0 Αναφορά παραπόνων στελέχους των Ε.Δ.

Θέμα: Αναφορά παραπόνων 

1. Σας αναφέρω ότι παραπονούμαι για την κατάθεση – ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου που με θίγει άμεσα. Το θεωρώ αφενός μεν άδικο καθώς μου αφαιρεί ασφαλιστικά δικαιώματα αφετέρου δε ντροπιαστικό καθώς τεχνηέντως επιχειρείται να διαμορφωθεί η εικόνα που, εμφανίζει το ειδικό καθεστώς συνταξιοδότησης των στρατιωτικών να είναι υπαίτιο για την νοσηρότητα του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας.....

2. Ειδικότερα παραπονούμαι για την κατάργηση του πλασματικού χρόνου υπηρεσίας, παραπονούμαι για την προσθήκη επιπλέον χρόνου στα 25 που θεμελιώνεται το δικαίωμα της σύνταξης μου, (αρχίζοντας από την τάξη 1986, όπου θα αυξάνεται κατά τουλάχιστον 1 επιπλέον χρόνο για τις επόμενες τάξεις, δηλ. τάξη 1986 στα 26,τάξη 1987 στα 27,τάξη 1988 στα 28 και πάει λέγοντας), μέχρι να φτάσουμε στην 35ετία, παραπονούμαι για το όριο στους στρατιωτικούς που τίθεται για πρώτη φορά όριο ηλικίας το 55ο έτος (μέτρο που συνδυάζεται με την καθιέρωση επετηρίδας μέσω της οποίας οι προαγωγές θα γίνονται με κριτήριο τον χρόνο και δεν θα συνδέονται με την πλήρωση οργανικής θέσης) και τέλος παραπονούμαι για τη μη υποστήριξη από μέρους της ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ, του υπάρχοντος συνταξιοδοτικού συστήματος που εφαρμόζεται σε ειδική κατηγορία εργαζομένων όπως είναι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που αγωνίζονται μέρα και νύχτα , κάτω από αντίξοες πολλές φορές συνθήκες, για την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας της Χώρας.

3. Όλα τα παραπάνω εκτός του ότι αποδεικνύουν την ανακολουθία (προεκλογικών) λόγων και έργων, εκθέτουν στην συνείδησή μου ως στελέχους, τους πολιτειακούς θεσμούς.

4. Ταυτόχρονα μου προκαλούν σύγχυση και απέχθεια η προσπάθεια που γίνεται να διαρρηχθεί η  συνοχή τόσο μεταξύ των συναδέλφων μου παλαιοτέρων εμού που *πρόλαβαν* και έφυγαν αλώβητοι από το ασφαλιστικό ενώ εγώ δεν τα *κατάφερα* όσο και υμών των στρατιωτικών και των άλλων κοινωνικών ομάδων, ταράζοντας μου το *περί δικαίου αίσθημα*.

5. Στην ηλικία των 18 ετών μπήκα στην υπηρεσία αφενός για να υπηρετήσω την Πατρίδα προστατεύοντας σύνορα και πολίτες, υπομένοντας την στρατιωτική νοοτροπία που έλεγε *όπου σταματά η Λογική ξεκινά ο στρατός* αφετέρου για να εξασφαλίσω μια αξιοπρεπή ζωή για μένα και την οικογένειά μου. Υπηρέτησα κατά το πλείστον της καριέρας μου σε…… με άθλιες εργασιακές συνθήκες μέσα σε περιβάλλον με υψηλές και επιβλαβείς …… Έφθασα στο σημείο να κάνω μέρα παρά μέρα 24ωρη υπηρεσία ελλείψει προσωπικού δίχως φυσικά να αποζημιώνομαι για τις υπηρεσίες ούτε να παραπονιέμαι για αυτό υπηρετώντας πέραν του συνήθους, το αίσθημα του καθήκοντος. Στις ασκήσεις και τις αξιολογήσεις κατά παρέλκυση του 8ώρου ευρισκόμουν σε άμεση επιχειρησιακή διαθεσιμότητα.

6. Στον προγραμματισμό που έκανα γνώριζα ότι σε αυτήν κατηγορία εργαζομένων θα λαμβάνω σύνταξη στο 50-60% του τελευταίου μισθού μου και όχι το 80% που προβλέπεται για τους περισσότερους εργαζόμενους. Σήμερα με το νέο ασφαλιστικό σύστημα αν μου δοθεί το δικαίωμα της αποχώρησης θα πρέπει να λάβω ακόμα χαμηλότερη και συγκεκριμένα 6% *τιμωρία* για κάθε χρόνο πρόωρης αποχώρησης. (Δηλαδή στην 25ετία αποχωρώντας 10 χρόνια νωρίτερα η τιμωρία μου κοστολογείται σε 10χ6%=60% του μέσου όρου της τελευταίας πενταετίας ή δεκαετίας π.χ. 1500 Ε χ 60% = 900 Ε η τιμωρία μου. Δηλαδή η σύνταξή μου θα είναι 1500 Ε-900 Ε = 600 Ε). Ατιμωτικό καθώς μόνο οι κρατήσεις μου κάθε μήνα υπερβαίνουν τα 600 Ε.

7. Εδώ πρέπει να σας αναφέρω ότι επειδή θα είμαι κάτω των 60 ετών δεν θα *δικαιούμαι* δώρο Χριστουγέννων Πάσχα και Καλοκαιριού. Επιπλέον το Μετοχικό Ταμείο της Αεροπορίας εξετάζει την πιθανότητα να μη μου αποδίδει Μέρισμα για την ηλικία μου καθώς θα είμαι συνταξιούχος κάτω των 55 ετών. Σε όλα αυτά προστίθεται και η πιθανότητα η σύνταξη μου να καταβάλλεται μετά το 50ο ή 55ο της ηλικίας μου αναλόγως των προθέσεων ή *βαφτισμένων αναγκών* του Υπουργού Οικονομικών.

8. Και ερωτώ:

Α. Για ποιους λόγους δεν λαμβάνετε υπόψη τις ειδικές συνθήκες κάτω από τις οποίες εργαζόμαστε στις ΕΔ; (την αυξημένη επικινδυνότητα, τις συνεχείς μεταθέσεις, αδυναμία οικογενειακού προγραμματισμού, χαμηλές απολαβές, ελάχιστη μέριμνα για το προσωπικό κλπ).

Β. Κατά πόσο αντιλαμβάνεσθε ότι ως άνθρωπος με σοβαρό προσωπικό πρόβλημα (βρίσκομαι σε διάσταση και το ένα από τα δύο παιδιά μου έχει ψυχολογικό πρόβλημα λόγω των μεταθέσεων μου) δύναμαι να παραμείνω ως το τέλος στην υπηρεσία για πλήρη σύνταξη καθότι με τις υπάρχουσες ρυθμίσεις η σύνταξή μου είναι αναξιοπρεπή.

Γ. Φταίω εγώ για τον υπερδανεισμό και την χρεοκοπία της χώρας μου ή για την καταλήστευση του δημοσίου χρήματος;

4. Παρακαλώ όπως επανεξετάσετε το Νέο Ασφαλιστικό για δικαιότερη κατανομή βαρών.

 

Πηγή    nationalpride.wordpress.com