«Είναι εγκληματίας πολέμου», «προκάλεσε γενοκτονία στη Βοσνία», «είναι φονιάς, είναι ο χασάπης των Βαλκανίων».
Αυτοί δεν είναι παρά μερικοί μόνο από τους δεκάδες χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήθηκαν απροκάλυπτα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης της Δύσης, για τη δαιμονοποίηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς· ενός απολύτως δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη, μιας χώρας στην οποία περισσότερα από 20 πολιτικά κόμματα λειτουργούν απολύτως ελεύθερα σεβόμενα τους νόμους και το Σύνταγμα, γράφει η εφημερίδα Δημοκρατία.
Ένας ηγέτης τον οποίον όμως οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης με «μακρύ χέρι» το ΝΑΤΟ επιθυμούσαν και κατάφεραν τελικά να τον βγάλουν από τη μέση με απώτερο σκοπό τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας – που ενωμένη μάλλον δεν βόλευε τα δυτικά γεωπολιτικά σχέδια αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.
Τελικά ο «εγκληματίας πολέμου» Μιλόσεβιτς, ο οποίος σύρθηκε στα διεθνή δικαστήρια «για να πληρώσει για τη γενοκτονία στη Βοσνία», κρίθηκε αθώος (24 Μαρτίου 2016) από το Δικαστήριο της Χάγης, αν και ο ίδιος δεν πρόλαβε να χαρεί την απονομή δικαιοσύνης, καθώς πέθανε στο κελί της φυλακής όπου κρατούνταν πριν από 10 χρόνια (11 Μαρτίου 2006).
Μια είδηση που πέρασε όμως στα «ψιλά» και δεν έπαιξε στο διεθνές δελτίο ειδήσεων.
Στον Μιλόσεβιτς αναφέρθηκε ωστόσο μέσα από μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυσή του το Ron Paul Institute σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίον ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας αρχικά στοχοποιήθηκε, στη συνέχεια δαιμονοποιήθηκε κι εν τέλει εξοντώθηκε από τη Δύση.
«Τα τελευταία 20 τόσα χρόνια σχολιαστές νεοσυντηρητικοί και φιλελεύθεροι, αυθεντίες, έχουν να μας πουν σε κάθε δυνατή ευκαιρία ότι ο Μιλόσεβιτς ήταν ένας δικτάτορας και ευθύνεται για τη γενοκτονία στα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990. Η προπαγάνδα του ΝΑΤΟ είπε τα ίδια και σε μια άλλη περίπτωση στο Ιράκ το 2003, με αποτέλεσμα σήμερα στη χώρα να επικρατεί το χάος» τόνιζε η ανάλυση.
Το Ron Paul Institute υπενθύμιζε και τη σπουδή του CNN να χαρακτηρίζει τη δίκη Μιλόσεβιτς ως «πιο σημαντική… ακόμη και από τη Δίκη της Νυρεμβέργης», ενώ υπογράμμιζε ότι «όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τη γραμμή του ΝΑΤΟ ήταν χαρακτηρισμένος υποστηρικτής των εγκλημάτων του Μιλόσεβιτς ή και, ακόμη χειρότερα, αρνητής της γενοκτονίας».
Παρ’ όλα αυτά όμως και παρά τη δημοσιότητα γύρω από τη «δίκη του αιώνα», σύντομα φάνηκε ότι η δίωξη είχε πολλά κενά.
Οι μακάβριοι ισχυρισμοί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για γενοκτονία αποδείχθηκαν τελικά… ψευδείς.
ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ
Στις 11 Μαρτίου 2006 ο Μιλόσεβιτς βρέθηκε νεκρός στο κελί της φυλακής του στο Κέντρο Κράτησης του Δικαστηρίου του ΟΗΕ ( ICTY,) για εγκλήματα πολέμου, που βρίσκεται στη συνοικία Σεβενίνγκεν της Χάγης στην Ολλανδία
Η νεκροψία έδειξε ότι ο Μιλόσεβιτς είχε πεθάνει από καρδιακή προσβολή. Έπασχε από καρδιακά προβλήματα και υπέρταση.
Διατυπώθηκαν πολλές υποψίες ότι η καρδιακή προσβολή είχε προκληθεί ή κατέστη εφικτή σκόπιμα - από το ICTY, σύμφωνα με τους υποστηρικτές του, ή από τον ίδιο, σύμφωνα με τους επικριτές του. Ο θάνατος του Μιλόσεβιτς συνέβη λίγο μετά την άρνηση του Δικαστηρίου να δεχθεί το αίτημά του να αναζητήσει εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη σε καρδιολογική κλινική στη Ρωσία.
Οι προγονικές ρίζες του Μιλόσεβιτς ήταν από το Μαυροβούνιο το χωριό Λίγεβα Ριέκα στην Ποντγκόριτσα και ήταν από τη φυλή Βασογέβιτσι. Γεννήθηκε στο Ποζάρεβατς, 4 μήνες μετά την εισβολή του Άξονα στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας.
Είχε ένα μεγαλύτερο αδελφό, το Μπόρισλαβ, που αργότερα έγινε διπλωμάτης.
Οι γονείς του χώρισαν μετά τον πόλεμο.
Ο πατέρας του, ο σέρβος Ορθόδοξος θεολόγος Σβέτοζαρ Μιλόσεβιτς, αυτοκτόνησε το 1962. Ο αδελφός του Σβέτοζαρ, Σιμεούν, ήταν Αξιωματικός του Στρατού του Μαυροβουνίου.
Η μητέρα του Μιλόσεβιτς Στανισλάβα (το γένος Κόλιενσιτς) ήταν δασκάλα και ενεργό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και αυτοκτόνησε επίσης το 1972. Ο αδελφός της (θείος του Μιλόσεβιτς), Mίλισαβ Κόλιενσιτς, ήταν Υποστράτηγος του Γιουγκοσλαβικού Λαϊκού Στρατού και αυτοκτόνησε επίσης το 1963.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου