Μην κατευθύνετε τη δυσαρέσκεια σας στους μετανάστες οι οποίοι απλώς προσπαθούν να βρουν καλύτερες συνθήκες.
Κατευθύνετε το θυμό σας στους πολιτικούς και πολιτιστικούς μας ηγέτες οι οποίοι, ως εντολοδόχοι των κεντρικών τραπεζιτών, είναι αποικιοκράτες και προδότες.
Το παρακάτω άρθρο είναι μετάφραση Ιταλικού άρθρου που δημοσιεύθηκε αρχικά στην ιστοσελίδα Identità.
(με επεξεργασία και πρόσθετες πληροφορίες από το ‘Off The Record’)
Το σχέδιο Coudenhove-Kalergi: Η Γενοκτονία των Λαών της Ευρώπης
Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο, τα αίτια του οποίου εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και η πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί να την παρουσιάσει ψευδώς ως αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα, ότι αυτό δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής, είναι στην πραγματικότητα ένα σχέδιο που σχεδιάστηκε γύρω από ένα τραπέζι και προετοιμαζόταν για δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της ηπείρου.
Η Παν-Ευρώπη
Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς εμπνευστές της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν επίσης ο άνθρωπος που σχεδίασε το σχέδιο γενοκτονίας των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου η ύπαρξη είναι άγνωστη στις μάζες, αλλά η ελίτ τον θεωρεί ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όνομά του είναι Richard Coudenhove Kalergi. Ο πατέρας του ήταν ένας Αυστριακός διπλωμάτης που ονομαζόταν Heinrich von Coudenhove-Kalergi (με συνδέσεις με τη βυζαντινή οικογένεια των Καλλέργηδων) και η μητέρα του, η Γιαπωνέζα Mitsu Aoyama. Ο Kalergi, χάρη στις στενές επαφές του με όλους τους ευρωπαίους αριστοκράτες και πολιτικούς, εξαιτίας των σχέσεων του άρχοντα-διπλωμάτη πατέρα του, και κινούμενος πίσω από τα παρασκήνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε να προσελκύσει τους πιο σημαντικούς αρχηγούς κρατών στο σχέδιό του, καθιστώντας τους υποστηρικτές και συνεργάτες για το «εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».
Το 1923 ίδρυσε την «Πανευρωπαϊκή» κίνηση στη Βιέννη (εδώ η επίσημη ιστοσελίδα σήμερα), που στόχευε στη δημιουργία μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, που βασίζεται σε μια ομοσπονδία εθνών υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση θα ήταν το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Μεταξύ των πρώτων οπαδών, συμπεριλαμβανόντουσαν οι Τσέχοι πολιτικοί Tomáš Masaryk και Edvard Beneš και ο τραπεζίτης Max Warburg, ο οποίος επένδυσε τα πρώτα 60.000 μάρκα. Ο Αυστριακός καγκελάριος Ignaz Seipel και ο επόμενος πρόεδρος της Αυστρίας, Karl Renner, ανέλαβαν την ευθύνη για την καθοδήγηση της «Πανευρωπαϊκής» κίνησης. Αργότερα, Γάλλοι πολιτικοί, όπως οι Léon Bloum, Aristide Briand, Alcide De Gasperi, κλπ θα προσφέρουν τη βοήθειά τους.
Με την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη, το σχέδιο εγκαταλείφθηκε και το «Πανευρωπαϊκό» κίνημα αναγκάστηκε να διαλυθεί, αλλά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Kalergi, χάρη στην ξέφρενη και ακούραστη δραστηριότητα και την υποστήριξη του Ουίνστον Τσώρτσιλ, της εβραϊκής μασονικής Στοάς B’nai B’rith και μεγάλων εφημερίδων όπως η New York Times, το σχέδιο καταφέρνει να γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Η CIA αναλαμβάνει αργότερα την ολοκλήρωση του έργου.
Ο συγγραφέας Eustace Mullins μας παρέχει κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες στο βιβλίο του ”The World Order: A Study in the Hegemony of Parasitism”, Κεφάλαιο 8:
”Την 1η Μαΐου 1776, ο Adam Weishaupt εξέδωσε περαιτέρω οδηγίες στους Ιλουμινάτι της Βαυαρίας, «Εργαζόμαστε πρώτα απ ‘όλα να φέρουμε στην Ένωσή μας όλους τους καλούς και γνωστούς συγγραφείς. Αυτό φανταζόμαστε θα είναι το πιο εύκολο να γίνει, δεδομένου ότι πρέπει να αντλήσουν προφανές όφελος από αυτό. Δίπλα σε τέτοια άτομα επιδιώκουμε να κερδίσουμε τους διευθυντές και τους γραμματείς των Ταχυδρομικών Γραφείων, προκειμένου να διευκολυνθεί η αλληλογραφία μας». Η οικογένεια Tasso της Μπολόνια, αργότερα Thurn και Taxis, απέκτησε τον έλεγχο των ταχυδρομικών γραφείων και την εργασία πληροφοριών στην Ευρώπη και κράτησε αυτήν την εξουσία για πέντε αιώνες. Παρά το γεγονός ότι αυτές οι ομάδες εμφανίστηκαν ως φιλανθρωπικοί οργανισμοί ή για τις καλές τέχνες, οι στόχοι της αναρχίας ήταν κρυμμένοι σε όλες τις προσπάθειές τους. Στον εικοστό αιώνα, κορυφώθηκαν με την Κοινωνία των Εθνών, των Ηνωμένων Εθνών, το Κομμουνιστικό Κόμμα, το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων, το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, τα θεμέλια, και μια σειρά από μικρότερες ομάδες.
Το κίνημα της Παν-Ευρώπης του Κόμη Coudenhove-Kalergi, με την ισχυρή υποστήριξή του από τους διεθνείς χρηματοδότες και αριστοκράτες, εκπροσωπήθηκε στις ΗΠΑ από το Αμερικανικό του υποκατάστημα, που ιδρύθηκε από τον Χέρμπερτ Χούβερ και τον συνταγματάρχη House, οι οποίοι δημοκοπούσαν τις ΗΠΑ για την επικύρωση της Κοινωνίας των Εθνών (ο πρόδρομος του ΟΗΕ). Ο Coundenhove Kalergi αναφέρει στην αυτοβιογραφία του ότι είχε χρηματοδοτηθεί από τους Ρόθτσιλντς και τους Warburgs, και στις ΗΠΑ, από τον Paul Warburg και Bernard Baruch. Ήταν συνδεδεμένος με τις οικογένειες Thurn και Taxis. Ο παππούς του, ο Κόμης Francis Coudenhove-Kalergi, Πρέσβης της Αυστρίας στο Παρίσι, είχε παντρευτεί την Μαρί Καλλέργη το 1850. Ήταν μία από τις πλουσιότερες κληρονόμους στην Ευρώπη, απόγονος του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Το 1300, όταν η Βενετία ήταν η κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή της Μεσογείου, ο Αλέξιος Καλλέργης είχε υπογράψει Συνθήκη, η οποία έκανε την Κρήτη κυριαρχία της Βενετίας. Ένας πρόσφατος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Εμμανουήλ Τσουδερός, ήταν ένας Καλλέργης.” (μπορείτε να βρείτε όλο το βιβλίο εδώ ή να το κατεβάσετε σε pdf εδώ)
Η ουσία του σχεδίου Kalergi
Στο βιβλίο του «Praktischer Idealismus» (Πρακτικός Ιδεαλισμός), ο Kalergi δείχνει ότι οι κάτοικοι των μελλοντικών “Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης” δεν θα είναι οι άνθρωποι της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά ένα νέο είδος, προϊόντα της επιμειξίας. Δηλώνει με σαφήνεια ότι οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να διασταυρωθούν με τους Ασιάτες και με έγχρωμες φυλές, δημιουργώντας έτσι ένα πολυεθνικό κοπάδι χωρίς ποιότητα και εύκολα ελεγχόμενο από την άρχουσα ελίτ.
Ο Kalergi διακηρύσσει την κατάργηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης και, στη συνέχεια, την εξάλειψη των εθνών με τη χρήση εθνοτικών αυτονομιστικών κινημάτων και τη μαζική μετανάστευση. Προκειμένου η Ευρώπη να ελέγχεται από μια ελίτ, θέλει να μετατρέψει τους ανθρώπους σε μια ομοιογενή μικτή φυλή Μαύρων, Λευκών και Ασιατών. Ποιά είναι αυτή η ελίτ όμως; Ο Kalergi είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικός για το θέμα αυτό:
Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μιγάδας. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανισθούν σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και των προκαταλήψεων. Η Ευρασιατική-νεγροειδής φυλή του μέλλοντος, παρόμοια στην εμφάνιση με τους Αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την πολυμορφία των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων. Αντί της καταστροφής του Ευρωπαϊκού Ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, παρά τη θέλησή της, εκλέπτυνσε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τους στο μελλοντικό καθεστώς τους ως ηγετικό έθνος μέσω αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι που διέφυγαν από το Γκέτο-Φυλακή, έγιναν η πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Έτσι, η παρηγορητική περίθαλψη που δόθηκε από την Ευρώπη, δημιούργησε μια νέα φυλή αριστοκρατών. Αυτό συνέβη όταν η Ευρωπαϊκή φεουδαρχική αριστοκρατία συνετρίβη εξαιτίας της απελευθέρωσης των Εβραίων [οφείλεται στις ενέργειες που έγιναν από τη Γαλλική Επανάσταση].
Η ψυχολογία (ή μήπως ψυχοπαθολογία;) του Kalergi που μπορεί ίσως να εξηγήσει τις ιδέες του, εντοπίζεται μάλλον στην δική του προσωπική εμπειρία ως απόγονος μικτών οικογενειών και αποτυπώνεται πολύ χαρακτηριστικά από τα λόγια του Αμερικανού συγγραφέα Whittaker Chambers, ο οποίος αναφέρει: “Οι Coudenhoves ήταν μια εύπορη οικογένεια της Φλάνδρας, που κατέφυγε στην Αυστρία κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Οι Καλλέργηδες ήταν μια εύπορη ελληνική οικογένεια από την Κρήτη. Η γραμμή πέρασε περαιτέρω με τους Πολωνούς, τους Νορβηγούς, Βάλτες, Γάλλους και Γερμανούς, αλλά δεδομένου ότι οι οικογένειες ήταν επιλεκτικές, καθώς και κοσμοπολίτικες, ο υβριδισμός ήταν σταθερά επιτυχής.“
Ο Kalergi στη σημερινή εποχή
Αν και κανένα βιβλίο δεν αναφέρει τον Kalergi, οι ιδέες του είναι οι κατευθυντήριες αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πεποίθηση ότι οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να αναμιχθούν με Αφρικανούς και Ασιάτες, για να καταστραφεί η ταυτότητά μας και να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή μιγάδων, είναι η βάση όλων των κοινοτικών πολιτικών που στοχεύουν στην προστασία των μειονοτήτων. Όχι για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά εξαιτίας των οδηγιών που εκδόθηκαν από το αδίστακτο καθεστώς που μηχανεύεται τη μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία.
Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Coudenhove-Kalergi απονέμεται κάθε δύο χρόνια για τους Ευρωπαίους που έχουν διαπρέψει στην προώθηση αυτού του εγκληματικού σχεδίου. Μεταξύ εκείνων που τιμήθηκαν με ένα τέτοιο βραβείο είναι η Άνγκελα Μέρκελ και ο Herman Van Rompuy.
Η Ευρωπαϊκή Κοινωνία Coudenhove-Kalergi έχει απονείμει στην καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ το Ευρωπαϊκό Βραβείο για το 2010.
Στις
16 Νοεμβρίου του 2012 τιμήθηκε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου
Herman Van Rompuy με το Ευρωπαϊκό βραβείο Coudenhove-Kalergi για το 2012
κατά τη διάρκεια ειδικής συνεδρίασης που πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη,
για τον εορτασμό των ενενήντα χρόνων του πανευρωπαϊκού κινήματος.
Η υποκίνηση σε γενοκτονία, αποτελεί επίσης τη βάση για τις συνεχείς εκκλήσεις των Ηνωμένων Εθνών, που απαιτεί να δεχόμαστε εκατομμύρια μετανάστες για να βοηθήσει με τα χαμηλά ποσοστά γεννήσεων στην Ε.Ε. Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2000 στην Έκθεση για το «Τμήμα Πληθυσμού» (Population division) των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, υπό τον τίτλο «Μετανάστευση αντικατάστασης: Μια λύση στη μείωση και γήρανση του πληθυσμού», η Ευρώπη θα χρειαστεί μέχρι το 2025, 159 εκατομμύρια μετανάστες.
Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί πώς μπορεί να υπάρξει τέτοια ακρίβεια σχετικά με τις εκτιμήσεις της μετανάστευσης, αν και δεν ήταν ένα προμελετημένο σχέδιο. Είναι βέβαιο ότι το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων θα μπορούσε εύκολα να αντιστραφεί με τα κατάλληλα μέτρα για τη στήριξη των οικογενειών.
Αντ’ αυτού όμως, εντελώς ‘τυχαία’, όλες οι χώρες που αυτή τη στιγμή έχουν μεγάλο πρόβλημα υπογεννητικότητας αντιμετωπίζουν και τεράστιο πρόβλημα εισροής παράνομων μεταναστών – η Ιταλία είναι ”μια χώρα που πεθαίνει” σύμφωνα με την Ιταλική Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, στη Βρετανία οι Άγγλοι θα είναι μειονότητα σε λιγότερο από 10 χρόνια στο ίδιο τους το έθνος σύμφωνα με την Βρετανική Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, και η Ελλάδα είναι τέταρτη στον κόσμο σε ρυθμό μείωσης πληθυσμού σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Είναι εξίσου σαφές ότι η συμβολή των ξένων γονιδίων δεν προστατεύουν τη γενετική μας κληρονομιά, αλλά επιτρέπουν την εξαφάνισή τους. Ο μοναδικός σκοπός αυτών των μέτρων είναι να στρεβλώσουν πλήρως τους ανθρώπους μας, ώστε να μετατραπούν σε μια ομάδα ανθρώπων χωρίς εθνική, ιστορική και πολιτισμική συνοχή. Με λίγα λόγια, οι πολιτικές του σχεδίου Kalergi ήταν και εξακολουθούν να είναι, η βάση των επίσημων κυβερνητικών πολιτικών που αποσκοπούν στην γενοκτονία των λαών της Ευρώπης, μέσω της μαζικής μετανάστευσης.
O G. Brock Chisholm, πρώην διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (OMS), αποδεικνύει ότι έχει μάθει το μάθημα του Kalergi καλά, όταν λέει: «Αυτό που οι άνθρωποι σε όλα τα μέρη πρέπει να κάνουν είναι να περιορίσουν τις γεννήσεις και να προωθήσουν μικτούς γάμους (μεταξύ διαφορετικών φυλών), αυτό έχει ως στόχο να δημιουργήσει μια ενιαία φυλή σε ένα κόσμο που θα κατευθύνεται από μια κεντρική αρχή.”
Τα ΜΜΕ, έχουν το δικό τους ρόλο στην προώθηση αυτού του πλάνου. Το 2014 το National Geographic δημοσίευσε μια σειρά φωτογραφιών για την εξέλιξη της ανθρώπινης φυλής, προβλέποντας ότι ”τα χρόνια που έρχονται οι διαφυλετικές σχέσεις θα έχουν αυξητικές τάσεις και στο τέλος η ανθρώπινη φυλή θα είναι ένα αμάλγαμα διαφορετικών εθνικοτήτων”.
Συμπέρασμα
Αν κοιτάξουμε γύρω μας, το σχέδιο Kalergi φαίνεται να υλοποιείται πλήρως. Αντιμετωπίζουμε σύντηξη της Ευρώπης με τον Τρίτο Κόσμο. Ο διαφυλετικός γάμος παράγει κάθε χρόνο χιλιάδες νέους μιγάδες: «Τα παιδιά του Kalergi». Υπό τη διπλή πίεση της παραπληροφόρησης και την ανθρωπιστική αποβλάκωση, που προωθείται από τα ΜΜΕ, οι Ευρωπαίοι διδάσκονται να αποκηρύξουν την καταγωγή τους, να απαρνηθούν την εθνική τους ταυτότητα.
Οι υπηρέτες της παγκοσμιοποίησης προσπαθούν να μας πείσουν ότι το να αρνούμαστε την ταυτότητά μας, είναι μια προοδευτική και ανθρωπιστική πράξη, ότι ο «ρατσισμός» είναι λάθος, επειδή θέλουν όλοι μας να είμαστε τυφλοί καταναλωτές. Είναι απαραίτητο, τώρα περισσότερο από ποτέ, να αντιμετωπίσουμε τα ψέματα του συστήματος, να αφυπνίσουμε το επαναστατικό πνεύμα των Ευρωπαίων. Ο καθένας πρέπει να δει αυτή την αλήθεια, ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ισοδυναμεί με γενοκτονία. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, η εναλλακτική λύση είναι η εθνική αυτοκτονία.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Η απονομή του βραβείου Coudenhove-Kalergi στον Πρόεδρο Van Rompuy
Στις 16 Νοεμβρίου 2012, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Herman Van Rompuy, τιμήθηκε με το βραβείο Coudenhove-Kalergi, κατά τη διάρκεια ειδικής διάσκεψης στη Βιέννη, για τον εορτασμό 90 χρόνων του πανευρωπαϊκού κινήματος. Το βραβείο απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε κορυφαίες προσωπικότητες για την εξαιρετική συμβολή τους στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Ένας καθοριστικός παράγοντας που τον βοήθησε να κερδίσει το βραβείο ήταν ο ισορροπημένος τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος Van Rompuy εκτέλεσε τα καθήκοντα του στη νέα θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο ιδρύθηκε από τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Χειρίστηκε αυτόν τον ιδιαίτερα ευαίσθητο ηγετικό και συντονιστικό ρόλο με πνεύμα αποφασιστικότητας και συμφιλίωσης, ενώ έμφαση δόθηκε επίσης στην επιδέξια διαιτησία του επί ευρωπαϊκών θεμάτων και την αδιάλειπτη δέσμευση για στις Ευρωπαϊκές ηθικές αξίες.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο κ. Van Rompuy περιέγραψε την ενοποίηση της Ευρώπης ως έργο ειρήνης. Η ιδέα αυτή, η οποία ήταν και ο στόχος της εργασίας του Coudenhove-Kalergi, μετά από 90 χρόνια εξακολουθεί να είναι σημαντική. Το βραβείο φέρει το όνομα του Count von Richard Nicolaus Coudenhove-Kalergi (1894-1972), φιλόσοφος, διπλωμάτης, εκδότης και ιδρυτής του Πανευρωπαϊκού Κινήματος (1923). Ο Coudenhove-Kalergi ήταν ο πρωτοπόρος της Ευρωπαϊκής ενοποίησης και διέδωσε την ιδέα μιας ομοσπονδιακής Ευρώπης με τη δουλειά του.
Μεταξύ των νικητών του βραβείου, η Ομοσπονδιακή Καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ (2010) και ο Πρόεδρος της Λετονίας Vaira Vike-Freiberga (2006), περιλαμβάνονται.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου