Ἡ λέξις nasi ἑβραϊκὰ σημαίνει πρίγκηψ. Στὴν σημερινὴ ὅμως ἐποχὴ σημαίνει καὶ ἀρχηγός.
Οἱ Nasi μᾶς προέκυψαν ἀπὸ τὴν Ἰσπανία καὶ τὴν Πορτογαλία, ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 15ου αἰῶνος, ἀλλὰ μὲ ῥίζες ποὺ χάνονται κάπου (πολύ) παλαιότερα. Ἀνῆκαν στοὺς Σερφαδίτες ἑβραίους τῆς Ἰσπανίας, ἀπὸ ὅπου κι ἐδιώχθησαν, ἄν καὶ ἐπισήμως εἶχαν ἀσπασθῆ τὸν χριστιανισμό. Αὐτοὶ ποὺ παρέμειναν στὴν Ἰσπανία, ἀλλὰ καὶ στὴν ὑπόλοιπη Εὐρώπη, ἀποκαλοῦντο Moranos. (Ἀρκετὲς οἰκογένειες κράτησαν κι αὐτὸ τὸ ὄνομα.)
Οἱ Nasi, ποὺ ὡς χριστιανοὶ ἐλέγοντο Mendes, κατήγοντο ἀπὸ τοὺς Βenveniste καὶ ἦσαν Moranos. (Λεπτομέρειες ἐδῶ.)
Δῆλα δὴ ἑβραῖοι στὸ θρήσκευμα, Ἀσκεναζί, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τοὺς οἴκους ἐμφανίζοντο ὡς καλοὶ χριστιανοί.
Ἀπὸ τὴν ἰδίαν οἰκογένεια τῶν Benveniste οὐσιαστικῶς προέρχονται ὅλοι οἱ μεγαλοτραπεζῖτες ἑβραῖοι, ποὺ σήμερα ἐξουσιάζουν τὸν πλανήτη, μὲ μοχλὸ τὸ χρῆμα. Ἕνα …παρακλάδι τῶν Moranos ἦσαν οἱ Mendes (παρουσιάζονται καὶ ὡς Mendez) κι ἕνα ἄλλο ἦσαν οἱ Mayer (ποὺ ὅμως ἄλλαξαν τὸ ὄνομά τους σὲ Rothschild, ἀλλὰ τοὺς βλέπουμε μὲ συνδετικοὺς ἱστοὺς καὶ μὲ τοὺς …Oppenheimer).
Ἡ Gracia Mendes Nasi (1510–1569-χριστιανικὸ ὄνομα: Beatrice de Luna), θεία τοῦ Ἰωσὴφ Νάσι, ἦλθε «εἰς γάμου κοινωνίαν» μὲ τὸν Francisco Mendes Benveniste, ἀδελφὸ τοῦ Diogo Mendes Benveniste, τῆς μεγάλης οἰκογενείας τῶν τραπεζιτῶν, ποὺ χρηματοδοτοῦσαν, ἀπὸ τότε βασιλεῖς καὶ κράτη στὴν Εὐρώπη. (Ἰσπανία, Πορτογαλία, Ἀγγλία, Φλάνδρα καὶ τὸν πάπα τῆς Ῥώμης) Οἱ διώξεις τῶν ἑβραίων, ἀπὸ τὴν ἱερὰ ἐξέτασιν τῆς Ἰσπανίας (ὁριστικὴ ἔξωσις τὸ 1492), ὁδήγησε τοὺ Mendes-Nasi, μετὰ ἀπὸ πολλὲς περιπέτειες, στὴν τότε Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία καὶ κυρίως στὴν Θεσσαλονίκη καὶ στὴν Κωνσταντινούπολιν.
Ὁ Ἰωσὴφ Νάσι κατάφερε νὰ λάβῃ τὸν τίτλο «Δοῦξ τῆς Νάξου*» καὶ νὰ ἀνέλθῃ ἔως τὶς ὑπουργικὲς θέσεις τοῦ σουλτάνου Σελήμ, ποὺ ἦταν ἕνας ἀκόμη μέθυσος, στὴν ἱστορία τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας.
Φυσικὰ ἀμέσως μετὰ ἡ Ἰσπανία ἔχασε τὶς κτήσεις της στὶς Κάτω Χῶρες (Ὁλλανδία, Βέλγιο) στὶς 16 Ἰανουαρίου τοῦ 1556 καὶ κατόπιν ἀπειλῶν τοῦ …σουλτάνου, ποὺ ἐλέγχετο ἀπὸ τὸν Νάσι. (Σουλεϊμάν). Ἔως ἐδῶ εἶναι λίγο ἔως πολὺ γνωστά, τὰ περισσότερα, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀνέφερα.
Οἱ Nasi μᾶς προέκυψαν ἀπὸ τὴν Ἰσπανία καὶ τὴν Πορτογαλία, ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 15ου αἰῶνος, ἀλλὰ μὲ ῥίζες ποὺ χάνονται κάπου (πολύ) παλαιότερα. Ἀνῆκαν στοὺς Σερφαδίτες ἑβραίους τῆς Ἰσπανίας, ἀπὸ ὅπου κι ἐδιώχθησαν, ἄν καὶ ἐπισήμως εἶχαν ἀσπασθῆ τὸν χριστιανισμό. Αὐτοὶ ποὺ παρέμειναν στὴν Ἰσπανία, ἀλλὰ καὶ στὴν ὑπόλοιπη Εὐρώπη, ἀποκαλοῦντο Moranos. (Ἀρκετὲς οἰκογένειες κράτησαν κι αὐτὸ τὸ ὄνομα.)
Οἱ Nasi, ποὺ ὡς χριστιανοὶ ἐλέγοντο Mendes, κατήγοντο ἀπὸ τοὺς Βenveniste καὶ ἦσαν Moranos. (Λεπτομέρειες ἐδῶ.)
Δῆλα δὴ ἑβραῖοι στὸ θρήσκευμα, Ἀσκεναζί, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τοὺς οἴκους ἐμφανίζοντο ὡς καλοὶ χριστιανοί.
Ἀπὸ τὴν ἰδίαν οἰκογένεια τῶν Benveniste οὐσιαστικῶς προέρχονται ὅλοι οἱ μεγαλοτραπεζῖτες ἑβραῖοι, ποὺ σήμερα ἐξουσιάζουν τὸν πλανήτη, μὲ μοχλὸ τὸ χρῆμα. Ἕνα …παρακλάδι τῶν Moranos ἦσαν οἱ Mendes (παρουσιάζονται καὶ ὡς Mendez) κι ἕνα ἄλλο ἦσαν οἱ Mayer (ποὺ ὅμως ἄλλαξαν τὸ ὄνομά τους σὲ Rothschild, ἀλλὰ τοὺς βλέπουμε μὲ συνδετικοὺς ἱστοὺς καὶ μὲ τοὺς …Oppenheimer).
Ἡ Gracia Mendes Nasi (1510–1569-χριστιανικὸ ὄνομα: Beatrice de Luna), θεία τοῦ Ἰωσὴφ Νάσι, ἦλθε «εἰς γάμου κοινωνίαν» μὲ τὸν Francisco Mendes Benveniste, ἀδελφὸ τοῦ Diogo Mendes Benveniste, τῆς μεγάλης οἰκογενείας τῶν τραπεζιτῶν, ποὺ χρηματοδοτοῦσαν, ἀπὸ τότε βασιλεῖς καὶ κράτη στὴν Εὐρώπη. (Ἰσπανία, Πορτογαλία, Ἀγγλία, Φλάνδρα καὶ τὸν πάπα τῆς Ῥώμης) Οἱ διώξεις τῶν ἑβραίων, ἀπὸ τὴν ἱερὰ ἐξέτασιν τῆς Ἰσπανίας (ὁριστικὴ ἔξωσις τὸ 1492), ὁδήγησε τοὺ Mendes-Nasi, μετὰ ἀπὸ πολλὲς περιπέτειες, στὴν τότε Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία καὶ κυρίως στὴν Θεσσαλονίκη καὶ στὴν Κωνσταντινούπολιν.
Ὁ Ἰωσὴφ Νάσι κατάφερε νὰ λάβῃ τὸν τίτλο «Δοῦξ τῆς Νάξου*» καὶ νὰ ἀνέλθῃ ἔως τὶς ὑπουργικὲς θέσεις τοῦ σουλτάνου Σελήμ, ποὺ ἦταν ἕνας ἀκόμη μέθυσος, στὴν ἱστορία τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας.
Φυσικὰ ἀμέσως μετὰ ἡ Ἰσπανία ἔχασε τὶς κτήσεις της στὶς Κάτω Χῶρες (Ὁλλανδία, Βέλγιο) στὶς 16 Ἰανουαρίου τοῦ 1556 καὶ κατόπιν ἀπειλῶν τοῦ …σουλτάνου, ποὺ ἐλέγχετο ἀπὸ τὸν Νάσι. (Σουλεϊμάν). Ἔως ἐδῶ εἶναι λίγο ἔως πολὺ γνωστά, τὰ περισσότερα, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀνέφερα.
Τὸ πρῶτο σιωνιστικὸ κίνημα καὶ ἡ καταστροφὴ τῆς Κύπρου.
Τὸ δεύτερο σιωνιστικὸ κίνημα καὶ ἡ καταστροφὴ τῆς Κύπρου. (α)
Τὸ δεύτερο σιωνιστικὸ κίνημα καὶ ἡ καταστροφὴ τῆς Κύπρου. (β)
Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ σᾶς διηγηθῶ μία ἱστορία, μίας οἰκογενείας, προερχομένης ἀπὸ τοὺς Ἀσκεναζὶ ἑβραίους τῆς Ἰσπανίας, ποὺ ὅμως γιὰ τὰ διαπιστευτήριά της μᾶλλον αὐτοὶ θὰ πρέπη νὰ φροντίσουν. Ἐγὼ σᾶς μεταφέρω πληροφορίες, ποὺ μοῦ ἐδόθησαν, τὶς ὁποῖες καὶ δὲν γνώριζα, καὶ θέτω ἐρωτήματα γιὰ τὸ ἐὰν ἰσχύουν. Ἐὰν ΔΕΝ ἰσχύουν, ὀφείλουμε ΟΛΟΙ μας νὰ ζητήσουμε συγγνώμη ἀπὸ αὐτήν, τὴν κατὰ τὰ ἄλλα συμπαθὴ κοινότητα. Ἐὰν ὅμως ἰσχύουν, θὰ πρέπη νὰ προβληματισθοῦμε σοβαρὰ γιὰ πολλὰ ζητήματα, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὴν ἀντίληψιν ποὺ ἔχουμε γιὰ τὴν ἱστορία, γιὰ τὴν ταὐτότητά μας ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν …Μοίρα μας.
Εἴπαμε λοιπὸν πὼς ἡ Gracia Mendes Nasi καὶ ὁ Francisco Mendes …«ἔτυχε» νὰ ἀνήκουν στὴν αὐτὴν οἰκογένεια τῶν Benveniste. («Ἔτυχε» λέμε. Μὴν πάῃ ὁ νοῦς σας στὸ κακό!!!) Οἱ Μέντεζ (Μπενβενίστε) κατάφεραν νὰ ἐλέγχουν τοὺς κυριοτέρους δρόμους τῶν μπαχαρικῶν, στήνοντας ἕνα περίπλοκο δίκτυο ἐμπορικῶν ἐπιχειρήσεων καὶ …κατασκοπίας. Ἐπίσης εἰσῆλθαν στὸ …ἀσῆμι καὶ τὰ πολύτιμα μέταλλα καὶ ξεκίνησαν, ὡς μεγαλοτραπεζῖτες φυσικά, νὰ δανείζουν κράτη καὶ βασιλεῖς.
Ἐὰν ἐξαιρέσουμε τὸν Ἰωσὴφ Νάσι, ποὺ γιὰ λίγα χρόνια τὸν βλέπουμε κυρίως στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο, καθὼς καὶ κάτι ἀοριστολογίες περὶ τῶν ἑβραίων ποὺ ἐγκατεστάθησαν στὴν Θεσσαλονίκη, γιὰ τοὺς ὁποίους δὲν γνωρίζουμε πολλὰ πολλὰ γύρω, ἀπὸ τὰ ὀνόματά τους, συναντοῦμε ἕνα ἀκόμη γνωστό μας ὄνομα, τὴν περίοδο ποὺ ὁ Ὄθων ἐμφανίζεται ἐδῶ. Ὁ Μὰξ ντὲ Ῥόθτσιλντ.
Πίσω ἀπὸ κάθε σταγόνα Ἑλληνικοῦ αἵματος, ἕνας Rothschild!!!
Καὶ μετά… …σιωπή. Ὅμως… Ἀπὸ τοὺς Βenveniste προέρχεται ἀκόμη μία οἰκογένεια, ποὺ θὰ …«καταντήσῃ» μεγαλοτραπεζιτική, μὲ τὸ ὄνομα Bauer. Τὸ Bauer ὅμως, γιὰ κάποιους λόγους, ἀλλάζει σὲ Rothschild!!! Ξαφνικὰ λοιπόν, τὸ 1744 ὁ Meyer Bauer (ἄμεσα συνδεδεμένος μὲ τοὺς Oppenheimer) ἐμφανίζεται ὡς Meyer Amschel Rothschild, εἶναι μεγαλοτραπεζίτης (πῶς ἄρα γέ; Μέ …ἐπιφοίτησιν;;;) ἔχει πέντε υἱούς, τοὺς ἀφήνει στὸ πόδι του καὶ ξεκινᾶ νὰ περιφέρεται εἰς τὰς Εὐρώπας ὡς …ἰσότιμος ἀρχηγῶν κρατῶν.
Τὸ 1785, στὴν πανευρωπαϊκὴ σύσκεψιν τοῦ Novorossiysk τῆς Ῥωσσίας, προτείνει στοὺς Εὐρωπαίους ἡγέτες νὰ ἐφαρμόσουν στὴν Εὐρώπη κομμουνισμὸ καὶ νὰ δημιουργήσουν μία παγκόσμιο κυβέρνησιν. Ἡ τσαρικὴ ἀντιπροσωπεία (τσαρίνα Αἰκατερίνη) τὸν πέταξε διὰ τῆς βίας ἔξω…
Τὸ 1789 ἔχουμε τὴν γαλλικὴ ἐπανάστασιν, ποὺ κατὰ ἀρκετοὺς ἱστορικούς, διῳργανώθηκε ἀπὸ τὸν τὸν Amschel Bauer.
Τὸ 1790 φέρεται νὰ εἶπε πὼς «ἐὰν ἔχῳ τὸν ἔλεγχο τοῦ νομίσματος μίας χώρας, δὲν μὲ ἐνδιαφέρει τὸ ποιὸς νομοθετεῖ».
Τὸ 1791 ὁ Hamilton Alexander, Α΄ σύμβουλος, ἐξ ἀποῤῥήτων τοῦ George Washington, καταφέρνει νὰ ἀναθέσῃ στὸν Meyer Amschel Rothschild τὸ ἐκδοτικὸ δικαίωμα τοῦ ἀμερικανικοῦ νομίσματος. Ἱδρύεται ἡ πρώτη (παγκοσμίως) κρατικὴ τράπεζα, ποὺ γιὰ εἴκοσι χρόνια ἔχει τὸ ἀποκλειστικὸ δικαίωμα ἐκδόσεως τοῦ δολαρίου. (Κάτι σὰν ἐνοικίασις)
Τὸ 1811 λήγει ἡ περίοδος τῆς «ἐνοικιάσεως τῆς κρατικῆς ἀμερικανικῆς τραπέζης» καὶ ὁ Rothschild ἀξιώνει τὴν ἀνανέωσιν τῆς συμβάσεως. Τὸ κογκρέσο ἀρνεῖται. Ὁ Rothschild τοὺς ἀπειλεῖ μὲ πόλεμο.
Τὸ 1812 ξεκινᾶ πόλεμος μεταξὺ ΗΠΑ καὶ Βρετανίας ποὺ λήγει τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1815 καὶ θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς πλέον σοβαροὺς πολέμους, διότι ἦτο ἰδιατέρως πολύνεκρος.
Ἄν καὶ ἡ «κρατικὴ ἀμερικανικὴ τράπεζα» παραμένῃ ἀκόμη στὴν διαχείρισιν τοῦ κογκρέσου, λόγῳ κακῆς διαχειρίσεως, τὸ 1816 ξαναπερνᾶ στὰ χέρια τῶν Rothschild. Αὐτὴν τὴν φορὰ ἐκτὸς τοῦ ἐκδοτικοῦ δικαιώματος, οἱ Rothschild ἔχουν δικαίωμα ΚΑΙ στὸ ΠΟΣΑ νομίσματα θὰ ἐκδίδονται.
Τὸ 1832 ὁ Jackson Andrew, 7ος πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, δέχεται πιέσεις, ἀρκετὰ χρόνια νωρίτερα, γιὰ τὴν ἐξακολούθησιν τῆς συμβάσεως μὲ τοὺς Rothschild, γιὰ τὴν ἔκδοσιν τοῦ χρήματος. Ὁ Jackson ἄν καὶ μασσῶνος, ἦταν καλὸς πατριώτης καὶ γνώριζε καλὰ ἀπὸ οἰκονομικὰ (ἦταν νομικός), μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀποῤῥίψῃ αὐτὴν τὴν ἐκδοχή, πασχίζοντας μάλιστα νὰ καταρτήσῃ τὴν τράπεζα. Παραλλήλως παρουσιάζονται (ὅλως …«τυχαίως») ἀποσκιστικὲς τάσεις σὲ Πολιτεῖες (Καρολίνα) καὶ ἀπειλεῖ μὲ τὴν ἀποστολὴ στρατοῦ. Οἱ Rothschild ἀντεπιτίθενται, ἀπαιτῶντας τὴν προεξόφλησιν τῆς συμβάσεως ἀποθεματικοῦ. Ὁ Jackson ἐπιμένει στὴν ἀρχική του θέσιν καὶ στὶς 30 Ἰανουαρίου 1835 ἐπαγγελματίας προσπαθεῖ ἀνεπιτυχῶς, νὰ τὸν δολοφονήσῃ. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς διπλῆς θητείας του οἱ ΗΠΑ παρουσιάζουν μεγάλη οἰκονομικὴ ἀνάπτυξιν.
Ὁ 10ος πρόεδρος τῶν ΗΠΑ John Tyler (1841-1845) ἐπιτυγχάνει νὰ μὴν ἀνανεωθῇ ἡ σύμβασις μὲ τοὺς Rothschild.
Ἀπὸ τὸ 1841 ἔως καὶ τὸ 1861 ἡ κεντρικὴ τράπεζα παραμένει στὴν δικαιοδοσίαν τῆς κυβερνήσεως τῶν ΗΠΑ. Τὸ 1861 ὁ Λίκνολν χρειάσθηκε χρῆμα γιὰ τὸν ἐμφύλιο πόλεμο Βορείων-Νοτίων. Οἱ Rothschild τοῦ ζητοῦσαν ἐπιτόκια τῆς τάξεως τοῦ 24-36%. Ὁ Linkoln ἀποφασίζει νὰ τυπώσῃ χρῆμα μόνος του. Σὲ ἔνα ἔτος κυκλοφόρησε 449.338.902 δολάρια. (1862). Τὸ 1863 ὁ τσᾶρος Ἀλέξανδρος Β΄ τῆς Ῥωσσίας ἀρνεῖται στοὺς Rothschild νὰ ἀποκτήσουν τὸ ἐκδοτικὸ δικαίωμα τοῦ ῥουβλίου. Ὁ Λίνκολν τὸ μαθαίνει καὶ ἐνημερώνει τὸν τσᾶρο γιὰ τὸ ἤδη ὑπάρχον πρόβλημα, μὲ τοὺς Rothschild, στὶς ΗΠΑ. Στὸ μεταξὺ οἱ Ἄγγλοι ἑτοιμάζονταν νὰ κτυπήσουν τοὺς Βορείους καὶ τότε ὁ Ἀλέξανδρος, μὲ τελεσίγραφο, δηλώνει στοὺς ἀγγλογάλλους πὼς ἐὰν βοηθήσουν τοὺς Νοτίους, θὰ τοὺς κτυπήση. Παραλλήλως στέλνει πλοῖα τοῦ στόλου του καὶ ἀγκυροβολοῦν στὴν Βαλτιμόρη, τὸ Σὰν Φραντσῖσκο καὶ τὴν Νέα Ὑόρκη. Ὁ Λίνκολν κερδίζει τὸν πόλεμο καὶ τὸ 1865 δηλώνει στὸ κογκρέσο πὼς εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσῃ δύο ἐχθρούς: τοὺς Νοτίους ἐμπρός του καὶ τοὺς τραπεζῖτες πίσω του. Στὶς 14 Ἀπριλίου 1865 δολοφονεῖται.
Ἡ σύμβασις μὲ τοὺς Rothschild δὲν ἀνανεώνεται καὶ φθάνουμε στὸν 20ο πρόεδρο τῶν ΗΠΑ, τὸν James Garfield. Ὁ Garfield κόβει κανονικὰ νόμισμα, ἀρνούμενος νὰ ἀνανεώσῃ τὴν σύμβασιν καὶ σὲ ἑκατὸ ἡμέρες, ἀπὸ τὴν ἀνάληψιν τῆς προεδρίας, δολοφονεῖται. (19 Σεπτεμβρίου 1881). (Ὁ Garfield εἶπε στὸ κογκρέσο, λίγο πρὶν τὴν δολοφονία του, πὼς «ὅποιος ἐλέγχῃ τὴν ῥοὴ τοῦ χρήματος, ἐλέγχει τὴν χώρα.»)
Τὸ 1913, μὲ μία ἐξαγορασμένη ψῆφο, στὶς 23 Δεκεμβρίου, στὴν ὑπηρεσιακὴ βουλή, μὲ πρόεδρο τὸν ἑβραῖο Woodrow Wilson, ἱδρύεται ἡ FED, ἀποκλειστικῆς διαχειρίσεως τῶν Rothschild, μὲ ἀποκλειστικὸ δικαώμα στὴν ἔκδοσιν χρήματος.
Στὶς 4 Ἰουνίου τοῦ 1963 ὁ 35ος πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, John Fitzgerald Kennedy, μὲ τὸ διάταγμα 1110 ἀποφασίζει νὰ ἐκδόσῃ χρῆμα. Τὰ δολάρια ποὺ κυκλοφόρησαν τότε, σήμερα ἔχουν ἰδιαίτερη συλλεκτικὴ ἀξία. Στὶς 22 Νοεμβρίου τοῦ 1963 δολοφονεῖται ἀπὸ τὸν …σωματοφύλακά του!!! (Ὅπως ἀκριβῶς κι ὁ …Καποδίστριας, κατὰ τὶς τελευταῖες ἀποκαλύψεις!!!)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου