Πλεονεκτήματα:
Ευκόλης ανίχνευση.
Γρήγορη ανύχνευση.
Αποτελεσματική ανίσχευση.
Εντοπισμός επιβάτων ανά πάσα στιγμή σε οποιοδήποτε σημείο.
Μεγάλη αίσθηση ασφάλειας των επιβάτων μέσα στο πλοίο.
Μειονεκτήματα.
Παραβιάση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Ακριβός εξοπλισμός.
Δύσκολη εφαρμογή.
Χρονοβόρα διαδικασία.
Έλειψη γνώσης ως προς την πρόκληση ιατρικών προβλημάτων
Ευκαιρίες.
Τάση της κοινωνίας να χρησιμοποιεί μεθόδους παρόμοιες όλο και περισσότερο.
Η εφαρμογή θα αποτελεί πρωτοπορία, λόγω της αναπόφευκτης εφαρμογής της μετά από ορισμένα χρόνια, αφού ο ανθρωπος εξοικειωθεί με την ιδέα.
Απειλές.
Η κοινωνία και πολλά σωματεία που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα στραφούν εναντίον και θα εμποδίσουν την εφαρμογή αυτή.
Οι νέες απαίτησεις στην εργασία οδηγούν σε άμεση πρόσληψη περιοσισμένου αριθμού εργαζομένων με ειδικές όμως τεχνολογικές γνώσεις, αλλά και σε απολύσεις, άρα σε προβλήματα με σωματεία, εργαζομένων κ.λ.π.
Δε γνωρίζουμε τις συνέπειες στην υγεία, και αυτό αποτελεί μεγάλο "ρίσκο" για την επιχείρηση.
1.2 Μικροκυκλώματα σε Ανθρώπους και Τεχνολογία.
Το "θέμα" εκτυλίχθηκε κάπως έτσι: Πρώτα, διαμόρφωσαν τεχνολογία (GPS). Μετά, διαμόρφωσαν Case Studies ως practising: δηλ. Lo Jack, (εντοπισμός και ακινητοποιση κλεμμένων αυτοκινήτων), εντοπισμό χαμένων κατοικίδιων ζώων στα οποία είχε εμφυτευθεί microchip εντοπισμού. Και, φυσικά μην ξεχνάμε τις αντίστοιχες εφαρμογές από τις αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες, οι οποίες χρησιμοποιήσαν τη συγκεκριμένη τεχνολογία ήδη σε παρακολουθήσεις ατόμων. Τώρα, ήθρε απλώς η ώρα να το εφαρμόσουν εκτεταμένω στον πληθυσμό. Φυσικά, δεν είναι ώριμες οι συνθήκες να το επιβάλουν. Απαιτείται μια "κρίσιμη μάζα" εθελοντικής εφαρμογής πρώτα, ως βάση εκκίνησης και μετάβασης στην "επόμενη μέρα". Να το "υιοθετήσει" δηλαδή, εθελοντικά, η πλειοψηφία του πληθυσμού πριν αποφασίσει να το επεκτείνει σε ακόμη περισσότερους, (εντέκα, δηλ. με "πονηριά"), και μετά στους τελευταίους "αντιδραστικούς" με μέτρα επιβολής. Έτσι, το Marketing αυτού projet - όπως κάθε Τμήμα Marketing που σέβονται τον εαυτό του - αναζητεί τρόπους να "τοποθετήσει" το νέο προΐόν στην αγορά. Εντοπίζει λοιπόν, "πρώτες ανάγκες" που είναι δυνατόν να "καλυφθούν" με αυτήν την τεχνολογία (microchip). Και φυσικά, προέχουν πάντα οι "Λόγοι Υγείας".
Το microchip λοιπόν - σε πρώτη φάση - περιλαμβάνει το "ιατρικό ιστορικό" του εθελοντή ασθένους. Αργότερα, πιθανότητα θα διασυνδεθεί και με άλλες εμφυτεύσεις, (π.χ. μηχανισμός παραγωγής και παροχής ινσουλίνης), ή θα επιτελεί και άλλες εργασίες, (π.χ. μειώση αδρεναλίνης, έκχυση ηρεμιστικών ουσιών, λειτουργία ως απινιδώτης κ.λ.π.). Τέτοιες λειτουργίες θα το κάνουν πολύτιμο στα μάτια ανθρώπων που κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους από λεπτό σε λεπτό εξαιτίας μιας ασθένειας τους. Οι εφαρμογές για λόγους υγείας καλύπτουν μια τεράστια μερίαδα παγκοσμίου πληθυσμού. Και μόνο μέσω αυτής της φιλοσοφίας θα έχουν αποκτήσει την κρίσημη "μάζα διείσδυσης" του εμπορεύματος στην αγορά - αυτό που τους χρειάζεται δηλαδή. Την κατάλληλη στιγμή και για να μειωθούν τα νοσηλεία και οι χαμένες εργατοώρες των Δημόσιων Συστημάτων Υγείας, θα υποχρεωθεί ακόμη μεγαλύτερη μερίδα πληθυσμού να τα εμφυτεύσει. Αυτή είναι η "Πρώτη Επιβολή".
Ταυτόχρονα, τρέχει και δεύτερο project "τοποθέτησης του εμπορεύματος στην αγορά" Σαν μέσο αντικατάστασης των πιστικών καρτών. Έτσι, θα καλυφθεί ακόμη μεγαλύτερη μερίδα πληθυσμού (και πάλι εθελοντικά). Την "κατάλληλη στιγμή" θα δούμε να επιβάλλεται ως το μοναδικό σύστημα συναλλεγών. Αυτή πιθανότατα θα είναι η "Δεύτερη Επιβολή". Σε τρίτη φάση, το microchip θα περιλαβμάνει και "πλήθος άλλων προσωπικών δεδομένων", αρχίζοντας από την αστυνομική ταυτότητα, το διαβατήριο, τα φορολογικά και ασφαλιστικά δεδομένα και το ποινικό μητρώο. Ταυτόχρονα, θα έχει διαφημιστεί και ως η "πανάκεια" για τον εντοπισμό "χαμένων προσώπων" (π.χ. παιδιά, ηλικιωμένοι, πάσχοντες από ασθένειες μνήμης, πιλότοι, αλιείς, ναυτικοί, στρατιώτες κ.λ.π.). Οι συνθήκες θα είναι ώριμες πλέον για να επιβληθεί η "πλήρης εφαρμογή" του microchip σε όλο το πληθυσμό.
Οι συνέπειες μιας τέτοιας κατάστασης είναι περισσότερο απο εμφανείς. Σε ποιο σημείο της παραπάνω "άκρως επαγγελματικής μεθόδευσης" πιστεύει κανείς πως μπορεί να παρέμβει αντιδρώντας με οποιοδήποτε τρόπο; Μην ξεχνάμε πως στο πρώτο στάδιο, το project εφαμρόζεται "εθελοντικά". Πως μπορεί να "χτυπήσει" κανείς κάτι που εφαρμόζεται εθελοντικά;
Για παράδειγμα ένας καρδιοπαθής δεν θα διακινδυνεύσει τη ζωή του επειδή ένας εμφυτευμένος μηχανισμός ικανός να τον σώσει, τον φέρνει πιο κοντά στο.. "Μεγάλο Αδελφό". Εξάλλου ένα δισεκατομμύριο bio-chips κατασκευάζονται από την Mondex το χρόνο.
Ανακάλυψαν επίσης πως το chip τοποθετηθεί σε κάρτα, (π.χ. Κάρτα του Πολίτη), θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Θα μπορούσε να κοπεί και οι πληροφορίες εντός του να αλλάξουν ή να τροποποιηθούν. Επιπλέον η κάρτα, θα λήξει μέσα σε ένα ή δύο χρόνια μετα την λήψη της.
Υπάρχει μόνο μία λύση στο πρόβλημα, την οποία ενστερνίστηκε η Motorola: εμφύτευση του bio-chip στο δέξι χέρι ή στο κεφάλι, από όπου δεν είναι εύκολο να βγεί. Αν αφαιρεθεί με χειρουργείο, η κάψουλα θα σπάσει και ο ανθρώπος θα μολυνθεί με το λίθιο και τα χημικά της μικρομπαταρίας. Το GPS, θα εντοπίσει αν έχει αφαιρεθεί και θα ειδοποιήσει τις αρχές.
Σημειώστε: MONDEXΜ, σημαίνει Money on your hand MON = MONetary DEX=DEXter=Right-hand side.
Microchips ως ατομικοί Απινιδωτές.
Απινιδωτής είναι μια συσκευή που εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα σε άτομα που πάσχουν απο καρδιολογικά προβλήματα, ώστε την κρίσιμη στιγμής της "αρρυθμίας", η συσκευή να δίνει ένα (ισχυρό) ηλεκτροσόκ στην καρδιά, για να την επαναφέρει στο φυσιολογικό ρυθμό.
Για λόγους κοινωνικής πρόνοιας κρίθηκε απαραίτητο να αυξηθεί η ενεργειακή ισχύς των microchips, σε σημείο που να μπορούν να λειτουργήσουν ως απινιδωτές εκτάτου ανάγκης.
Ίσως κάποτε το microchip να εξελιχθεί σε τόσο ισχυρό μηχανισμό ώστε να μπορεί να εκπέμψει ενέργεια ικανή να "ακινητοποιήσει" ένα άτομο. Και ήδη, γνωρίζουμε πόσο εύκολα "καθοφηγούνται" εξ αποστάσεως τέτοιες συσκευές. Για παράδειγμα, δε θα χρειάζονταν δακρυγόνα πλέον. Θα βλέπαμε τους διαδηλωτές που κάποιοι εκριναν ως επικίνδυνους, να πέφτουν "σφάδαζοντας σαν τις μύγες"/ Και ας αποφύγουμε να αναφερθούμε στα επακόλουθα μιας ευρείας εφαρμογής των microchips σε συνθήκες πολέμου, ενός "πολέμου ηλεκτρονικού", ανώτερου τεχνολογικά.
Κάτι αναλογο μπορούμε να φανταστούμε για την υπέρβαση του όρίου ταχύτητος ή ακόμη και για οτιδήποτε θεωρηθεί ως παράβαση νόμων. Δύσκολα, εξάλλου θα μπορούσε να αντιταχθεί κανείς στην εκτεταμένη ήδη εφαρμογή των microchips.
Επίπλέον μια "περιορισμένου εύρους" "ηλεκτική εκκένωση" θα μπορεί να προκαλέσει "ικανές αρρυθμίες" ώστε ο "αντιδρών" να πεθαίνει απο φυσιολογικά - μη ανυχνεύσιμα - αιτία.
Από την Εργασία, στις σελίδες 24, 25, 26,& 27:
"Εθνικό Μετσοβίο Πολυτεχνείο - Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών
Διπλωματική Εργασία: "Τεχνολογίες Ανιχνεύσης και Εντοπισμού Ατόμων σε Κρουαζιεροπλοία"
Συγραφέα: Κωνσταντίνος Νικολαΐδης".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου