Από τότε μέχρι τώρα ελάχιστοι μέσα στο ελληνικό δικαστικό σώμα, ήταν οι έντιμοι δικαστικοί και πλείστοι ήταν οι ανέντιμοι...
Διεφθαρμένοι υποτακτικοί των ξένων και ντόπιων αφεντικών, όπως ο Δεληγιάννης, ο οποίος καταδίκασε τον Μακρυγιάννη.
Από τότε μέχρι τώρα το ελληνικό δικαστικό σώμα παραμένει ένα "κλειστό" σώμα, το οποίο πάντα φροντίζουν οι εκάστοτε εξουσίες να το διατηρούν "κλειστό" και να το "προστατεύουν" από την έξωθεν κρίση, προκειμένου να τους εξυπηρετεί.
Γι' αυτόν τον λόγο κανείς και ποτέ δεν στρέφεται εναντίον των στελεχών της δικαιοσύνης, όσο προκλητικοί και άχρηστοι κι αν είναι.
Γι' αυτόν τον λόγο μέσα στο χρόνο, το δικαστικό σώμα έχει γίνει ένα μικρόψυχο, εκδικητικό και κακόβουλο σώμα υποτακτικών της εξουσίας.
Μέσα σ' αυτό πρωταγωνιστούν μόνιμα κάποια άβουλα, δειλά και "πρόθυμα" ανθρωπάκια, που προκειμένου να εξασφαλίσουν σίγουρες προαγωγές, μπορούν να εκτελέσουν την οποιαδήποτε αποστολή.
Είναι γνωστό άλλωστε αυτό, το οποίο "κυκλοφορεί" ευρέως μεταξύ των φοιτητών στις νομικές σχολές όλης της χώρας.Τι λέει αυτό;
Ότι, οι έξυπνοι νομικοί γίνονται δικηγόροι, οι λιγότερο έξυπνοι γίνονται νομικοί σύμβουλοι επιχειρήσεων και επιχειρηματιών και… ό,τι περισσέψει, πάει στον κλάδο της δικαιοσύνης.
Αυτά λένε, στα κυλικεία των νομικών σχολών, οι φοιτητές και αυτές οι απόψεις είναι "καπνός" σε μια "φωτιά" που υπάρχει. Όλα αυτά έχουν την εξήγησή τους.
Το θέμα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι έχουν διακριθεί στον δικαστικό κλάδο (κρίνοντας τύχες ανθρώπων) και οι οποίοι ήταν πιο βλάκες κι απ'τα λάχανα.
Γιατί "διακρίθηκαν";
Γιατί προστατεύονταν από τους υπόλοιπους παράγοντες της εξουσίας. Γιατί όλοι βολεύονται από αυτήν την κατάσταση στη δικαιοσύνη.
Ξένα αρπαχτικά, λακέδες πολιτικοί και διεφθαρμένοι ρασοφόροι, έχουν συμφέρον από τα "αστροπελέκια".
Όλοι θέλουν να βασιλεύει η αναξιοκρατία στη δικαιοσύνη, για να κρατάνε τους λειτουργούς της σε απόλυτη ομηρία. Όλοι θέλουν να έχουν στο "χέρι" τους δικαστικούς, για τη στιγμή που θα τους χρειαστούν.
Γι' αυτόν τον λόγο όλα μπορούν ν' αλλάξουν στην Ελλάδα εκτός από τους δικαστές.
Συμφέρει κάποιους να δικάζουν τα ανδρείκελα, γιατί μπορούν και τους παίρνουν "καθοδηγητικά" τηλέφωνα... Γι' αυτόν τον λόγο δεν αλλάζει τίποτε στη δικαστική εξουσία.
Η δικαστική εξουσία πάντα κινείται "παράλληλα" από τις κοινωνικές ή άλλες εξελίξεις, γιατί δεν συμφέρει κανέναν από τους "επόμενους" εξουσιαστές, να χάσει τα προνόμια των "προηγούμενων".
Αυτό ακριβώςσυμβαίνει με το "αβύθιστο" ελληνικό δικαστικό σώμα, το οποίο είναι η μόνη μορφή εξουσίας που "επιπλέει", ακόμα και όταν όλες οι υπόλοιπες "πνίγονται"...
