Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας και ήταν κόρη του στρατηγού Ουρβανού (περί το 200).
Φυλάσσεται στον Ρωμαιοκαθολικό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου στην Βενετία
Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας, ήτανε κόρη του στρατηγού Ουρβανού και έζησε στα χρόνια του βασιλέως Σεβήρου περί το 200.
Ο πατέρας της βλέποντας την υπέροχη ομορφιά της κόρης του και φοβούμενος τους κακούς ανθρώπους έκτισε ένα υψηλό πύργο όπως συνήθιζαν τότε.
Μέσα σε αυτόν έκλεισε τη Χριστίνα με πολλές υπηρέτριες για να την υπηρετούν και αρκετά ειδωλολατρικά, είδωλα χρυσά και αργυρά, για να προσεύχεται σε αυτά.
Επίσης εκεί της είχε και όλα όσα χρειαζότανε για να μη βγαίνει καθόλου έξω και την βλέπουν άνθρωποι.
Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια με ένα τσεκούρι, τα κομμάτια τους τα μοίρασε στους φτωχούς και για αυτές της τις πράξεις, η αγία υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και μετά φυλακίστηκε.
Στην φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα, όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεραπεύτηκαν όλες οι πληγές της.
Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά.
Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν πάλι στην φυλακή ενώ την νύχτα που ακολούθησε ο πατέρας της πέθανε και την θέση του στο αξίωμα του στρατηγού την πήρε κάποιος ονόματι Δίων.
Αυτός οδήγησε την μάρτυρα στο δικαστήριο όμως εκεί η αγία ομολόγησε την πίστη της γεγονός που ο Δίων οργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν τα πάλι τα βασανιστήρια κατά την διάρκεια των οποίων πολλοί πίστευσαν στον Χριστό.
Μετά το Δίωνα ανέλαβε κάποιος Ιουλιανός. Αυτός έριξε την Χριστίνα
μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο, σε ένα κλουβί με φίδια δηλητηριώδη, τα οποία
αντί να την δαγκώσουν της έγλυφαν τα πόδια με ευσπλαχνία, μετά της
έκοψαν τους μαστούς από όπου χύθηκε γάλα αντί για αίμα και της έκοψαν
και την γλώσσα.
Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε με καρτερία και στο τέλος με κοντάρια που την χτύπησαν παρέδωσε το πνεύμα, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου, και περνώντας στην αιώνια ζωή στις 24 Ιουλίου ημέρα Πέμπτη.
Το αδιάφθορο Λείψανο της Μεγαλομάρτυρος Χριστίνας, άγνωστο πότε, μεταφέρθηκε από την Συρία όπου μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε σε Ναό προς τιμήν της στην περιοχή του Ιερού Παλατίου, απ’ όπου όμως αφαιρέθηκε κατά την Φραγκοκρατία και μεταφέρθηκε στη Βενετία.
Το 1252 το Λείψανο κατατέθηκε στη Μονή του Αγίου Μάρκου στο Τορσέλλο και το 1340 μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Ματθαίου στο Μουράνο.
Το 1435 ο Πάπας Ευγένιος Δ’ διέταξε την μεταφορά του στο Ναό του Αγίου Αντωνίου, επίσης στο Τορσέλλο και το 1793 μεταφέρθηκε στη Μονή της Μάρτυρος Ιουστίνης Βενετίας.
Το 1810 μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου στην Βενετία, όπου και σήμερα φυλάσσεται, κατατεθημένο μέσα σε μία κρυστάλλινη λάρνακα.
Η μνήμη της τιμάται από την εκκλησία μας στις 24 Ιουλίου.
Φυλάσσεται στον Ρωμαιοκαθολικό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου στην Βενετία
Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας, ήτανε κόρη του στρατηγού Ουρβανού και έζησε στα χρόνια του βασιλέως Σεβήρου περί το 200.
Ο πατέρας της βλέποντας την υπέροχη ομορφιά της κόρης του και φοβούμενος τους κακούς ανθρώπους έκτισε ένα υψηλό πύργο όπως συνήθιζαν τότε.
Μέσα σε αυτόν έκλεισε τη Χριστίνα με πολλές υπηρέτριες για να την υπηρετούν και αρκετά ειδωλολατρικά, είδωλα χρυσά και αργυρά, για να προσεύχεται σε αυτά.
Επίσης εκεί της είχε και όλα όσα χρειαζότανε για να μη βγαίνει καθόλου έξω και την βλέπουν άνθρωποι.
Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια με ένα τσεκούρι, τα κομμάτια τους τα μοίρασε στους φτωχούς και για αυτές της τις πράξεις, η αγία υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και μετά φυλακίστηκε.
Στην φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα, όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεραπεύτηκαν όλες οι πληγές της.
Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά.
Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν πάλι στην φυλακή ενώ την νύχτα που ακολούθησε ο πατέρας της πέθανε και την θέση του στο αξίωμα του στρατηγού την πήρε κάποιος ονόματι Δίων.
Αυτός οδήγησε την μάρτυρα στο δικαστήριο όμως εκεί η αγία ομολόγησε την πίστη της γεγονός που ο Δίων οργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν τα πάλι τα βασανιστήρια κατά την διάρκεια των οποίων πολλοί πίστευσαν στον Χριστό.
Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε με καρτερία και στο τέλος με κοντάρια που την χτύπησαν παρέδωσε το πνεύμα, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου, και περνώντας στην αιώνια ζωή στις 24 Ιουλίου ημέρα Πέμπτη.
Το αδιάφθορο Λείψανο της Μεγαλομάρτυρος Χριστίνας, άγνωστο πότε, μεταφέρθηκε από την Συρία όπου μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε σε Ναό προς τιμήν της στην περιοχή του Ιερού Παλατίου, απ’ όπου όμως αφαιρέθηκε κατά την Φραγκοκρατία και μεταφέρθηκε στη Βενετία.
Το 1252 το Λείψανο κατατέθηκε στη Μονή του Αγίου Μάρκου στο Τορσέλλο και το 1340 μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Ματθαίου στο Μουράνο.
Το 1435 ο Πάπας Ευγένιος Δ’ διέταξε την μεταφορά του στο Ναό του Αγίου Αντωνίου, επίσης στο Τορσέλλο και το 1793 μεταφέρθηκε στη Μονή της Μάρτυρος Ιουστίνης Βενετίας.
Το 1810 μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου στην Βενετία, όπου και σήμερα φυλάσσεται, κατατεθημένο μέσα σε μία κρυστάλλινη λάρνακα.
Η μνήμη της τιμάται από την εκκλησία μας στις 24 Ιουλίου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου