να είναι κατηγορούμενοι, επειδή δεν έδωσαν το πόθεν έσχες, πολλοί από αυτούς το έπαιζαν μυξοπαρθένες, άλλοι έπαιρναν αναβολές!
Υπήρχε όμως και ένας περίεργος τύπος δεν έμοιαζε για αστυνομικός , έφερνε κάτι σαν τύπο που έσκασε μύτη από την ταινία "APOCALYPSE NOW", Βιετνάμ, πρέπει να ήταν τουλάχιστον 1.90 ,που φορούσε αντί για γραβάτες και κουστούμια, ένα τζιν παντελόνι και ένα στρατιωτικό μπουφάν παραλλαγής, ξεβαμμένο και φανερά χρησιμοποιημένο χρόνια πριν.....
Όταν ήρθε λοιπόν η σειρά του να δικαστεί, χωρίς δικηγόρο και υπερασπιζόμενος μόνος τον εαυτό του, είπε τα εξής λόγια, που έκαναν το ακροατήριο να σηκωθεί, και να ξεσπάσει σε ζητωκραυγες.
Σεβαστο δικαστήριο, είμαι εδω να με δικάσετε και αν χρειαστεί να με καταδικάσετε, γιατί το 2007.δεν έκανα το πόθεν έσχες μου...δεν σας λέω, ότι τότε πέθανε ο πατέρας μου, και δεν είχα διάθεση να το κάνω, δεν σας λέω ότι τότε κάηκε η πατρίδα μου η Πελοπόννησος από τις φωτιές του 2007,δεν σας λέω ότι το ξέχασα, σας λέω ευθέως ότι δεν είχα καμία διάθεση να το φτιάξω γιατί πολύ απλά δεν έχω τίποτα, και σας λέω ότι εδω και ένα χρόνο, δεν μου έμεινε και τίποτα, γιατί με στείλατε σε επιτροπές παράνομες, που εσείς ακόμα τις ανέχεστε και δεν τιμάτε τον όρκο σας για δικαιοσύνη, ισότητα, και ισομερή αντιμετώπιση όλων των πολιτών.
Δεν μπορείτε να δικάζετε εμένα, και να αφήνετε ατιμώρητους όλους αυτούς που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα, που έχουν φτάσει την πατρίδα μας να είναι υπό κατοχή, και να μας κλέβουν με ληστρικούς και οθωμανικούς τρόπους, τον βίο μας και τον κόπο μας.
Δεν τιμωρείται κανέναν, που έχει αφήσει τον στρατό χωρίς βλήματα για τα κανονιά των αρμάτων, και χωρίς ανταλλακτικά ,για τις μηχανές των αεροπλάνων.
Και θέλετε να τιμωρήσετε εμένα που κάθε μέρα επί 18 χρόνια σκοτώνομαι στους δρόμους? έχω να σας πω λοιπόν ότι δεν έχω μια για να πληρώσω, και αν θέλετε στείλτε με φυλακή, για όσο διάστημα χρειαστεί, ούτε έφεση θα κάνω ούτε με αναστολή θέλω να με δικάσετε, στείλτε με φυλακή, και αφήστε έξω όλους αυτούς που κατάκλεψαν την πατρίδα μας!
Δεν φοβάμαι, κανέναν σας, γιατί είμαι μόνος μου εγώ και ο πόνος μου!
Οι δικαστές έμειναν με το στόμα ανοιχτό, και κοιτούσαν ο ένας τον άλλον απορημένοι, το ίδιο και ο κόσμος μέσα, πιστεύαμε εκείνη την ώρα θα βγάλει κανένα αυτόματο, και θα αρχίσει να μας γαζώνει.
Αντ’ αυτού ο κόσμος τον χειροκρότησε, ακόμα και οι συνάδερφοί του, και ο τυπάς με ένα χαμόγελο, τους έκανε μεταβολή, και βγήκε από την αίθουσα άνετος, σηκώνοντας τον γιακά του στρατιωτικού μπουφάν!
Πηγή: tro-ma-ktiko.blogspot
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου