εωρώντας το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου ως «Αρχή» ή αν θέλετε, «Κομβικό Σημείο» ή «Σημείο Μηδέν», θα μπορούσαμε ενδεχομένως, να βρούμε και να πιάσουμε, μια από τις άκρες από το «κουβάρι», που έχουμε στο μυαλό μας και να ξετυλίξουμε ένα μέρος ή να δώσουμε κάποιες απαντήσεις για το σήμερα.
Το τέλος του Β΄ Παγκ. Πολέμου, βρήκε ένα διαφορετικό κόσμο. Ένα κόσμο με ανθρώπινες απώλειες, υλικές καταστροφές, αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών, κατάρρευση βιοτικού επιπέδου, ηθική καταρράκωση …
Μέσα από αυτό το ρημαδιό, όλες οι χώρες και κυρίως αυτές που απετέλεσαν το πεδίο μαχών, ξεκίνησαν την ανοικοδόμηση, σε όλα τα επίπεδα.
Εμείς; Το σύνολό μας; Η χώρα μας; Η Ελλάδα μας; Πως ξεκινήσαμε;
Απαντώ στον εαυτό μου με λύπη και ντροπή. Εμείς συνεχίσαμε τις ανθρώπινές μας απώλειες, τις υλικές μας καταστροφές, τις αναγκαστικές μας μετακινήσεις, τη κατάρρευση του βιοτικού μας επιπέδου, την ηθική μας καταρράκωση…
Πως; Ξανά απαντώ στον εαυτό μου! Με τον «Συμμοριτοπόλεμο», επίσημη ονομασία μέχρι το τέλος της 10ετίας του 80 και … επιτέλους από τότε, τον Εμφύλιο Πόλεμο, χωρίς εισαγωγικά, επίσημη ονομασία πλέον.
Μας πήρε σχεδόν 40 χρόνια …….
Να καταλάβουμε, ενδεχομένως δεν μας αφήνανε, ότι ήταν πόλεμος μεταξύ αδελφών, μεταξύ ατόμων που ανήκαν στο ίδιο σύνολο… Να καταλάβουμε, ότι η επίκλησή του, ανακαλεί τραυματικές μνήμες, δημιουργεί αποκλεισμούς, υπονομεύει την ενότητά μας. Γιατί άραγε;;;;;
Ίσως επειδή, μία από τις κύριες αιτίες, θα μπορούσε να θεωρηθεί, η οξύτατη αντιπαλότητα της δεξιάς και αριστεράς πολιτικής, των 2 πόλων της Ελληνικής πολιτικής, για τη διαμόρφωση του πολιτικού μέλλοντος της χώρας.
Ενδεχομένως πάλι, επειδή ο Εμφύλιος, ορίζεται από μια μερίδα Ελλήνων και ξένων ιστορικών συγγραφέων και αναλυτών, «ως η πρώτη πράξη έναρξης του ψυχρού πολέμου, μεταξύ Ανατολής και Δύσης».
Αποδεχόμενος αυτή την εκδοχή, θα μπορούσα πλέον, να την ορίσω ως μία από της αφορμές, για έναρξη του ψυχρού πολέμου. Ενός γεωπολιτικού, ιδεολογικού και οικονομικού αγώνα, μεταξύ 2 υπερδυνάμεων ΗΠΑ – ΕΣΣΔ. Σε ένα ψυχρό πόλεμο, που συμβάλλαμε στη διαμόρφωση γεωπολιτικών ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή, οι οποίες θα παρέμεναν σε ισχύ, μέχρι την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και έχοντας την χώρα μας, ως προπύργιο της Δύσης στα Βαλκάνια και την Ανατ. Μεσόγειο, διατηρώντας ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με ΗΠΑ, αν και αργότερα, η ανθεκτικότητα αυτής της σχέσης, δοκιμάστηκε σκληρά και … ενδεχομένως να δοκιμάζεται και τώρα….
Θα μπορούσα επιπλέον, να ορίσω τη χώρα μου και το λαό, του οποίου είμαι μέλος, ως «θύμα εκμετάλλευσης» των Δυνάμεων, που όρισαν την έναρξη, της μεταξύ των αντιπαλότητας, μέσα από το σύνολο του οποίου αποτελώ μέρος, εκμεταλλευόμενοι, την οξύτατη σύγκρουση, των 2 πόλων της Ελληνικής πολιτικής. Αδιαφορώντας, αν η κοινωνία μου, η χώρα μου, η Ελλάδα μου, επρόκειτο, να αιματοκυλήσει για πολλοστή φορά…..
Ευτυχώς, με την είσοδο στον 21ο αιώνα, η Ελλάδα, η κοινωνία μας, το σύνολό μας, έδειξε ότι πιθανώς ανένηψε, από την πιο παρατεταμένη και τραυματική εμπειρία στην νεώτερη ιστορία της. Σχεδόν κανείς, να μην συζητάει, ούτε να πολυενδιαφέρεται και αν το αναφέρει, να το αναφέρει ως ιστορικό γεγονός, ως «μαύρη τρύπα», σαν και αυτές που συνοδεύουν την Ιστορία μας, από την αρχαία εποχή ακόμα.
Σήμερα, 12 χρόνια μετά την είσοδό μας στο 21ο αιώνα, δεν θα μπορούσα να φανταστώ τους 2 πολιτικούς πόλους της χώρας μου, ο καθένας με τον τρόπο του, να βγάζει από το «σεντούκι» της ιστορίας μας, τον Εμφύλιο Πόλεμο.
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ, ο ένας πόλος, να διακηρύττει «την πιθανότητα οδυνηρής περιπέτειας» και άλλων πολλών και ανούσιων χαρακτηρισμών, προσπαθώντας να σπείρει εμμέσως, το τρόμο περί αναζωπύρωσης του κουμμουνισμού ….και άλλων …θεωριών.
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ, ο άλλος πόλος, να βάζει στη «πρώτη γραμμή του», εν ζωή ανθρώπους από τη Γενιά του Εμφυλίου, οι οποίοι, να διακηρύττουν αγώνα τύπου Εμφυλίου, τραγουδώντας και ενθυμούμενοι τα νιάτα τους και την ζωντάνια τους, έχοντας στη πλάτη τους το φορτίο, της «μαύρης τρύπας» της νεώτερης ιστορίας μας.
Για πιο λόγο, θα μπορούσε όμως, να μην είναι φαντασία, αλλά πραγματικό γεγονός;
Γιατί τέτοιου είδους εκφράσεις, χαρακτηρισμοί και συμμετοχή προσώπων που κουβαλάνε το φορτίο της «μαύρης τρύπας», οδηγούν σε επανάληψη της Ιστορίας, που με τη σειρά της, θα αποτελέσει αιτία, που θα δώσει μία από τις αφορμές, για έναρξη ενός νέου γεωπολιτικού, ιδεολογικού και οικονομικού, παγκόσμιου αγώνα …. πάλι. Και η χώρα μου και ο λαός, του οποίου αποτελώ μέλος, να γίνει πάλι….. «θύμα εκμετάλλευσης».
Ή, γιατί είμαι μέλος ενός λαού, που ξεχνά την Ιστορία και το παρελθόν του και είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει.
Μπορώ να απαντήσω ότι δεν είμαι μέλος σε τέτοιου είδους λαό. Είμαι μέλος ενός λαού, που ξέρει και την Ιστορία του και δεν χρειάζεται να του την θυμίζει κανένας και δεν θέλει να την ξαναζήσει.
Αυτός ο λαός ξέρει επίσης, ότι ήταν, είναι και θα είναι η χώρα μας, πάντα επίκεντρο. Άρα, πάντα πρόκειται να χρησιμοποιείται ως μια από τις αφορμές για έναρξη νέου γεωπολιτικού, ιδεολογικού και οικονομικού, παγκόσμιου αγώνα.
Δεν δέχομαι όμως με τίποτα, να γίνει ξανά, «θύμα εκμετάλλευσης».
Αντίθετα …..
Μπορώ να φανταστώ σήμερα, τους 2 πολιτικούς πόλους να «στρώνονται» και να λειτουργούν όπως δεν λειτούργησαν ποτέ μέχρι τώρα στην πολιτική Ιστορία του τόπου….
Μπορώ να φανταστώ σήμερα, οι 2 πόλοι να συνεργάζονται και να δικαιολογούν την ύπαρξή τους κάτω από ηγέτες και όχι «εντολοδόχους» ή «φθαρμένα υλικά».
πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου