Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

0 ΙΣΧΥΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ μέρος γ


ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο Β΄
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ
μέρος γ

Ο Βασίλειος υπήρξε μικράν ο κορυφαίος ηγεμόνας του μεσαιωνικού Ελληνισμού. 
Εκείνος ήταν ο Απόλυτος κυβερνήτης του λαού, της εκκλησίας, και του στρατού που από πολύ νωρίς όταν ήταν ακόμη νέος έδειξε ότι πρέπει να τον σέβονται και να τον υπακούν όλοι.

Ενδεικτικό είναι το συμβάν μετά την ήττα των βυζαντινών από τους Βουλγάρους στην μάχη της πύλης του Τραϊανού.
Ο αρχιστράτηγος τον δυτικών στρατευμάτων (Δομέστικος των σχολών της δύσεως) της αυτοκρατορίας Στέφανος Κοντοστέφανος ήταν άσπονδος εχθρός του μάγιστρου και στρατηγού Λέοντος Μελισσηνού.
Θεώρησε λοιπόν ο αρχιστράτηγος Κοντοστέφανος ότι είναι μια καλή ευκαιρία η μάχη για να καταστρέψει τον Μελισσηνό.

Είπε λοιπόν στον Βασίλειο τον β’ ο Κοντοστέφανος ότι ο Μελλισηνός εγκατέλειψε τα μετόπισθεν του αυτοκρατορικού στρατού για να πάει στην πρωτεύουσα να σφετεριστεί τον θρόνο.

Ο Βασίλειος πίστεψε τον αρχιστράτηγο του και έδωσε εντολή να φύγουν για Κωνσταντινούπολη μόλις είδαν την υποχώρηση του Ελληνικού στρατού οι Βούλγαροι κατέβηκαν από τα γύρω βουνά που περίμεναν (διότι οι Βούλγαροι δεν τόλμησαν ποτέ για 28 χρόνια που κράτησαν οι πολεμικές επιχειρήσεις να αντιμετωπίσουν σε καταμέτωπο μάχη τον Βασίλειο τον περίμεναν πάντοτε σε στενά περάσματα - δυσχωριές και στα υψώματα) και επιτέθηκαν στους Έλληνες που έφευγαν για την πρωτεύουσα.

Κατόρθωσαν να λεηλατήσουν τα υπάρχοντα του στρατεύματος , ενώ κινδύνεψε και ο ίδιος ο βασιλιάς κατά την άτακτη υποχώρηση, λόγω αιφνιδιασμού.

Ο Βασίλειος τότε κάλεσε στο παλάτι τον αρχιστράτηγο Κοντοστέφανο και του ζήτησε εξηγήσεις για τα ψέματα που είπε οδηγώντας τον Ελληνικό στρατό σε ήττα .
Τότε ο Βασίλειος έπιασε από τα γένια και του έτριψε τα μούτρα στο δάπεδο για να δείξει σε όλους ότι δεν σηκώνει να τον εμπαίζουν, βάζοντας σε κίνδυνο την πατρίδα.

Πράγματι ο Βασίλειος ο Β ήταν ένας άνθρωπος με πάρα πολλά χαρίσματα τα οποία μπορούσε να συνδυάσει με άριστο τρόπο.
Ήταν άριστος στρατηγός, βασιλιάς, με ακατάλυτη αποφασιστικότητα.παράλληλα μαζί με την αποφασιστικότητα του και την ετοιμότητα διέθετε την σχολαστική ακρίβεια του εκπαιδευτή λοχία και του σκληροτράχηλου στρατιώτη με απίστευτη φυσική αντοχή που καμιά κούραση, κακουχία η στέρηση δεν μπορούσε να καταβάλει τον Βασίλειο.

Ήταν ένας πολύ διορατικός πολιτικός και πάνω από όλα ήταν ένας βασιλιάς που πονούσε τον φτωχό λαό, γι αυτό και πήρε όλα αυτά τα χιλιάδες χιλιάδων στρέμματα γης από την στρατιωτική αριστοκρατία της Μικράς Ασίας την οποία αποτελούσαν οι Σκληροί, οι Μελησσινοί, οι Αργυροί, οι Κομνηνοί,
οι Δαλασσηνοί, οι Φωκάδες κλπ. και έδωσε αυτά τα χιλιάδες στρέμματα, τα οποία χώρισε σε μικρά
τεμάχια δίνοντάς τα πίσω στους φτωχούς Έλληνες για να μην πεινάνε.

Ο Βασίλειος είχε τόση αγάπη στον Ελληνικό λαό που εγκατέλειψε για 26 ολόκληρα χρόνια της
πολυτέλειες και την άνετη ζωή των παλατιών της Κωνσταντινουπόλεως, για να κυνηγάει στα βουνά, μέσα στις ζέστες και στα κρύα και στις κακουχίες, το Τουρκικό αυτό παρακλάδι.

Για να το εμποδίσει από το να σκοτώνει να κλέβει, να καίει περιουσίες, να βιάζει, καθώς και να παίρνουν σκλάβες νεαρές γυναίκες, αθώων Ελλήνων πολιτών καταστρέφοντας τους ολοκληρωτικά.

Ήταν δε τόσο πιστός και αφοσιωμένος στο καθήκον που όχι μόνο εγκατέλειψε την άνετη ζωή του παλατιού αλλά δεν παντρεύτηκε ποτέ, γιατί ήταν τόσες πολλές οι υποχρεώσεις του κράτους και τόσοι μεγάλοι οι κίνδυνοι που αντιμετώπιζε το κράτος που απορροφήθηκε εντελώς στις ιερές αυτές υποχρεώσεις. 

Σε συνδυασμό με τις επιτυχίες στο Ανατολικό μέτωπο εναντίον των Αράβων αύξησε σημαντικά τα σύνορα του Ελληνικού κράτους.
Στο πρόσωπο του επετεύχθητε ο στόχος που είχαν θέσει σαν αξίωμα και ιδανικό όλοι οι αυτοκράτορες του ένατου και δέκατου αιώνα.

Οι μαριονέτες των Σατανιστών της Λευκής Αρχής οι Σελτζούκοι περίμεναν έξω από τα Ανατολικά σύνορα του Ελληνικού κράτους να πεθάνει ο Βασίλειος για να επιτεθούν.
Το ίδιο περίμεναν και από τα Δυτικά σύνορα ο Πάπας, το Βατικανό, οι Νορμανδοί, οι Γερμανοί, οι Φράγκοι, και τα υπόλοιπα τσιράκια των Σατανιστών της Μαύρης Αρχής.

Καιροφυλακτούσαν ποτέ θα πεθάνει ο Βασίλειος για να δώσουν το τελικό κτύπημα στην αυτοκρατορία διαλύοντας οριστικά το Ελληνικό κράτος.

Πράγματι 55 χρόνια μετά τον θάνατο του έγινε η πρώτη σταυροφορία 1091 ,ενώ 124χρονια αργότερα με την τέταρτη σταυροφορία η οποία πέτυχε το σκοπό της την13 Απριλίου 1204 μΧ.

Κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη και ένα μεγάλο μέρος του κράτους.
Φυσικά οι δήθεν χριστιανοί με την είσοδό τους στην πρωτεύουσα όπως και στις άλλες πόλεις έσφαζαν καλογέρους ,βίαζαν μέσα στα ιερά των ναών και επάνω στις αγίες τράπεζες της ανυπεράσπιστες Ελληνίδες καλόγριες που έτρεχαν έντρομες να σωθούν μέσα στα ιερά των ναών

Όλα αυτά δεν τα λένε Έλληνες ιστορικοί αλλά Λατίνοι που ήταν αυτόπτες μάρτυρες στα γεγονότα.
Κατά τα αλλά ήταν "χριστιανοί" οι σταυροφόροι.

Ο Βασίλειος ο β΄ είχε τέτοια αγάπη στην Ελλάδα που ξεκίνησε σε ηλικία 69 ετών να πάει στην Ιταλία και να τεθεί για μια ακόμη φορά επικεφαλής του ανίκητου ελληνικού αυτοκρατορικού στρατού
για πολλοστή φορά.
Δυστυχώς δεν ήταν τυχερός γιατί πέθανε στις 15 Δεκεμβρίου του 1025.

Ο ΙΕΡΟΣ ΠΡΟΓΟΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο Β΄, 
Ο ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου