Δυο χρόνια μετά την εφαρμογή του μέτρου για τη μείωση της λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς στη χώρα μας και την επιβολή περιβαλλοντικού τέλους, οι Έλληνες μείωσαν μεν τη χρήση λεπτής πλαστικής σακούλας, ωστόσο ούτε το πλαστικό μειώθηκε στις χωματερές, αλλά και οι πολίτες δεν είδαν κανένα ανταποδοτικό μέτρο
Hπαγκόσμια απαγόρευση της λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς έχει δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα τόσο στους καταναλωτές, όσο και στο περιβάλλον, με κερδισμένους, προς το παρόν, μόνο οι επιχειρήσεις των σούπερ μάρκετ και τα κρατικά έσοδα. Στην Ελλάδα, μια από τα ίδια και… χειρότερα.
Ακριβώς πριν ένα χρόνο, με μόλις μια χρονιά εφαρμογής του μέτρου, τα βεβαιωμένα έσοδα για την περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2018 από το περιβαλλοντικό τέλος στις σακούλες ανέρχονταν σε 15,5 εκατομμύρια ευρώ.
Βλέποντας αυτή τη μείωση χρήσης πλαστικών σακουλών, το επί ΣΥΡΙΖΑ υπουργείο περιβάλλοντος σε συνεργασία με τον ΕΟΑΝ ανακοίνωσαν ότι θα προχωρήσουν στη δεύτερη φάση του προγράμματος, η οποία προβλέπει την «επιστροφή» του ανταποδοτικού περιβαλλοντικού τέλους στους πολίτες μέσω της δωρεάν διανομής τσαντών πολλαπλών χρήσεων και καροτσιών. Στόχος είναι να διανεμηθούν συνολικά 10,8 εκατομμύρια πλαστικές και πάνινες τσάντες (και καρότσια), μία για κάθε πολίτη, βάσει των στοιχείων της απογραφής του 2011.
Πήρατε εσείς καμιά σακούλα; Κανένα καροτσάκι, μήπως;
Δεν μειώθηκε το πλαστικό που καταλήγει σε ΧΥΤΑ!
Πρόκειται για σκέτη παράνοια, αν… και αναμενόμενη. Παρότι μειώθηκαν οι πλαστικές σακούλες που αγοράζουν οι καταναλωτές κατά πολύ, ειδικά όταν το τέλος έφτασε στα 0,09 σεντς, η μείωση του πλαστικού που καταλήγει σε ΧΥΤΑ δεν είναι αντίστοιχη, σύμφωνα με δημοσίευμα του Έθνους.
Πως έγινε αυτό το θαύμα; Πολύ απλά:
Ο ένας από τους λόγος είναι και η «εξαφάνιση» της λεπτής πλαστικής σακούλας από αρκετά σημεία πώλησης λιανικής, και κυρίως από τα σούπερ μάρκετ, και η αντικατάστασή της από σακούλες με μεγαλύτερο πάχος τοιχώματος, από 50 έως 70 μικρά (μm), οι οποίες επίσης τιμολογούνται, αλλά δεν επιβαρύνονται με περιβαλλοντικό τέλος.
Μια πρακτική που εφάρμοσαν πρώτα και καλύτερα τα Lidl, που τώρα μας το παίζουν και… βιώσιμη ανάπτυξη γιατί και καλά η δική τους σακούλα αποτελείται κατά 80% από ανακυκλωµένα υλικά, και είναι 100% ανακυκλώσιµη. Ωστόσο είναι πλαστική και όχι αθάνατη, και όσο πιο ανακυκλωμένο ένα πλαστικό που θα καταλήξει στην χωματερή, τόσο και πιο καρκινογόνο. Το δε έσοδο, πάει αποκλειστικά και μόνο στην τσεπούλα του Γερμανού και τίποτα στο κράτος!
Ακολούθησαν κι άλλα σούπερ μάρκετ αυτή την εξυπνάδα, με αποτέλεσμα να πουλάνε πλαστικές σακούλες πιο χοντρές στα περίπου 0,10 σεντς, που επίσης δεν ζουν αιώνια, και που δεν αποδίδουν κανένα τέλος στο κράτος.
Κι αντί να έχουν κάποιες επιπτώσεις από το κράτος γι’ αυτή τους την απαταιωνίστικη τακτική, τώρα το υπουργείο εξετάζει να βάλει τέλος και στις πλαστικές σακούλες πάχους άνω των 50 μικρών (μm).
Ο έτερος λόγος που δεν μειώθηκε το πλαστικό, ήταν γιατί έγινε αυτό που όλο περιμέναμε: Οι καταναλωτές που πάνε να ψωνίσουν με χοντρές τσάντες ή οποιασδήποτε μορφής δικές τους για να μην πληρώσουν την πλαστική, τώρα αγοράζουν μικρές πλαστικές σακούλες για τις ανάγκες υγιεινής τους – τα καλάθια απορριμάτων γραφείου, κουζίνας, τουαλέτας κλπ, εκεί που πριν για οικονομία χρησιμοποιούσαν τις δωρεάν του σούπερ μάρκετ.
Πάλι κερδισμένα τα σούπερ μάρκετ αφού, από τη μιά γλύτωσαν το κόστος της δωρεάν σακούλας που έδιναν για την μεταφορά των αγορών των πολιτών, από την άλλη, αύξησαν τις πωλήσεις τους σε μικρές σακούλες σκουπιδιών.
Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει και το Καλιφορνέζικο podtail.com για την κατάργηση της σακούλας στο εξωτερικό. Κι όπως αναφέρει, αυτές οι σακούλες απορριμάτων, είναι πιο χοντρές κι έτσι η ζημιά στο περιβάλλον είναι μεγαλύτερη!
Κι αν ακούσετε την εκπομπή θα σας φύγει το μυαλό, γιατί η μελέτη τους για το περιβάλλον -είναι, μάλιστα, εντελώς συστημικοί και μιλούν για κλιματική αλλαγή- αναφέρει ότι, ακόμα χειρότερες για την κλιματική αλλαγή είναι οι χάρτινες σακούλες, λόγω του τρόπου παραγωγής τους, και, ακόμα πιο χειρότερες οι βαμβακερές, λόγω του ότι το βαμβάκι δεν θεωρείται τόσο οικολογικό επειδή χρειάζεται πολύ νερό. Και καταλήγουν: οι πολυέστερ ανθεκτικές πολλαπλών χρήσεων είναι οι καλύτερες.
Τώρα, πίσω στην Ελλάδα, αυτό που βιώνουμε είναι μια από τα ίδια: μια μίμηση της παγκόσμιας πρακτικής σε ό,τι αφορά το εισπρακτικό μέρος των πράσινων τελών από μεριάς κράτους και την κερδοφορία των επιχειρήσεων, ωστόσο καμία ανταποδοτικότητα σε δράσεις ως υποσχέθηκαν, και ένα μεγάλο σύνηθες για τη χώρα ερωτηματικό: Που πήγαν τα εκατομμύρια δυο ετών οέο;
Τα άρθρα στην κατηγορία ‘Special Edition’ είναι αποτέλεσμα έρευνας, συγγραφής ή μετάφρασης της ιστοσελίδας και απαγορεύεται ρητά η πλήρης αναδημοσίευσή τους ή μέρους αυτής, καθώς και η αναπαραγωγή υλικού
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου