Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ικανοί αδελφοί πρωτιστεύοντες και μη, «επενδύουν» στην προσέγγιση της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας με την ετεροδοξία και αφελώς αναμένουν εξ αυτής της προσεγγίσεως «ωφέλη», αγνοούντες δυστυχώς την ιστορία και κυρίως ότι η αίρεσις και η κακοδοξία σκληρύνουν την ανθρωπίνη ύπαρξη, την αποκόπτουν από την ζωοποιό χάρη του Παναγίου Θεού και την οδηγούν στην ιδιοτέλεια, στον φονταμενταλισμό και στην αυτοδικαίωση.
«Λησμονούν;» ότι η πτώσις της Βασιλίδος των πόλεων δεν εγένετο ουσιαστικώς το 1453 αλλά το 1204 και ότι για τους ποταμούς αιμάτων και τις ανήκουστες θηριωδίες των ορδών του Κεμάλ Αττατούρκ απεστάλη συγχαρητήριο τηλεγράφημα από το «αιχμάλωτο» και υπόδουλο στην κακοδοξία και την αίρεση πρεσβυγενές και παλαίφατο Πατριαρχείο μας της παλαιάς Ρώμης και της Δύσεως (+ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Φύσις και χαρακτήρ της Ουνίας, εκδ. «Φοίνικος», Αθήνησι 1928, σ. 45).
Είναι ατυχές δε το γεγονός ότι όσοι εξακολουθούν «ανησυχούντες» να έχουν μνήμη και εμπόνως να αγωνιούν φανερά για την άσπιλη νύμφη του ουρανίου Βασιλέως της δόξης να χαρακτηρίζωνται σαν γραφικοί, σαν ανεδαφικοί, σαν εξωκοσμικοί, σαν παρίες του Εκκλησιαστικού σώματος ενώ η πασίδηλη πραγματικότης είναι ότι το μόνο αποτέλεσμα που προκύπτει από τον συσχηματισμό, την αβροφροσύνη και τις δήθεν καλές σχέσεις είναι η απομείωση της ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας και η συγκρητιστική ομογενοποίηση. Δυστυχώς θα αναμένωμεν εσαεί το άνοιγμα της Χάλκης, την αναγνώριση διεθνούς status του Πανσέπτου Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, την επιστροφή των περιπύστων σεβασμάτων του Γένους και πανιέρων Ναών της αδιαιρέτου Εκκλησίας, όπου συνεκλήθησαν Οικουμενικές Σύνοδοι και την μη μετατροπή τους μεθοδικά σε τεμένη του αντιτριαδικού Ισλάμ, όπως αποδεικνύεται εκ της ακολουθουμένης τακτικής.
Η Ορθόδοξος Χριστιανική συνείδησις θα μπορούσε ποτέ να ανεχθή οι Ναοί του Αγίου Πέτρου της παλαιάς Ρώμης και του Αγίου Ιωάννου του Λατερανού, του Αγίου Παύλου Λονδίνου και το Αββαείο του Γουενσμίνιστερ να έχουν μετατραπή σε μουσεία και να απειλείται η μετατροπή τους σε Μουσουλμανικά τεμένη όπως αδιαμαρτυρήτως από τον Δυτικό κόσμο συμβαίνει με τον πανίερο Ναό της υπ’ ουρανόν Ορθοδοξίας τον πανάχραντον Ναόν της του Θεού Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως;
Αφορμή για αυτές τις σκέψεις έδωσε αυταποδείκτως η εμμονή του Ρωμαιοκαθολικού Αρχιεπισκόπου των εν Αθήναις «Καθολικών» παρά την έντονη και διαρκή διαμαρτυρία και τις ενστάσεις μας να χρησιμοποιή την εκπαιδευτική ιδιωτική μονάδα, ιδιοκτησίας της θρησκευτικής του παραδοχής ως όχημα για να επεμβαίνη στην συγκρητιστική διαμόρφωση της θρησκευτικής συνείδησης των πλειονοψηφίας των μικρών μαθητών που είναι ορθόδοξοι και αποτελούν ποίμνιο της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας με την ανεπίτρεπτη και απαράδεκτη κατ’ εντολήν του τέλεση «αγιασμού» ενάρξεως του νέου σχολικού έτους από τον Ρωμαιοκαθολικό «Εφημέριο» Πειραιώς.
Ερωτώμεν δημοσία τον Ρωμαιοκαθολικό κ. Νικόλαο Φώσκολο, ο οποίος σημειωτέον δεν ηθέλησε να απαντήση στην έγγραφη διαμαρτυρία μας υποχρεώνοντάς μας εκ τούτου, κηδομένους της ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας των απαλών παίδων του Δημοτικού Σχολείου της Jeanne d’ Arc, να καταφύγομεν στην προστασία του ποινικού νομοθέτου, γεγονός για το οποίο εσυκοφαντήθημεν ακόμη και υπό του Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α., στο οποίο και απαντήσαμε δεόντως, διατί εμμένει στην απαράδεκτη ενέργειά του;
Ερωτώμεν τον Εκλαμπρότατο κ. Φώσκολο, με ποίο δικαίωμα και με ποία αρμοδιότητα εισέρχεται σε κανονική πνευματική δικαιοδοσία ορθοδόξων πιστών και επιβάλλει αυταρχικώς την τέλεση «ιερατικής πράξεως», την οποία η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία θεωρεί ως ανυπόστατο και κανονικώς ανύπαρκτο επειδή ο αιώνιος Θεός το καταδεικνύει με την απώλεια της αγιαστικής χάριτος ένεκεν της οποίας ο Ρωμαιοκαθολικός «αγιασμός» σήπεται και γι’ αυτό προστίθεται άλας (Α΄ Τομ. Μεγ. ελλην. Εγκυκλοπαίδειας, σελ. 296 και Κ. Οικονόμου, «Τα σωζόμενα εκκλ. συγγράμματα», τ. Α΄, σελ. 472) και ειδικώτερον όταν ο έχων την ευθύνη των Ορθοδόξων πιστών της περιοχής Ορθόδοξος Επίσκοπος διαμαρτύρεται εντόνως;
Ερωτώμεν τον Εκλαμπρότατο κ. Φώσκολο γιατί με εντολή του Ρωμαιοκαθολικού Αρχιεπισκόπου Νάξου-Τήνου κ. Νικολάου, όπως αποδεικνύεται από την Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της Ρωμαιοκαθολικής Αρχιεπισκοπής Νάξου-Τήνου, στις 11/9/2012 (http://cyclades24.gr/index.php/component/k2/item/779-stin-antepithesi -ii-katholiki-episkopi) εστάλη Ρωμαιοκαθολικός λειτουργός και «από σεβασμό προς την πλειονότητα των μαθητών» (sic) πήρε τους γονείς και τα παιδιά από το δημόσιο Δημοτικό Σχολείο Εξωμβούργου Τήνου και τους οδήγησε σε Ρωμαιοκαθολικό Παρεκκλήσιο, όπου εκεί τέλεσε τον «αγιασμό» του νέου σχολικού έτους διαχωρίζοντάς τα από τα ορθόδοξα παιδιά του σχολείου; Άρα λοιπόν οι Ρωμαιοκαθολικής πίστεως μαθητές δημοσίων σχολείων πρέπει να αγιάζωνται, από Ρωμαιοκαθολικό θρησκευτικό λειτουργό και οι ορθόδοξοι μαθητές του ιδιωτικού Σχολείου της Ρωμαιοκαθολικής θρησκευτικής κοινωνίας δεν πρέπει να ευλογούνται από Ορθόδοξο κληρικό;
Αντιλαμβάνεται κανείς την προφανή σκοπιμότητα και επιρρωνύονται πλήρως για μία εισέτι φορά οι αρχικές διαπιστώσεις μας. Το προσωπείο των Ρωμαιοκαθολικών «αδελφών», όπως αρέσκονται να αποκαλούνται, με την ενέργειά τους αυτή, πλήρως αποδομείται και αποδεικνύεται ότι η αίρεση και η κακοδοξία στρεβλώνουν την ορθή αντίληψη και την δικαιοσύνη των ανθρώπων.
Στο σημείο αυτό απαντώμε στον Εκλαμπρότατο Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο Νάξου-Τήνου κ. Νικόλαο καθώς και στην εφημερίδα ΚΑΘΟΛΙΚΗ (φ. 85/31.7.2012) ότι το επιχείρημα της Ρωμαιοκαθολικής Θρησκευτικής κοινωνίας ότι δεν δέχεται τον χαρακτήρα ΝΠΔΔ εν Ελλάδι, διότι «τότε γίνεται Εθνική Εκκλησία και παύει να είναι Καθολική», είναι προφανώς προσχηματικό, όταν εκστομείται μάλιστα από θεράποντες του κράτους του Βατικανού, στην απέλπιδα και καταδικασμένη νομικά προσπάθειά τους για σύναψη «Κονκορδάτου», με την Ελληνική Πολιτεία, για την αναγνώριση καθεστώτος ιδίου δικαίου (sui generis) δηλ. κράτους εν κράτει, μορφώματος ανυπάρκτου στο δικαιικό μας σύστημα, που αποβλέπει στην κρατική «αναγνώριση» κατά παράβαση του ισχύοντος Συντάγματος μιάς θρησκευτικής παραδοχής ως δήθεν «Καθολικής» Εκκλησίας. Η όντως Εκκλησία ουδέποτε μπορεί να μετατραπή σε εθνική επειδή αυτό αποτελεί αίρεση και διότι η Εκκλησίας είναι υπεράνω των εθνοτήτων και προσέτι η ιδιότης του ΝΠΔΔ δεν αφορά στην πνευματική υπόσταση και οντολογία Της αλλά στις εξωτερικές νομικές σχέσεις της Εκκλησίας και συνεπώς το προαναφερόμενο επιχείρημα αποδεικνύεται έωλο, αβάσιμο και προσχηματικό.
Επομένως θέτομε στην ορθόδοξη αυτοσυνειδησία το ερώτημα δεν θα ήταν ουσιώδης, αποτελεσματική και θεόθεν επιβραβευμένη η παγκόσμια ιεραποστολή των Ορθοδόξων απέναντι στην ετεροδοξία και η κατάδειξις των φρικωδών αιρέσεων και κακοδοξιών χωρίς συσχηματισμούς και κοσμικούς καθωσπρεπισμούς υπό το φως, τον τρόπο και την δυναμική των αγίων και θεοφόρων Πατέρων;
Εναργέστατα παραδείγματα αποτυχίας της ακολουθουμένης τακτικής είναι οι δήθεν επιτυχώς καταλήξαντες θεολογικοί διάλογοι με τους κακοδόξους μονοφυσίτας, δήθεν αρχαίας «ορθοδόξους» ανατολικάς «Εκκλησίας» και τους κακοδόξους παλαιοκαθολικούς, καθώς και ο ατέρμων θεολογικός διάλογος μετά της Ρωμαιοκαθολικής θρησκευτικής κοινωνίας που ευστόχως από τον επί 20ετία ορθόδοξο συμπρόεδρο αυτού απεκλήθη «ανόσιο παίγνιο».
Δεν είναι φαιδρεπίφαιδρο το γεγονός ότι συζητούμε για την κανονική κατάσταση και αρμοδιότητα του κατά την πρώτη χιλιετία τότε ορθοδόξου Πατριάρχου και Πάπα παλαιάς Ρώμης και Δύσεως σήμερα που ο κατέχων αντικανονικώς τον πρεσβυγενή αυτό θρόνο τυγχάνει κακόδοξος και αιρεσιάρχης; Καί αντί να συζητούνται οι κακοδοξίες και οι αιρέσεις του υπό το φως των Αγίων Αποστόλων, των Αγίων Πατέρων και των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, αναλισκόμεθα σε συζητήσεις ετέρων θεμάτων;
Ο δόκιμος Καθηγητής Πληροφοριακών Συστημάτων του Harvard κ. Καμπουράκης προσεφέρθη προ 5ετίας περίπου σε πρωτιστεύοντα Ιεράρχη της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας να οργανώση δορυφορική πλατφόρμα σε 16 γλώσσες που να εκπέμπει παγκόσμια το ορθόδοξο μήνυμα και την ορθόδοξη αλήθεια και ακόμη περιμένει την απάντηση...
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
+ ο Πειραιῶς Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου