Το πιο αξιοπερίεργο είναι τελικά, ότι συνηθίσαμε τη ντεκαντάνς στην οποία μάς υποχρέωσε το πολιτικό σύστημα να ζούμε, το κλείσιμο τών επιχειρήσεων, την καταστροφή τής Οικονομίας μας, την παντελή έλλειψη ακόμα
και προοπτικής ανάπτυξης στη χώρα, την υποβάθμιση στην Υγεία, την Παιδεία, την καταλήστευση τού εισοδήματός μας, την παράλογη φοροεπιδρομή, την αρπαγή μισθών και συντάξεων, την μετατροπή τής εργασίας σε υποαμειβόμενη απασχόληση, την ανεργία, την διαφυγή τού νέου και υγιούς δυναμικού τής χώρας στο εξωτερικό, τον υποβιβασμό τού επιπέδου ζωής μας ακόμα και κάτω από τα όρια τής φτώχειας και όλα αυτά τα θεωρούμε ως φυσιολογικώς γενόμενα και δεν αντιδρούμε διόλου.....
Σαν να μη βιώνουμε εμείς οι ίδιοι αυτή την κατρακύλα, σαν να είμαστε αδρανείς θεατές μιάς κινηματογραφικής ταινίας......αντί να ξεσηκωθούμε και να τούς στείλουμε όλους στον αγύριστο και να αλλάξουμε συθέμελα το νοσηρό πολιτικό κατεστημένο που ευθύνεται για την κατάντια μας και την καταστροφή τού τόπου.
Πάμε καλά? Ή μήπως μάς έχει λασκάρει η βίδα???
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου