλά απειλεί ριζικά και τον τρόπο συγκέντρωσης χρημάτων των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων. Σύμφωνα με έρευνα της Barclaycard ένα 15% των Βρετανών παραδέχτηκε ότι δεν προχώρησε σε κάποια δωρεά εξαιτίας του ότι το ίδρυμα δεν του έδινε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει πιστωτική ή χρεωστική κάρτα, ενώ υπολογίζει ότι οι φιλανθρωπικές οργανώσεις θα χάσουν περί τα 80 εκατομμύρια λίρες από πιθανές δωρεές στο άμεσο μέλλον, εάν εξακολουθούν να βασίζονται σε μετρητά.
Προσαρμογή στα νέα δεδομένα
Δεδομένης της νέας πραγματικότητας που θέλει τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν σιγά σιγά την χρήση χαρτονομισμάτων και κερμάτων, ολοένα και περισσότερες οργανώσεις αρωγής αστέγων προσπαθούν να εφεύρουν τρόπους για να προσαρμοστούν.
Στην Οξφόρδη, η πλατφόρμα στήριξης αστέγων Greater Change θα ξεκινήσει τον Απρίλιο και θα δίνει την δυνατοτητα δωρεάς μέσω μιας εφαρμογής στο κινητό τηλέφωνο, με τα χρήματα που θα συγκεντρώνονται να χρησιμοποιούνται μόνο για τις βασικές ανάγκες των αστέγων.
Στο βιομηχανικό προάστιο του Λονδίνου Χάκνεϊ, η μη κυβερνητική οργάνωση TAP London πειραματίζεται ένα άλλο μοντέλο: παρέχει απασχόληση σε δέκα πωλητές εξοπλισμένους με μηχάνιμα ανέπαφων συναλλαγών, οι οποίοι πωλούν έργα τέχνης σε μορφή καρτών έναντι τριών λιρών το κομμάτι.
«Κάνω κάτι εποικοδομητικό» λέει ο Λίαμ, πωλητής της TAP London. «Δεν κάθομαι απλά μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή, ούτε χαζεύω σε κάποιο πάρκο. Κάνω κάτι παραγωγικό που με κάνει να αισθάνομαι ότι αξίζω κάτι».
Μαριλένα Γεραντώνη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου