Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

0 Πολεμικές αποζημιώσεις: Το βίντεο που θα έκανε ακόμα και έναν Γερμανό να υποστηρίξει την Ελλάδα.. Βίντεο..


Η τρόικα στην ελληνική στην ταβέρνα, ο επιζών από το Δίστομο και γιατί η Γερμανία πρέπει να πληρώσει και αυτή το χρέος της (Vid)

Κωστής Χριστοδούλου


Ένα ανέλπιστο σύμμαχο βρήκε η Ελλάδα στους αγώνες που δίνει τόσο για να κατανοηθεί η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα τα τελευταία έξι χρόνια από τις πολιτικές της τρόικας όσο και στην διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων. Πρόκειται για το σόου Die Anstalt (To Ινστιτούτο) που προβάλλεται από ZDF, το δεύτερο κανάλι της κρατικής (!) τηλεόρασης της Γερμανίας. Η επόμενη εκπομπή με αντικείμενο την Ελλάδα, η οποία θα προβληθεί από την γερμανική τηλεόραση αύριο Τρίτη, έχει ήδη «ανέβει» στο ίντερνετ.




Από τα 50 λεπτά που διαρκεί το σόου ξεχωρίζουν δύο ενότητες. Στην πρώτη παρουσιάζεται με τον πλέον παραστατικό και σατυρικό τρόπο η κατάσταση που έχει περιέλθει Ελλάδα, η οποία εμφανίζεται ως μία ταβέρνα η οποία λειτουργεί υπό τις οδηγίες της τρόικα ενώ στο δεύτερο μέρος θίγεται με πολύ καυστικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Παρόν στην εκπομπή είναι και ο επιζών από το Δίστομο, Αργύρης Σφουντούρης, του οποίου οι Γερμανοί εκτέλεσαν και τους δύο γονείς και αρκετούς συγγενείς.

Το Die Anstalt πηγαίνοντας κόντρα στις λαϊκιστικές φωνές της Γερμανίας έχει επανειλημμένα και στο παρελθόν παρουσιάσει το ελληνικό πρόβλημα από μία διαφορετική οπτική. Στην αυριανή εκπομπή – η οποία αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις – οι παραγωγοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν είναι μόνο οι Έλληνες οι οποίοι πρέπει να πληρώσουν τα χρέη τους αλλά και οι Γερμανοί, χωρίς τρικ...




Ποιος είναι ο Αργύρης Σφουντούρης


Ο Αργύρης Σφουντούρης γεννήθηκε το 1940 στο Δίστομο. Σε πολύ μικρή ηλικία στις 10 Ιουνίου 1944 έχασε τους γονείς του, που εκτελέσθηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα των SS κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Μεταξύ των 218 εκτελεσθέντων, 32 έφεραν το επίθετο Σφουντούρης. Ο μικρός τότε Αργύρης, έφθασε στην Αθήνα, όπου περιπλανήθηκε σε διάφορα ορφανοτροφεία επί τρία χρόνια, μαζί με χιλιάδες άλλα ορφανά παιδιά, αθώα θύματα της ιδίας γερμανικής κατοχής.

Το 1949, ήταν ένας από τα 10 παιδιά που ταξίδεψαν στην Ελβετία στο ίδρυμα Πεσταλότσι, που σκοπός του είναι να στεγάζει παιδιά χωρίς οικογένεια. Γρήγορα ξεχώρισε για την ευστροφία του μυαλού του. Φοίτησε στο γυμνάσιο και στην συνέχεια στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης Μαθηματικά, Πυρηνική Φυσική και Αστροφυσική. Παράλληλα έγραφε ποιήματα και δοκίμια. Μετέφρασε στην γερμανική γλώσσα, διάφορους Έλληνες ποιητές όπως Κ. Καβάφη, Γ. Σεφέρη, Ι. Ρίτσο, Ο. Ελύτη κ.α. Την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα, εκδίδει στην Ελβετία ένα πολιτιστικό περιοδικό στην ελληνική και γερμανική γλώσσα. Διδάσκει σε διάφορα γυμνάσια της περιοχής της Ζυρίχης. Μετά από 40 χρόνια αποφασίζει μια ριζική αλλαγή στην ζωή του. Πηγαίνει στο Νεπάλ, στην Σομαλία και στην Ινδονησία όπου για 10 περίπου χρόνια βοηθάει ενεργά στην αναδιοργάνωση τους.




Επιστρέφοντας στην Ευρώπη βρίσκει τη Γερμανία ενωμένη, καθώς εν τω μεταξύ οι κάτοικοι του Βερολίνου είδαν το τείχος που τους χώριζε από τον δυτικό κόσμο να πέφτει, δημιουργώντας μία καινούργια κατάσταση στην χώρα. Με την επανένωση της Γερμανίας αρχίζει μία περίοδος με δυνατότητες απολογισμού και καταμέτρησης των θυμάτων πολέμου. Ο Αργύρης Σφουντούρης οργανώνει το 1994 στους Δελφούς, μία «Σύνοδο για την ειρήνη», στην οποία κάλεσε και Γερμανούς πολιτικούς, εκ των οποίων όμως δεν παρευρέθη κανείς. Μετά από πολλές ανεπιτυχείς απόπειρες για συζήτηση με τις Γερμανικές Αρχές, το 1995 μαζί με τις τρεις επιζώσες αδερφές του, ζητούν δικαίωση με νόμιμη διαδικασία. Η καταγγελία και οι ακόλουθες εφέσεις δεν έφεραν κανένα θετικό αποτέλεσμα και οι υποθέσεις ακόμα εκκρεμούν στο δικαστήριο της πόλεως Καρλσρούε της Γερμανίας.

Πριν από μερικά χρόνια, ο Ελβετός σκηνοθέτης Στέφαν Χάουπτ αποφάσισε να ανεβάσει την «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη στη Ζυρίχη. Χρειαζόταν έναν Έλληνα, όχι απαραιτήτως ηθοποιό, για να διαβάσει αποσπάσματα του έργου. Συναντήθηκε με τον Αργύρη Σφουντούρη, ο οποίος -συμπτωματικά- ήταν ο μεταφραστής της «Ασκητικής» στα γερμανικά. Έτσι, δημιουργήθηκε η ταινία «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη».





Πηγή

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου