Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

1 Ντρέπομαι, ντρέπομαι, ντρέπομαι

Λόγια, λόγια, λόγια. 
Ντρέπομαι και ντρέπομαι πρώτα για μένα που τόσα χρόνια παρακολουθώ την πολιτική ζωή της χώρας. Ακομμάτιστα, αλλά και τι σημασία έχει πια; 

Υπάρχει κανείς που ξεκάθαρα δεν χαρακτηρίζει τους πολιτικούς αρχηγούς ως εκαλοπταμόμενους μικροηγέτες ή καλύτερα μάγους την ώρα που η χώρα βουλιάζει, ο κοινωνικός ιστός της βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και η ανεργία καλπάζει; 

Πόσο χαμηλότερα τελικά της έγραψε η τύχη, να πέσει αυτή η χώρα στα χέρια των αχρείων;


Δεν θα μακρυγορήσω, αυτή τη φορά γιατί κινδυνεύω να εκτεθώ. 

Ντρέπομαι που δεν μπορώ να κοιτάξω τη νεολαία στα μάτια, ντρέπομαι γιατί κάποιοι μας έχουν ήδη κατατάξει στην ίδια θέση με τις τριτοκοσμικές χώρες, ντρέπομαι γιατί δεν είμαστε αντάξιοι των αρχαίων Ελλήνων, ντρέπομαι, ντρέπομαι, ντρέπομαι.

Ωστόσο για ένα πράγμα ακόμη ΔΕΝ ντρέπομαι, όταν βλέπω την έπαρση της ελληνικής σημαίας.
Μην μου το πάρετε και αυτό γιατί αυτό είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μου. 

ΔΕΝ θα σας το επιτρέψω ΠΟΤΕ αυτό απ’ όπου και αν προέρχεστε και με το όποιο τίμημα!

Φτωχός ναι, δούλος όχι.

Λουκάς Δ. Συμπεράς 

Πηγή: gdailynews.wordpress.

1 σχόλια:

George είπε...

Ελπίζω να κάνω λάθος αλλα ξερω καλα πως τα πράγματα είναι χειρότερα απο το χειρότερο εφιάλτη μας.

Αν δεν είμαστε τόσο δεμένοι με τις ιδέες που μας βάλανε στο μυαλό για το πόσο καλό είναι να μοιάσουμε στους “πολιτισμένους” Ευρωπαίους, αυτούς δηλαδή που κλέβουν τα αρχαία μας για να ντύσουν τη γύμνια του υλισμού τους, που απ’τον πολύ πολιτισμό δεν άφησαν ουτε μια χώρα αβομβάρδιστη ουτε σπιθαμή του πλανήτη αλεηλάτιστη. Αν δεν μάθουμε στα παιδιά μας να βλέπουν κατάματα την πραγματικότητα τότε τι ελπίδα έχουμε σαν λαός?

Σε τι να ελπίσουμε?
Τι να επιθυμίσουμε πανω απ’ολα? Μήπως οτι αν γίνουμε καλοί στα οικονομικά θα γίνουμε καλύτεροι κλέφτες απ’τη Γουώλ Στρητ και το Σιτι του Λονδίνου? Η πως αν μάθουμε να ζούμε μ’ενα πιάτο ρύζι τη βδομάδα θα μπορούσαμε να πιάσουμε την παραγωγικότητα των Κινέζων?

Τίποτα δεν μας λείπει εκτός απο πίστη στο λαό μας και τις δυνάμεις μας.
Αν το καταλάβουμε αυτό και αν την φυτέψουμε στις καρδιές των παιδιών μας, αν την βοηθήσουμε να μεγαλώση, την περιποιηθούμε, την καλοπιάσουμε την χαϊδέψουμε … μονο τότε θα μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας χωρίς “προστάτες”.
Ως τότε σας παρακαλώ “κωφεύετε στις ερινύες”.
Οι ΕΕ δεν έχει τίποτα για μας.

Δημοσίευση σχολίου