Με το "πυρίμαχο" ελληνικό δικαστικό σώμα, το οποίο σώζεται ακόμα κι όταν παίρνει "φωτιά" η πατρίδα μας...
Είναι ένα σώμα, στο οποίο κάποιοι (εντός και εκτός Ελλάδας) φροντίζουν πάντα να βασιλεύει η αναξιοκρατία, η καμαρίλα και η δουλικότητα.
Ένα σώμα, που ευνοεί τους Σούτσους, προκειμένου να μην έχουν προβλήματα με τους Πολυζωϊδηδες.
Ένα σώμα, στο οποίο κάνουν μεγάλες καριέρες τα παιδιά των πρώην δοσίλογων δικαστών και όσα ανθρωπάκια τελειώνουν, ιδροκοπώντας τη νομική και δεν βλέπουν διαφορετικό τρόπο επιβίωσης.
Συμφέρει κάποιους να μαζεύουν στο δικαστικό σώμα τα ανθρωπάκια, για να φαίνονται "γίγαντες" οι καριερίστες Σούτσοι.
Αυτό το σώμα με τα χαρακτηριστικά αυτά, ευνόητο είναι ότι θα έχει μια ανάλογη "παθογένεια".
Είναι απίστευτα ανηλεές με τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους και επίσης απίστευτα δειλό με τους ισχυρούς της κοινωνίας.
Στην πραγματικότητα δεν τολμά να κάνει τίποτε χωρίς την άδεια των "αφεντικών" του.
Γι' αυτόν τον λόγο και δέχεται το συνταγματικά παράνομο και παράλογο "καπέλο" του υπουργού της δικαιοσύνης.
Στελεχώνεται μόνιμα από ανθρώπους, οι οποίοι εκ του ασφαλούς και με την εξουσία της κρατικής τους θέσης, θέλουν να ζήσουν τη ζωή που δεν δικαιούνται.
Να γίνουν άνευ κόστους και εκ του ασφαλούς κοινωνικοί μεγαλοπαράγοντες, πλούσιοι ...ακόμα και να "πηδήξουν". Γι' αυτό τον λόγο ποτέ και καμία εξουσία δεν θέλησε να τους "καθαρίσει" όλους αυτούς.
Όλων των τύπων και των ειδών οι εξουσίες τούς χρειάζονταν, εφόσον ποτέ και καμία εξουσία στην Ελλάδα δεν ήταν "καθαρή" σε τέτοιο βαθμό, που να χρειάζεται "καθαρή" δικαιοσύνη.
Όλοι σχεδόν οι σημερινοί Αρεοπαγίτες (αυτοί δηλαδή, που ψήφισαν υπέρ Ζαγοριανού /υπόθεση Siemens κ.λπ.) έχουν προσληφθεί από τη Χούντα με κριτήρια της Χούντας. Όσοι από αυτούς, λόγω ηλικίας, δεν πρόλαβαν τη Χούντα, προσελήφθησαν και προάχθηκαν από τους Χουντικούς που την πρόλαβαν.
Αυτοί οι υπαλληλίσκοι της Χούντας όχι μόνον δεν έφυγαν με τις κλωτσιές από το δικαστικό σώμα της "Δημοκρατίας", αλλά στη συνέχεια της "λαμπρής" τους καριέρας έφτασαν στα ύπατα αξιώματα, εφόσον έγιναν μέχρι και Εισαγγελείς του Αρείου Πάγου. Έτσι αντάμείβει η "δημοκρατία" ....
Υπάρχουν δηλαδή Έλληνες, οι οποίοι βασανίστηκαν δύο φορές από τους περί ου ο λόγος "δικαστικούς". Μία φορά βασανίστηκαν άμεσα από αυτούς, επί Χούντας και στη συνέχεια "βασανίστηκαν" έμμεσα, παρατηρώντας τους να παριστάνουν τους αρχιεισαγγελείς, της ακριβής μας "Δημοκρατίας".
Και μόνον η δική τους "πορεία" αρκεί, για να μας αποδείξει ότι δεν υπάρχει ούτε ένας δικαστικός καριέρας, που να μην είναι υποχείριο των εξουσιαστών.
Γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό;
Γιατί, όταν κάποιος, που διετέλεσε αρχιεισαγγελέας της "δημοκρατίας", ήταν χουντικός, σημαίνει ότι προσελήφθει, κρίθηκε και προάχθηκε στο δικαστικό σώμα από χουντικούς.
Στη συνέχεια ο ίδιος, ως αρχιεισαγγελέας, προσέλαβε, έκρινε και προήγαγε ομοίους του... Εκβιάστηκε από εξουσιαστές, για να "προοδεύσει" και εκβίασε ο ίδιος, για να προσφέρει πρόοδο σε ομοίους του.
Τα κριτήρια όμως όλων αυτών των"πράξεων" είναι ίδια και είναι τα κριτήρια της Χούντας και άρα τα κριτήρια των χουντικών. Άρα; Άρα, οι πριν από αυτόν (και εξαιτίας αυτού)"έσπρωξαν" ομοίους τους μέσα στη δικαιοσύνη.
Η μεταπολίτευση,δεν άλλαξε το παραμικρό στη δικαιοσύνη. (Δηλαδή, από τη μια δικτατορία στην άλλη...)
Αυτό είναι το όλο πρόβλημα στη στελέχωση του συστήματος της δικαιοσύνης.
Οι χουντικοί δικαστικοί (και μάλιστα οι υψηλόβαθμοι) δεν αντικαταστάθηκαν με την "πτώση" της Χούντας....
Από αυτούς ξεκίνησε το σημερινό πρόβλημα. Προκειμένου οι ίδιοι να μην εκβιάζονται από τους νέους δημοκράτες συναδέρφους τους και να μπορούν οι ίδιοι να τους εκβιάζουν, επέλεγαν ομοίους τους.
Οι "προσκυνημένοι", επέλεγαν "προσκυνημένους", οι οποίοι θα είχαν κέρδος από τη "συνομωσία" της σιωπής.
Με αυτόν τον τρόπο τα ανδρείκελα των εξουσιαστών, "αναπαράχθηκαν" μέσα στο δικαστικό σύστημα και εξάλειψαν τον όποιον ελεύθερα σκεπτόμενο, θα είχε τη φαεινή ιδέα να τους απειλήσει.
Από αυτούς λοιπόν περίμενε ο ελληνικός λαός να προστατευτεί από τους κλέφτες, τα λαμόγια, τους διεφθαρμένους και τους διαπλεκόμενους.
Ευκαιρία λοιπόν να λύσει ο ελληνικός λαός τους "λογαριασμούς" του με αυτούς, που πραγματικά ευθύνονται για την αθλιότητά του σημερινού συστήματος εξουσίας.
Όλους όσοι έχουν ευθύνες, είτε αυτοί είναι ορατοί είτε "αόρατοι".
Όταν μιλάμε για ευθύνη, μιλάμε για πραγματική ευθύνη και αυτό είναι πολύ συγκεκριμένο. Υπάρχουν ευθύνες, για να φτάσουμε στη σημερινή αθλιότητα και διαφθορά και αυτές οι ευθύνες κάποιους βαρύνουν.
Ανάμεσα σ' αυτούς τους υπεύθυνους και σε καμία περίπτωση ασήμαντους είναι και οι δικαστικοί. Το γεγονός ότι είναι δικαστικοί, δεν σημαίνει ότι είναι υπεράνω κρίσης.
Απλά πράγματα: Η δικαιοσύνη είναι η ιερή …και όχι οι δικαστές. Οι δικαστές είναι απλοί άνθρωποι και ως τέτοιοι κρίνονται για τις πράξεις τους.
Αν σκεφτούμε μάλιστα ότι ορισμένοι "δικαστές" πήγαν φυλακή κατ’ ευθείαν από τις έδρες τους, είναι στατιστικά βέβαιον ότι δεν μπορεί να ήταν οι μόνοι που "διακοσμούσαν" το δικαστικό σώμα με την "ποιοτική" παρουσία τους.
Είμαστε βέβαιοι ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν εν’ ενεργεία δικαστές με τα χαρακτηριστικά των "ποιοτικών" που προαναφέραμε, αλλά όχι και με την τύχη τους.
Δικαστές, οι οποίοι είναι τόσο βρώμικοι, που ούτε καν για πλακάκια βόθρου δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν.
Πηγή: fnous / ksipnistere.blogspot.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου