Η επαίσχυντη και αναμφίβολα ανατριχιαστική αφίσα που ακολουθεί αναφέρει:
“60000 RM (Μάρκα του Ράιχ) είναι το ισόβιο κόστος αυτού του ανάπηρου ατόμου για την κοινωνία. Σύντροφε, αυτά είναι και δικά Σου λεφτά.
Διάβασε το “Νέοι Άνθρωποι”, την μηνιαία έκδοση του Γραφείου για την Φυλετική Πολιτική του NSDAP (Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος)”.
Το Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4 (Aktion T-4) πήρε το όνομά του από την Tiergartenstraße (Tiergartenstrasse) αριθ. 4. του Βερολίνου όπου ήταν η έδρα της υπεύθυνης για την εφαρμογή του Υπηρεσίας.
Ήταν το επίσημο όνομα του προγράμματος ευγονικής της Ναζιστικής Γερμανίας, το οποίο εκτελούσε δυναμικά μαζικές στειρώσεις και ευθανασία σε “ανεπιθύμητα” στοιχεία του πληθυσμού στη Γερμανία και στις κατεχόμενες από τους Ναζιστές περιοχές. Υπολογίζεται ότι συνολικά 200.000 άνθρωποι θανατώθηκαν ως αποτέλεσμα αυτού του προγράμματος.
Εφαρμογή και σκοπός
Το πρόγραμμα τέθηκε σε εφαρμογή από τον Αδόλφο Χίτλερ, λειτούργησε υπό τον έλεγχο του επικεφαλής της Καγκελαρίας Φίλιπ Μπούλερ (Philip Bouhler) και του Δόκτορα Καρλ Μπραντ (Karl Brandt), με επικεφαλής τους Βέρνερ Χάιντε (Werner Heyde) και Πάουλ Νίτσε (Paul Nitsche). Σε αυτό συμμετείχαν εξέχουσες προσωπικότητες του ιατρικού κόσμου της Ναζιστικής Γερμανίας.
Σκοπός του προγράμματος ήταν να διατηρήσει την λεγόμενη “γενετική καθαρότητα” του γερμανικού πληθυσμού και να εξοντώσει ορισμένα στοιχεία του πληθυσμού των κατεχόμενων περιοχών μέσω συστηματικής θανάτωσης εκείνων που θεωρούνταν παραμορφωμένοι, πηρομελείς, ανάπηροι ή άτομα που έπασχαν από διανοητικές ασθένειες. Ανάπηρα παιδιά απομακρύνονταν από τις οικογένειές τους και τοποθετούνταν σε ειδικά νοσοκομεία. Το πρόγραμμα στη συνέχεια επεκτάθηκε, ώστε να περιλάβει και ενηλίκους, αν και οι περισσότεροι ανάπηροι ενήλικες είχαν ήδη υποστεί υποχρεωτική στείρωση ως αποτέλεσμα του γερμανικού “Νόμου για την Πρόληψη Απογόνων των Κληρονομικώς Ασθενών”.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου