Στην εξοργιστική διατύπωση ενός παράλογου αιτήματος προχώρησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο προσχέδιο του Μνημονίου με ημερομηνία σύνταξης την 27η Νοεμβρίου που είδε το φως της δημοσιότητας.
Διαβάστε την έκθεση της τρόικας (pdf) .
Εμμέσως πλην σαφώς, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών εισηγούνται την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας στην Ελλάδα, ως μέσο περαιτέρω συρρίκνωσης των αμυντικών δαπανών.
Πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας δηλώνουν με κατηγορηματικό τρόπο ότι τέτοιο ζητήμα ουδέποτε ετέθη από την Τρόικα και πως οποιοδήποτε τέτοιο ενδεχόμενο απορρίπτεται ασυζητητί.
Αν και εξαιρετικά δυσάρεστο γεγονός και δείγμα μόνο της ανύπαρκτης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, η απαράδεκτη πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θέτει προ των ευθυνών της την Ελληνική Πολιτεία, η οποία οφείλει να στείλει το κατάλληλο μήνυμα διεθνώς, προβαίνοντας άμεσα στην καθολική αναμόρφωση της στρατιωτικής θητείας.
Το επίμαχο απόσπασμα του προσχεδίου που παρουσιάζεται αυτούσιο παρακάτω αποτελεί ταυτόχρονα την καλύτερη απάντηση στις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις του λαϊκισμού και υπενθυμίζει ότι οποιεσδήποτε περαιτέρω περικοπές στον τομέα της Εθνικής Άμυνας ισοδυναμούν με διάλυση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Η συνεισφορά των αμυντικών δαπανών στην οικονομική σταθεροποίησηΟι γεωστρατηγικές ιδιαιτερότητες της Ελλάδας οδηγούσαν παραδοσιακά σε πολύ υψηλές δαπάνες στην άμυνα. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, οι στρατιωτικές δαπάνες άγγιξαν ακόμη και το 5,4% του ΑΕΠ το 1994, πριν μειωθούν τα επόμενα χρόνια μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ΄90. Το 2000 αυξήθηκαν ξανά στο 4% το 2000, ενώ το 2009, λίγο πριν το Πρώτο Πρόγραμμα Οικονομικής Σταθεροποίησης, έφτασαν στο 3,9% του ελληνικού ΑΕΠ. Από το 2000 έως το 2009 η Ελλάδα είχε σταθερά τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ μεταξύ των 27 κρατών-μελών (βλέπε Γράφημα 8.1).Στο πλαίσιο της εφαρμογής του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, υπήρξαν σημαντικές περικοπές στις στρατιωτικές δαπάνες (χωρίς να επηρεάζουν η αμυντική ικανότητα), όπως και σε άλλες κατηγορίες δαπανών. Οι αμυντικές δαπάνες μειώθηκαν ήδη από το 2010 κατά 1,2% του ΑΕΠ, στο επίπεδο του 2,2% του ΑΕΠ, τοποθετώντας έτσι το 2012 την Ελλάδα στην τρίτη θέση μεταξύ των 27 κρατών-μελών σε όρους συνολικών αμυντικών δαπανών. Το 2011 προωθήθηκαν περαιτέρω περικοπές ύψους 0,5% του ΑΕΠ ενώ επιπλέον υλοποιούνται στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-16. Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, τα ΜΜΕ εστίασαν τη προσοχή τους στις στρατιωτικές προμήθειες της Ελλάδας, επισημαίνοντας το δυσανάλογα υψηλό επίπεδο τέτοιων δαπανών για ένα κράτος που αντιμετωπίζει κοινωνικές και οικονομικές δυσκολίες. Το γεγονός αυτό πλέον δεν ερείδεται στα στατιστικά στοιχεία, από το 2010 κι έπειτα. Λογιστικά στοιχεία και προβλέψεις των παραδόσεων στις αμυντικές προμήθειες παρουσιάζουν απότομη και σταθερή μείωση από το 2009 (Γράφημα 8.2) λόγω των περικοπών που εφαρμόστηκαν κατά το παρελθόν και την περίοδο 2013-16, όπως περιγράφονται πιο πάνω. Οι στρατιωτικές λειτουργικές δαπάνες καθώς και οι μισθοί και συντάξεις στις ένοπλες δυνάμεις αναμένεται να μειωθούν κατά 62% και 41% (αντίστοιχα) μεταξύ 2009-2016, λόγω των αποφάσεων που ελήφθησαν από το προηγούμενο ΜΠΔΣ, των πρόσθετων περικοπών που προβλέπει το Δεύτερο Πρόγραμμα και εκείνων που περιλαμβάνονται στο ΜΠΔΣ 2013-16. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί περαιτέρω εξορθολογισμός των δαπανών, αλλά κάτι τέτοιο απαιτεί αύξηση της εφαρμογής των ηλεκτρονικών προμηθειών και την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας.
Απουσία εναλλακτικής πρότασης
Όπως αναμενόταν, η εξωφρενική εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, εξαιρουμένης μίας (γνωστής, έτοιμης να ρισκάρει…) μειοψηφίας.
Χαρακτηριστικό της εισήγησης των πιστωτών μας είναι η απουσία εναλλακτικής πρότασης, ίσως πολύ απλά διότι δεν τους ενδιαφέρει. Αντιθέτως, δεν είναι λίγοι αυτοί στο εσωτερικό που επανέφεραν την πρόταση του επαγγελματικού Στρατεύματος, θέση που αναμφίβολα είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Ένα απλό παράδειγμα για να γίνει επιτέλους από όλους αντιληπτό τι σημαίνει επαγγελματικός Στρατός: Εάν θέλαμε να αντικαταστήσουμε του 300 στρατεύσιμους οπλίτες (της φωτογραφίας) που υπηρετούν σήμερα στην Προεδρική Φρουρά με Επαγγελματίες Οπλίτες, μόνο το ετήσιο κόστος για την μισθοδοσία τους (χονδρικά 300 x €800 x 12 μισθοί χωρίς επιδόματα) ανέρχεται σε 2.880.000 ευρώ.
Εάν θελήσουμε να αντικαταστήσουμε τους 57.490 στρατεύσιμους που απέδωσε η Κλάση του 2012 αποκλειστικά με ΕΠ.ΟΠ., αυτό θα σημάνει επιβάρυνση του προϋπολογισμού με €551.904.000, δηλαδή παραπάνω από μισό δισ. ευρώ ετησίως μόνο για τη μισθοδοσία τους.
Άλλωστε, όταν ο Στρατηγός Colin Powell, πρώην υπουργός Άμυνας και πρώην Αρχηγός του Μικτού Επιτελείου των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, ρωτήθηκε ποια τρία πράγματα απαιτήθηκαν για τη μετατροπή τους σε επαγγελματικές απάντησε: «Χρήματα, χρήματα και χρήματα».
Μονόδρομος είναι λοιπόν η αναμόρφωση της στρατιωτικής θητείας και η διασύνδεσή της με την Εφεδρεία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου