Διαβάστε τις σκέψεις ενός "νέου" στο χώρο της πολιτικής σκηνής, με διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις, ενός από αυτούς που καταφέρνουν να αλλάξουν την άσχημη γνώμη των πολιτών για όλους τους υπόλοιπους "παλιούς"...
Χτύπησα χθες βράδυ την πόρτα τους.
Τρία σπίτια, τρεις διαφορετικοί κόσμοι, η Εβίτα, η Ανιέλα, η Λούσυ, η καθεμιά και το κρεβάτι της.
Ο δημόσιος αξιωματούχος θέλησα να γνωρίσω τις εργαζόμενες που δεν κρύβονται, δεν προσποιούνται, με τον ιδρώτα του κορμιού τους υπηρετούν τη γύμνια των κοινωνιών αιώνες τώρα.
Αυτές οι δηλωμένες να τις πετροβολούμε, κι οι άλλες οι καθωσπρέπει να μας κυβερνούν.
Το είχα κάτι σαν τάμα, να βρεθώ ένας άντρας στο σαλονάκι τους, έτοιμος να προσφέρει γλυκά κι ανθρωπιά, Καλή Χρονιά να ευχηθώ, όχι να τις σπρώξω στον ανάσκελο κόσμο των ενστίκτων.
Με καλοδέχθηκαν, αν και φοβήθηκα πως θα με σιχαθούν, τόση ανηθικότητα που εκπροσωπώ πια.
Συγκινήθηκαν, μελαγχόλησαν, σοκαρίστηκαν.
Κρατώ σαν φυλαχτό τα λόγια της Εβίτας :
“Να ξαναβρούμε την αξιοπρέπειά μας. Να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, αλλιώς κανείς δεν θα μας σεβαστεί, δεν θα μας τιμήσει. Είμαι πολύ περήφανη που είμαι Ελληνίδα!”
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου