Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

0 Η συνωμοσία των 300 κυνο-βουλευτών και το δημοψήφισμα…

Xαζό παιδί, χαρά γεμάτο; Όχι βέβαια!
«Δεν θα μας απαγορεύσει κανείς να χαιρόμαστε».
Αυτή ήταν μία από τις φράσεις που διατύπωσε ο Γιωργάκης Παπανδρέου στην κυνο-βουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. 

Και προανήγγειλε δημοψήφισμα για τα μέσα Ιανουαρίου του 2012.

Μπορεί να χαίρεται με τις καταστροφές που προκαλεί αυτός και η κλίκα των εντεταλμένων 153 πρακτόρων της κυριαρχίας, που μαζί με τους υπόλοιπους 147 απαρτίζουν το γνωστό κυνο-βούλιο, όμως χαίρεται και γελά καλυτέρα όποιος γελά τελευταίος. 
Οι συμβουλάτορες του ζαβού και της παρέας του, προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο και να στρέψουν το ενδιαφέρον του κόσμου γύρω από ένα δημοψήφισμα που θα γίνει μετά από δυόμιση μήνες. Κουτοπόνηρη τακτική, «αλλά που ξέρεις», λένε, «μπορεί να πιάσει». 

Πάντως το προηγούμενο κόλπο για δημοψήφισμα το φθινόπωρο, όπως είχε αναγγελθεί, δεν «έπιασε», αφού όλοι ήθελαν πρώτα να ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο –όπως και έγινε– και μετά να ρίξουν στο τραπέζι το χαρτί το δημοψηφίσματος, ο ένας και το χαρτί των εκλογών, οι «άλλοι».

Από την άλλη όχθη, λοιπόν, της εξουσίας, με τον ίδιο στόχο πάντα, οι «άλλοι» ζητούν (τι άλλο;) εκλογές. 

Η δήθεν διαμάχη επιχειρείται να παρουσιαστεί σαν κολοσσιαία αντιπαράθεση, που θα πρέπει να τραβήξει την προσοχή το κόσμου (αυτός είναι ο στόχος τους) και στην συνέχεια να εγκλωβιστεί στο δίπολο, ξεχνώντας πως και οι μεν και οι δε συνεργάστηκαν και συνεργάζονται για να πραγματοποιηθούν οι σχεδιασμοί της κυριαρχίας για τον ελλαδικό χώρο.

Το παιχνίδι που έχει αρχίσει να παίζεται, τώρα, από τη συνωμοσία των 300 που απαρτίζουν τα κόμματα και τα αποκόμματα εντός (αλλά και εκτός) βουλής είναι η παράταση και ο αποπροσανατολισμός με επιδίωξη την εκτόνωση των διαθέσεων του κόσμου, ύστερα και από τα όσα συνέβησαν την 28η Οκτωβρίου, που δεν ήταν διόλου ευχάριστα και που δείχνουν ότι τα πράγματα δεν πάνε κατά διαόλου μόνο για τους σύγχρονους σκλάβους που τους ονομάζουν πολίτες. 

Με στόχο το δημοψήφισμα, κερδίζεται χρόνος και όταν αυτό δεν φέρει τα αποτελέσματα που θέλουν, τότε έρχονται και οι εκλογές για να πετύχουν την συνένοχη ανοιχτή (πλέον) συνεργασία τους, αναβαπτισμένη από τα ψίχουλα ψήφων που θα μαζέψουν. 
Who cares? (Ποιος νοιάζεται;), όπως θα ’λεγε κι ο Γιωργάκης με άπταιστη αμερικανική προφορά.

Αν νομίζουν οι εξουσιαστές πως θα ξεγελάσουν τον κόσμο είναι γελασμένοι. 
Επειδή όπως δείχνουν τα πράγματα, τώρα, αυτό είναι πολύ δύσκολο. 
Αν πάλι το πετύχουν, με αυτούς ή άλλους τρόπους, τότε χαλάλι τους. 
Επειδή αυτό θα σημαίνει πως κι αυτό το κόλπο έπιασε. 
Θέλουμε, όμως, να πιάσει το κόλπο τους; 

Εάν όχι, τότε ας ανοίξουμε μάτια και σκέψη… και ας θέσουμε σε λειτουργία τα αντανακλαστικά μας!
Η αντίσταση στη χούντα των απατεώνων και των ηλιθίων, είναι δικαίωμα και υποχρέωση! 
Ο κόσμος έχει κάθε λόγο να τρίψει τις μούρες των εξουσιαστών, κάνοντας τις μέρες τους δύσκολες μέχρι την οριστική κατάρρευσή τους.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου