Οι διεθνείς στατιστικές τους επιβεβαιώνουν. Πάντα όμως υπάρχει στην κοινή γνώμη η αμυδρή έστω υποψία πως σε κάποιες περιπτώσεις αυτή η αιτία είναι η πιο βολική για “να κλείσει η υπόθεση”. Οι νεκροί δεν μπορούν να υπερασπιστούν τις επιλογές τους. Από χθες που έγινε γνωστή η είδηση της συντριβής του ελικοπτέρου όλοι προσπαθούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα “γιατι έπεσε το ΧΙΟΥΙ”. Πρώτα απ΄ όλα θα πρέπει να απαντηθεί ένα βασικό ερώτημα:
Έπρεπε να γίνει αυτή η πτήση που τελικά αποδείχτηκε μοιραία για 4 στρατιωτικούς και εφιαλτική για την Αρχιλοχία που διασώθηκε;
Ήταν οι καιρικές συνθήκες κατάλληλες για να γίνει η πτήση επιτήρησης από το ΧΙΟΥΙ; Όπως αποδείχτηκε όχι. Η χαμηλή νέφωση που επικρατούσε στην περιοχή αποδείχτηκε μοιραίος και καθοριστικός παράγοντας. Συνεπώς θα πρέπει να αναζητηθεί το γιατί αποφασίστηκε να γίνει η αποστολή…
Οι χειριστές του ελικοπτέρου είχαν τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να αποφασίσουν τη ματαίωσή της και την επιστροφή στη βάση τους ή την προσγείωσή τους σε κάποιο σημείο της διαδρομής πριν έρθουν σ΄ επαφή με τον “κλειστό καιρό”. Γενιές πιλότων σ΄ όλα τα εναέρια μέσα των ΕΔ δύσκολα θα αποφύγουν να κάνουν το κάτι παραπάνω. Ειδικά όταν μεταφέρουν Υποστράτηγο, Υπουργό, πολιτικό, αξιωματούχο. Δύσκολα παίρνουν την απόφαση να πουν ότι κάτι δεν γίνεται. Ένα από τα παθήματα των Ιμίων το οποίο δεν μας έγινε μάθημα, είναι ότι κι εκείνο το πλήρωμα του μοιραίου ελικοπτέρου 21 του ΠΝ είχε κάθε δικαίωμα να πει ότι δεν απογειωνεται. Οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν απλά απαγορευτικές για πτήση. Ήταν καταδίκη σε σίγουρο θάνατο. Κι εκείνοι δεν σκέφθηκαν να πουν ότι δεν πρέπει να πετάξουν. Είναι λοιπόν μάλλον άδικο να βιαστούμε να αποδεχτούμε το ανθρώπινο λάθος κατά τη διάρκεια της πτήσης ως την μοναδική αιτία για τη χθεσινή τραγωδία. Ίσως θα πρέπει να προβληματιστούμε για ανθρώπινα λάθη και πριν το ελικόπτερο “ξεκολλήσει” από το έδαφος. Όχι απαραίτητα για να ρίξουμε τις ευθύνες κάπου, αλλά για να μάθουμε και να μην ξαναπάθουμε τα ίδια.
Ήταν οι καιρικές συνθήκες κατάλληλες για να γίνει η πτήση επιτήρησης από το ΧΙΟΥΙ; Όπως αποδείχτηκε όχι. Η χαμηλή νέφωση που επικρατούσε στην περιοχή αποδείχτηκε μοιραίος και καθοριστικός παράγοντας. Συνεπώς θα πρέπει να αναζητηθεί το γιατί αποφασίστηκε να γίνει η αποστολή…
Οι χειριστές του ελικοπτέρου είχαν τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να αποφασίσουν τη ματαίωσή της και την επιστροφή στη βάση τους ή την προσγείωσή τους σε κάποιο σημείο της διαδρομής πριν έρθουν σ΄ επαφή με τον “κλειστό καιρό”. Γενιές πιλότων σ΄ όλα τα εναέρια μέσα των ΕΔ δύσκολα θα αποφύγουν να κάνουν το κάτι παραπάνω. Ειδικά όταν μεταφέρουν Υποστράτηγο, Υπουργό, πολιτικό, αξιωματούχο. Δύσκολα παίρνουν την απόφαση να πουν ότι κάτι δεν γίνεται. Ένα από τα παθήματα των Ιμίων το οποίο δεν μας έγινε μάθημα, είναι ότι κι εκείνο το πλήρωμα του μοιραίου ελικοπτέρου 21 του ΠΝ είχε κάθε δικαίωμα να πει ότι δεν απογειωνεται. Οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν απλά απαγορευτικές για πτήση. Ήταν καταδίκη σε σίγουρο θάνατο. Κι εκείνοι δεν σκέφθηκαν να πουν ότι δεν πρέπει να πετάξουν. Είναι λοιπόν μάλλον άδικο να βιαστούμε να αποδεχτούμε το ανθρώπινο λάθος κατά τη διάρκεια της πτήσης ως την μοναδική αιτία για τη χθεσινή τραγωδία. Ίσως θα πρέπει να προβληματιστούμε για ανθρώπινα λάθη και πριν το ελικόπτερο “ξεκολλήσει” από το έδαφος. Όχι απαραίτητα για να ρίξουμε τις ευθύνες κάπου, αλλά για να μάθουμε και να μην ξαναπάθουμε τα ίδια.
ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ ΠΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ Ή ΑΠΛΑ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΣΟΥΓΚΡΙΣΟΥΜΕ ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΑΥΓΑ; ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΤΗΣΗ, ΛΑΡΙΣΑΣ -ΚΟΖΑΝΗΣ ;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου