• Στις 12 Δεκεμβρίου του 1994, εορτή του Αγίου Σπυρίδωνα, στις 7 παρά 25 το πρωί, σταμάτησε να χτυπά η καρδιά του αλησμόνητου Μητροπολίτου Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού.
Στις 12 Δεκεμβρίου 2019, ο διάδοχός του, που είναι εμπνευσμένος από τις αξίες και τις ιδέες του, τέλεσε μνημόσυνο στο ναό της Μονής της Παναγίας της Μολυβδοσκεπάστου.
Ακολούθησε τρισάγιο στον τάφο του Σεβαστιανού, εκεί στην εσχατιά των συνόρων.
Μέσα στην παγερή φύση, πνευματικοπαίδια του ξανάνιωσαν τη φλόγα της καρδιάς του και ζεστάθηκαν από τους θερμούς αγώνες του για να μη σβήσουν τα ιδανικά, αλλά και έχουν τον ενάρετο βίο του σαν πυξίδα, για να μην πέφτουν πάνω στα βράχια.
Μιλώντας, κατά τη διάρκεια του μνημόσυνου, όπου χοροστάτησε, για τον προκάτοχό του και γέροντά του, ο Μητροπολίτης Ανδρέας ήταν φανερά συγκινημένος, αφού επί 27 ολόκληρα χρόνια έζησε κοντά στο Σεβαστιανό ως ιεροκήρυκας και πρωτοσύγκελος.
Σημείωσε ότι αν και ο ίδιος θεωρεί ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι Σεβαστιανός, δεν θα σταματήσει τη μάχη για τα ιδεώδη, που αυτός ξεκίνησε.
Τόνισε ακόμη ότι ο Σεβαστιανός δικαιώθηκε για όσα έλεγε και έκανε και αποδείχθηκε ότι με διορατικότητα θεωρούσε τα πράγματα.
Και πραγματικά, παρότι πολεμήθηκε λυσσαλέα για τη στάση του στα εθνικά θέματα της Ελλάδας και ιδιαίτερα όσον αφορά στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία, που ένιωθε την πονεμένη ανάσα της και τη μετέφερε στα πέρατα του κόσμου, παρότι λοιδορήθηκε, ο χρόνος δικαίωσε και τις απόψεις και τις πράξεις του. Και αποδείχθηκε η αγνότητα των προθέσεών του.
Να σημειωθεί ότι ο Σεβασμιώτατος Ανδρέας και γεύθηκε τη μεγαλοσύνη του και παραμένει συνεπής στα μαχητικά πατήματα εκείνου, αλλά και στις αρετές του, όπως ήταν η εκούσια φτώχεια του.
Εξακολουθεί να διαμένει, όπως συνέβαινε και επί Σεβαστιανού, στην ερειπωμένη μητροπολιτική κατοικία της Κόνιτσας.
Δείγμα, και μάλιστα το ασφαλέστερο, που αποκαλύπτει ταυτόχρονα και την ασκητική βιωτή του, της φτώχειας του Σεβαστιανού, από τα χέρια του οποίου πέρασαν μεγάλα ποσά, αλλά όλα δίνονταν ως ανθρωπιστική βοήθεια, είναι η περιλάλητη διαθήκη του, όπου αναφέρει μεταξύ άλλων: «Περιουσίαν ατομικήν κινητήν ή ακίνητον δεν έχω να αφήσω. Ό,τι χρήματα ευρεθούν εις το γραφείον μου, γνωρίζουν οι στενοί μου συνεργάται ότι ανήκουν εις φιλανθρωπικούς σκοπούς».
H. M.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου