Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

0 Η σημερινή τεχνολογία των drones και unmanned είναι η μεγαλύτερη εφεύρεση που μπορεί στις μέρες μας να εφαρμοστεί με σχετικά μικρό κόστος και πολύ μεγάλη επιτυχία για την άμυνα στο Αιγαίο.

Τα drones οπωσδήποτε είναι το μέλλον των επιχειρήσεων, εφόσον εκτιμηθούν σωστά, με στρατηγικές αναλύσεις και αναλόγως γεωγραφικής κατάστασης.
Η σημερινή τεχνολογία των drones και unmanned είναι η μεγαλύτερη εφεύρεση που μπορεί στις μέρες μας να εφαρμοστεί με σχετικά μικρό κόστος και πολύ μεγάλη επιτυχία για την άμυνα στο Αιγαίο.




Θα ξέφευγα λίγο από τα κλασικά, όπως έχουμε μάθει για τα ιπτάμενα drones. Θα πρότεινα στους ειδικούς καί υπεύθυνους του Στρατηγικού Σχεδιασμού της άμυνας της χώρας, φουσκωτά ταχύπλοα, drones unmaned, με stealth υλικά κατασκευής ή και όχι, έχοντας μόνο τρεις κάμερες και gps για τον έλεγχο της κίνησης από κάποιο κρησφύγετο στην ξηρά, εφοδιασμένα με εξωλέμβιες που να αναπτύσουν ταχύτητα μεγαλύτερη των 70 knots, προκειμένου να επιτυγχάνουν αιφνιδιασμό. Φυσικά, χρειάζεται ένας μεγάλος αριθμός τέτοιων σκαφών στα ελληνικά νησιά έξω από τα τουρκικά παράλια που είναι οι έξοδοι των πολεμικών πλοίων της Τουρκίας.


Η τουρκική αρμάτα έχει συγκεκριμένη έξοδο και πορεία προς το Αιγαίο και μπορεί να αντιμετωπιστεί με τέτοια φουσκωτά εξοπλισμένα με εκρηκτικά, τα οποία θα εδρεύουν στα ελληνικά νησιά και θα βρίσκονται σε επιφυλακή. Ένας μεγάλος αριθμός τέτοιων σκαφών αρκεί, ώστε, αναλόγως και με την επιχειρησιακή κατάσταση, να πλεύσουν πολλά μαζί κατά κύματα, αιφνίδια, και με μεγάλη δύναμη ταχείας επέμβασης, για εμβολισμό και εξουδετέρωση, στην όποια ναυτική δύναμη που, απειλητικά ξεκινάει για επιθετική κυριαρχία στο Αιγαίο.


Άλλωστε, δεν είναι καινούργια ιδέα στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Τα πολύ γνωστά από την επανάσταση του 1821 πυρπολικά, ήταν παλιά πλοία ή πλοία πολύ φτηνής κατασκευής, γεμάτα με εύφλεκτα υλικά. Χρησιμοποιούνταν για να βάλουν φωτιά σε εχθρικά πλοία ή να προκαλέσουν πανικό στο πλήρωμα τους. Αγκιστρώνονταν πάνω στα εχθρικά πλοία και κατόπιν το πλήρωμα έβαζε φωτιά με αποτέλεσμα να ακολουθήσει έκρηξη ή μεγάλη πυρκαγιά. Το πλήρωμα του πυρπολικού εγκατέλειπε το πλοίο λίγο πριν αυτό εκραγεί.


Οι επιθέσεις των πυρπολικών δεν γίνονταν μόνο σε αγκυροβολημένους στόχους, αλλά και μεσοπέλαγα, λόγω μεγαλύτερης ταχύτητας. Μετά το περίφημο σήμα της επίθεσης "Με τη βοήθεια του Σταυρού επιτεθείτε"(!!!), πλησίαζαν τον εχθρό με την πλώρη από την προσήνεμη πλευρά -δηλαδή από εκεί που φύσαγε ή ήταν ο κυματισμός, ώστε να βοηθηθεί η προσκόλληση- και γρήγορα με «κόρακες» (=γάτζους) εξασφάλιζαν την αγκίστρωση. Το πλήρωμα του εχθρικού σκάφους καταλαμβάνονταν συνήθως από πανικό και καμία αντίσταση δεν πρόβαλε, αλλά έτρεχε να σωθεί.


Δεν ήταν η αιφνίδια κίνηση των πυρπολικών, ήταν η Δύναμη Του Τιμίου Σταυρού που καθήλωνε τους δαιμονισμένους βαρβάρους κατακτητές. Αυτό το Υπερόπλο, αργότερα ο Ναύαρχος Κουντουργιώτης, το κατάλαβε και το αξιοποίησε τα μέγιστα στο Θωρηκτό Αβέρωφ, και έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων στο Αιγαίο. Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί, πως ο Ναύαρχος είχε τον Τίμιο Σταυρό του Παναγίου Τάφου τών Ιεροσολύμων συνεχώς στα χέρια του, κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων και, λέγεται, πώς περιφερόταν άφοβα έξω από τη Γέφυρα του Θωρηκτού, και ακουμπούσε τον Τίμιο Σταυρό στα ρέλια περιμετρικά και έλεγε, "με τη δύναμη του Τιμίου Σταυρού βλήμμα εχθρικό να μην μας πλήξει". Αργότερα, διαπιστώθηκε πως στα σημεία που έθεσε τον Τίμιο Σταυρό, ουδεμία βλάβη εκ του εχθρού υπήρξε κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων.

Με τη δύναμη της Πίστεως, καταρχήν, και με την εκμετάλλευση στο έπακρο των γεωγραφικών μας συντεταγμένων και του νησιώτικου συμπλέγματος του Αιγαίου, θα εξασφαλίσουμε άμυνα, υπεροχή και υπεροπλία.

Συνοψίζοντας, μεγάλα φουσκωτά βαθυκάραινα, παντός καιρού, υπάρχουν εκατοντάδες στα πάρκινγκ της Ελλάδας που είναι σε αναμονή. Με πολύ μεγάλες μηχανές για ταχύτητα και αιφνιδιασμό, μπορούν, γεμάτα εκρηκτικά και χωρίς προσωπικό, με κάμερες υπερύθρων και gps, να κατευθύνονται με ταχύτητα, εναντίων όλων των πολεμικών πλοίων, που εξέρχονται των Δαρδανελίων και των άλλων περιοχών των Ναυστάθμων της Τουρκίας και να εκρύγνηνται κατευθείαν στα πολεμικά τους πλοία.

Θα το προχωρούσα, λέγοντας ακόμη πως αυτά τα φουσκωτά, (αλλά και όλες οι πολεμικές μηχανές που θα επιστρατευτούν στο Αιγαίο για την άμυνα της Χώρας, -πλοία αεροπλάνα, ελικόπτερα-) σε περίπτωση συσσωρευμένης αλαζονικής τουρκικής συμπεριφοράς, θα μπορούσαν να φέρουν εμφανώς το σημείο τού Τιμίου Σταυρού φωτεινό. Ώστε, θα βλέπουν Τίμιο Σταυρό -νύχτα ή μέρα- και στη Θέα Του, θα δαιμονίζονται, διότι ο διάβολος που τους έχει κυριεύσει, θα εκτινάσσεται μέσα τους, θα χάνουν τον αυτοέλεγχο και την προσοχή τους σε ό,τι εχθρικό είναι να κάνουν, θα χάνουν την ψυχραιμία τους, θα οργίζονται, θα νευριάζουν, και έτσι θα γίνονται επιρρεπείς στο λάθος, ευάλωτοι, ανίκανοι και άχρηστοι για επιθετική καταστροφή κατά των Ελλήνων.

Μόνο έτσι αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η θηριώδης, αλαζονικής υφής πολεμική επεκτατική μηχανή των Τούρκων, εν όψει οικονομικής κρίσεως.

Η Ελλάδα, το Φώς του κόσμου, πάντοτε είχε την εφευρετικότητα και την καινοτομία στις φλέβες της. Πάντοτε είχε την ευφυΐα να εφευρίσκει τρόπους άμυνας και αντεπίθεσης.




Με την Δύναμη Του Τιμίου Σταυρού και τη Δύναμη Τής Πίστεως, μπορούμε να τους καταντήσουμε στην πανωλεθρία...


 ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΟΥ ΡΙΤΣΟΥΔΗ,,,,,
Λιγα λογια για αυτον τον Ηρωα κατα την αποψη μας...........  για να μαθαινουν οι νεωτεροι στις στρατιωτικες σχολες........

 
Το παράσημο του Μεγάλου Κωνσταντίνου θα απονείμει στον Έλληνα πρώην αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού Μαρίνο Ριτσούδη το Πατριαρχείο της Σερβίας.
Η τελετή θα πραγματοποιηθεί αύριο στην έδρα του Πατριαρχείου Σερβίας από τον Σέρβο Πατριάρχη Ειρηναίο, ενώπιον της Ιεράς Συνόδου.
Ο Μαρίνος Ριτσούδης το 1999 ήταν ανθυποπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού. Τότε κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Σερβία διατάχθηκε να επιβιβαστεί στο αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» προκειμένου να πλεύσει στην Αδριατική στο πλαίσιο των ΝΑΤΟϊκών υποχρεώσεων της Ελλάδας.
Το παράσημο του Μ. Κωνσταντίνου
Ο Ριτσούδης αρνήθηκε να εκτελέσει την διαταγή επικαλούμενος λόγους συνειδήσεως. Η άρνηση του αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να δικαστεί από το Ναυτοδικείο και στη συνέχεια να αποταχθεί από το Πολεμικό Ναυτικό.
Σύμφωνα με πληροφορίες του orthodoxia.info το παράσημο του Μεγάλου Κωνσταντίνου είναι μια τιμητική διάκριση την οποία το Πατριαρχείο Σερβίας απονέμει σε στρατιωτικούς και σε εκείνους που θυσιάστηκαν υπέρ της αγάπης προς τον συνάνθρωπο.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου