Το Βατικανό θα ασπαστεί τον σατανισμό και σχεδόν αμέσως ξεκίνησαν οι σταυροφορίες του διαβόλου με της γνωστές συνέπειες για την Ελληνική Αυτοκρατορία της οποίες έχω αναφέρει με λεπτομέρειες σε παλιότερα άρθρα.
Γράφει ο ΜΑΝΟΥΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ
Οι σατανιστές της Λευκής Αρχής διέγνωσαν αμέσως τον κίνδυνο να περάσει η αυτοκρατορία μετά την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Ελλήνων και να καταστραφούν με αυτόν τον τρόπο τα σχέδια τους με την δημιουργία δυο αυτοκρατοριών που θα έβαζαν στην μέση την Ελλάδα από την ανατολή η Περσική Αυτοκρατορία και από την δύση η Ρωμαϊκή
αυτοκρατορία. Το πρώτο που έκαναν είναι να βάλουν εβραίους σατανιστές στα υψηλά αξιώματα της εκκλησίας, οι οποίοι δίωκαν με θανάσιμο μίσος όπως ήταν αναμενόμενο κάθε τι το Ελληνικό. Διόρισαν σατανιστές αυτοκρατορίες που σε συνεργασία με τους Εβραίους ιερείς έκλεισαν τις φιλοσοφικές σχολές, κατάργησαν τους ολυμπιακούς αγώνες, δήμευαν περιουσίες,
βασάνιζαν και σκότωναν κατά περίπτωση όσους τολμούσαν να δηλώσουν Έλληνες και φυσικά έκαιγαν Ελληνικές βιβλιοθήκες. Όλα αυτά επί σατανιστών βασιλιάδων Θεοδοσίου του α’, σφαγέα 10.000 αθώων Ελλήνων στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης, Αρκαδίου, Θεοδοσίου του β’ και Ιουστινιανού του α’. Σε αντίθεση όλων αυτών των προδοτών μόλις ανέλαβαν μόνιμα την Εξουσία Έλληνες αυτοκράτορες άνοιξαν εκ νέου οι φιλοσοφικές σχολές και επιδόθηκαν με ζήλο στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία λαϊκοί και κληρικοί, όπως επί Μιχαήλ του Γ που άνοιξε ο θειος του ο Βάρδας την ανώτατη πανεπιστημιακή σχολή της Μαγναύρας όπου διδασκόταν το μάθημα της φιλοσοφίας που περιλάμβανε όπως και στην εποχή του Σωκράτη ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ, ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΜΟΥΣΙΚΗ κλπ.
Το ίδιο καθεστώς είχαμε και επί Κωνσταντίνου του θ' που είχαμε την ξακουστή ανώτατη πανεπιστημιακή σχολή των μαγγάνων οπού πάλι διδασκόταν φιλοσοφία. Αυτά είναι δυο από τα δεκάδες παραδείγματα αυτοκρατόρων που στήριξαν με αγάπη την αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Γιατί μέσα στο αίμα του Έλληνα, μέσα στο DNA του είναι ο Σωκράτης και όλοι οι αρχαίοι, ενώ μέσα στο DNA των αντιπάλων μας είναι να καταστρέφουν κάθε τι το Ελληνικό.
Ένας από τους κλασικούς τρόπους καταστροφής που έχουν οι νεοταξίτες της κάθε εποχής εις βάρος των Ελλήνων και της θρησκείας τους είναι οι αιρέσεις. Γι’ αυτό και επί Βυζαντίου δημιούργησαν αιρέσεις σε μια ακόμη προσπάθεια τους να διαλύσουν την Ελληνική Αυτοκρατορία. Ο μονοφυσιτισμός, μία αίρεση που έλεγε ότι ο Χριστός είχε μόνον μια φύση όταν ήρθε στην γη, δηλαδή δεν δεχόταν ότι ήταν Θεός και άνθρωπος, οι παυλικιανοί που πίστευαν στο Ευαγγέλιο του Παύλου και η Εικονομαχία η αίρεση που λίγο έλειψε να καταστρέψει ολοσχερώς το βυζαντινό κράτος, ήταν οι πιο
σημαντικές αιρέσεις της εποχής. Λανθασμένη είναι σύμφωνα με την δική μου άποψη η παρατήρηση κάποιων ότι η εικονομαχία απείλησε την πνευματική υπόσταση του κράτους, καθώς δεν είναι απόλυτα σωστή. Η εικονομαχία δεν απείλησε μόνον το ορθόδοξο δόγμα, αλλά εξαιτίας της πολύ φανατισμένης πλευράς των εικονομάχων κόντεψε να καταστραφεί μια για πάντα το Ελληνικό Βασίλειο, καθώς όταν είχαμε στον θρόνο αυτοκράτορα που ήταν υπέρ τον Εικόνων, τα εικονομαχία στρατεύματα για να τον ρίξουν άφηναν τους Άραβες να κάνουν τουρνέ μέχρι την Κωνσταντινούπολη, οι οποίοι βίαζαν, έκαιγαν, έσφαζαν, έπαιρναν σκλάβους, και οι Έλληνες εικονομάχοι στρατιωτικοί τυφλωμένοι από το πάθος τους και κάποιοι άλλοι ενεργώντας συνειδητά έκαναν τους θεατές, όπως στην περίπτωση της Αυτοκράτειρας Ειρήνης. Η εικονομαχία ξεκινά ένα νέο και θανατηφόρο κεφάλαιο στην ζωή της Ελληνικής αυτοκρατορίας. Η Μικρά Ασία που αποτελούσε θέατρο μαχών και θρησκευτικών ζυμώσεων είναι για μια ακόμη φορά η περιοχή που θα δημιουργηθεί η νέα και πιο επικίνδυνη αίρεση.
Οι νέοι εχθροί του Βυζαντίου οι Άραβες προσπάθησαν να καταβάλουν την Ελληνική Αυτοκρατορία όχι μόνον με τα όπλα αλλά και με την δημιουργία νέων αιρέσεων, πάγια τακτική των εωσφοριστών της Λευκής αρχής . Ο Εβραίος από την τιβεριαδα γνωστός από Αραβικές πηγές ως Τεσσαρακοντάπηχης, υπήρξε σύμβουλος του αυτοκράτορα Λέοντος του γ' και επηρέασε τον αυτοκράτορα αρνητικά στο θέμα χρήσεως των εικόνων. Ο Λέων ο γ’ θα συζητήσει τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας αρνητικής κίνησης με τον επίσκοπο Κλαυδιοπολεως Θωμά και τον επίσκοπο Νακολειας Κωνσταντίνο. Τον τελευταίο θεωρούσαν οι πατριάρχες Γερμανός και Ταρασιος ως αρχηγό της εικονομαχικής αιρέσεως. Οι πανίσχυροι αιρετικοί Παυλικιανοί και Μονοφυσίτες που υπήρχαν στην Μικρά Ασία και οι αιρέσεις τους ήταν πολύ παλαιότερες της εικονομαχίας. Ήταν και αυτοί ενάντια στην λατρεία των εικόνων. Η επίσκεψη του αρχηγού των Παυλικιανών στην Κωνσταντινούπολη λίγο πριν το 726μΧ, επηρέασε τον αυτοκράτορα θετικά προς την δημιουργία της νέας αιρέσεως. Σημαντικό είναι ότι και ο Λέοντας ο γ’, μέρος της στρατιωτικής του καριέρας το πέρασε στα σύνορα αποκτώντας αρνητική άποψη για την λατρεία των εικόνων.
Τέλος, η εικονομαχία φαίνεται ότι τρέφεται ενάντια στον 820 κανόνα της εν Τρούλο συνόδου το 622μΧ.ο οποίος απαιτούσε να απεικονίζεται ο Χριστός σαν άνθρωπος ώστε να δίνεται έμφαση στην Ενανθρώπιση Του, τα Πάθη Του, τον Θάνατο Του,για την σωτηρία της ανθρωπότητας. Από το 726μΧ, ξεκινά μέσα στην λληνική αυτοκρατορία ο θανάσιμος θρησκευτικός εμφύλιος. Τον ίδιοχρόνο βρεθήκαν άγρια δολοφονημένοι οι αυτοκρατορικοί αξιωματούχοι καθώς κατέβαζαν την εικόνα του Χριστού από μια πύλη του μεγάλου παλατιού του αυτοκράτορα. Πολλοί Έλληνες Χριστιανοί εικονολάτρες τιμωρήθηκαν με ακρωτηριασμούς, μαστίγωμα, εξορία ή δήμευση ης περιουσίας τους, ενώ κάποιοι καταδικάστηκαν και σε θάνατο.
(συνεχίζεται)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου